ILPB1/415-987/11-2/TW - Opodatkowanie nieodpłatnego świadczenia w postaci imprezy integracyjnej zorganizowanej dla pracowników.

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 16 listopada 2011 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB1/415-987/11-2/TW Opodatkowanie nieodpłatnego świadczenia w postaci imprezy integracyjnej zorganizowanej dla pracowników.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 11 sierpnia 2011 r. (data wpływu 16 sierpnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 sierpnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Z okazji Dnia Pracownika Komunalnego, Spółka zorganizowała i sfinansowała ze środków obrotowych spotkanie, w którym udział wzięli pracownicy Spółki (bez członków ich rodzin) oraz zaproszeni goście - przedstawiciele władz miejskich, członkowie Rady Nadzorczej i przedstawiciele firm współpracujących ze Spółką.

Pierwsza część spotkania miała charakter oficjalny, uroczysty. Prezes Zarządu przedstawił zakres działalności Spółki, omówił bieżącą sytuację Spółki oraz zamierzenia na przyszłość. Następnie odznaczono zasłużonych pracowników, a władze miejskie i zaproszeni goście złożyli życzenia zarządowi i pracownikom Spółki. Druga część spotkania miała wyłącznie charakter integracyjny.

1.

Dla celów podatku dochodowego od osób prawnych Spółka dokonała podziału łącznej kwoty kosztów spotkania z okazji Dnia Pracownika Komunalnego na koszty przypadające na pracowników Spółki i na koszty dotyczące zaproszonych gości.

Ustalona została ogólna liczba uczestników spotkania, w tym liczba pracowników i zaproszonych gości. W związku z tym, że nie było możliwości ustalenia rzeczywistej wysokości kosztów przypadających na pracowników Spółki i na zaproszonych gości, dokonano w sposób statystyczny podziału tych kosztów na ww. grupy uczestników.

Łączne koszty spotkania zostały podzielone przez liczbę uczestników i statystycznie ustalono koszty przypadające na pracowników i zaproszonych gości. Wydatki w części przypadającej na zaproszonych gości zostały zaliczone do kosztów reprezentacji, a w części przypadającej na pracowników do świadczeń na rzecz pracowników.

Wydatki w części dotyczącej zaproszonych gości - koszty reprezentacji, Spółka nie zaliczyła do kosztów uzyskania przychodów, natomiast koszty w części dotyczącej pracowników Spółki zaliczone zostały do kosztów uzyskania przychodów.

2.

Dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych nie było możliwe ustalenie każdemu uczestnikowi spotkania faktycznej wartości świadczenia w związku z udziałem w spotkaniu z okazji Dnia Pracownika Komunalnego. Można jedynie ustalić wartość świadczenia w wysokości kosztu jednostkowego przypadającego na uczestnika spotkania. Koszt jednostkowy nie jest jednak równoznaczny z faktycznym przychodem jaki uczestnik spotkania rzeczywiście uzyskał. Spółka jako organizator zbiorczo opłaciła koszty tego spotkania co uniemożliwia ustalenie, jaka część wydatków przypada na konkretnego uczestnika.

Jednak w świetle niejednolitych interpretacji izb skarbowych i orzeczeń sądów Spółka ma wątpliwość, czy powinna dokonać opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych i pobrać zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych pracownikom Spółki od ustalonego statystycznie przychodu w wysokości kosztu jednostkowego z tytułu otrzymanego nieodpłatnie świadczenia związanego z udziałem w spotkaniu integracyjnym, a zaproszonym gościom sporządzić imienne informacje PIT-8C.

W związku z powyższym zadano następujące pytania dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych.

1.

Czy należy pobrać zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych pracownikom Spółki od przychodu ustalonego w wysokości kosztu jednostkowego z tytułu nieodpłatnego świadczenia związanego z udziałem w spotkaniu integracyjnym pracowników zorganizowanym i sfinansowanym przez Spółkę.

2.

Czy należy sporządzić imienne informacje PIT-8C zaproszonym gościom biorącym udział w spotkaniu pracowników Spółki i wykazać przychód w wysokości kosztu jednostkowego z tytułu nieodpłatnego otrzymanego świadczenia związanego z udziałem w tym spotkaniu.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie wystąpi zarówno u pracowników jak i u zaproszonych gości przychód z tytułu nieodpłatnego świadczenia w związku z udziałem w spotkaniu integracyjnym pracowników.

Jak wskazano w stanie faktycznym nie jest możliwe przypisanie danemu uczestnikowi spotkania konkretnego przychodu. Zdaniem Spółki, opodatkowaniu podlega tylko przychód rzeczywiście otrzymany, a nie przychód ustalony w sposób statystyczny w wysokości kosztu jednostkowego przypadającego na jednego uczestnika spotkania, tj. przychód możliwy do otrzymania. Nie sposób jest stwierdzić i ustalić, czy pracownik lub zaproszony gość faktycznie i w jakim stopniu skorzystał z postawionych mu do dyspozycji świadczeń i jaka była ich wartość.

Spółka uważa, że w przypadku, gdy wartości świadczeń nie można przyporządkować do świadczeń uzyskiwanych przez konkretnego uczestnika spotkania, to brak jest podstaw do ustalenia konkretnemu uczestnikowi kwoty przychodu z tytułu sfinansowania przez Spółkę kosztów spotkania. Uczestnik spotkania nie otrzymał rzeczywiście świadczeń, których wartości nie można określić.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewiduje możliwości doliczania do dochodu pracownika świadczenia ryczałtowego w przypadku, gdy nie można określić rzeczywistej wartości z jakiej faktycznie skorzystał pracownik.

Wobec powyższego Spółka stwierdza, że brak jest podstaw do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych potencjalnego do otrzymania, zryczałtowanego, tj. określonego w wysokości kosztu jednostkowego przychodu z tytułu świadczenia związanego z udziałem w spotkaniu zorganizowanym i sfinansowanym przez Spółkę z okazji Dnia Pracownika Komunalnego i w związku z tym nie należy pobrać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych pracownikom Spółki, a zaproszonym gościom nie należy sporządzać imiennych informacji PIT-8C.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl zasady powszechnego opodatkowania, wyrażonej w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści powołanego przepisu wynika zatem, iż opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę w katalogu zwolnień przedmiotowych ustawy bądź, od których Minister Finansów zaniechał poboru podatku, w drodze rozporządzenia.

Na podstawie art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W praktyce, w pojęciu przychodu mieści się każda realna korzyść, jaką uzyskał podatnik.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródłem przychodów jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Stosownie do art. 12 ust. 1 cytowanej ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z powyższej definicji przychodów pracownika wynika, iż ustawodawca zaliczył do nich nie tylko otrzymane pieniądze, ale i świadczenia, które przybrały postać rzeczy, wykonywania usług, bądź udostępniania rzeczy lub praw.

Tak szerokie zdefiniowanie pojęcia przychodu pracownika wskazuje, iż w każdym przypadku, w którym uzyska on realną korzyść, będzie to rodzić obowiązek zwiększenia jego przychodu, z wyjątkiem świadczeń określonych w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartych w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Do nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych na rzecz pracownika związanych ze stosunkiem pracy zalicza się zatem między innymi różnego rodzaju spotkania o charakterze imprez integracyjnych, a w zasadzie ich wartość.

Jeżeli przedmiotem nieodpłatnego świadczenia lub świadczenia częściowo odpłatnego nie jest rzecz lub usługa wchodząca w zakres działalności pracodawcy, wartość pieniężną tego rodzaju świadczenia ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b ustawy (art. 12 ust. 3 ww. ustawy).

W myśl przepisu art. 11 ust. 2a cyt. ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1.

jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców,

2.

jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu,

3.

jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku,

4.

w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Stąd też, w sytuacji usług zakupionych przez pracodawcę, wartość pieniężną tych świadczeń ustala się według cen zakupu.

Stosownie natomiast do art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodem są "inne źródła", za które art. 20 ust. 1 ww. ustawy nakazuje uważać w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nie należące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Katalog przychodów z innych źródeł jest katalogiem otwartym, o czym przesądza użycie przez ustawodawcę sformułowania "w szczególności". Wyliczenie zawarte w art. 20 ust. 1 ww. ustawy jest zatem jedynie wyliczeniem przykładowym. Zatem do tej kategorii przychodów należy zaliczyć również inne przychody niż wymienione wprost w cyt. przepisie a nie mieszczące się w innych kategoriach przychodów, ściśle określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 powołanej ustawy.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że udział w spotkaniu integracyjnym sfinansowanym ze środków obrotowych Spółki stanowi dla uczestników nieodpłatne świadczenie podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Świadczenie to należy zakwalifikować do przychodów ze stosunku pracy, określonych w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - w przypadku pracowników Spółki, oraz do przychodów z innych źródeł, wskazanych w art. 20 ust. 1 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 9 tej ustawy - w przypadku innych osób niż pracownicy (zaproszonych gości).

Wartość nieodpłatnego świadczenia stanowi koszt jednostkowy udziału poszczególnych uczestników w danej imprezie. W przypadku odpłatności za zorganizowanie spotkania dokonanego ryczałtowo, koszt całkowity należy podzielić przez liczbę wszystkich uczestników, którzy wezmą w niej udział, a następnie przypisać tak obliczoną kwotę do przychodu ze stosunku pracy w przypadku pracowników oraz do przychodu z innych źródeł w przypadku pozostałych uczestników (zaproszonych gości).

Podkreślić również należy, iż na wysokość przychodu danej osoby powstałego w związku z jej uczestnictwem w spotkaniu integracyjnym nie wpływa poziom wykorzystania poszczególnych atrakcji przewidzianych dla uczestników, bowiem cena, którą uiści Wnioskodawca za zorganizowanie spotkania nie będzie uzależniona od stopnia "skonsumowania" tych atrakcji przez uczestników. Innymi słowy, z podatkowego punktu widzenia bez znaczenia jest ile i jakie dania i napoje skonsumował pracownik lub gość.

W związku z powyższym wartość świadczeń dla pracowników jaka została poniesiona w ramach zorganizowanego spotkania integracyjnego - Wnioskodawca, działając jako płatnik - ma obowiązek doliczyć do wynagrodzenia wypłacanego pracownikowi w danym miesiącu i od łącznej wartości obliczyć, pobrać i odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy według zasad przewidzianych dla opodatkowania przychodów ze stosunku pracy, zgodnie z treścią art. 31, 32 i 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast w odniesieniu do pozostałych uczestników spotkania (zaproszonych gości) świadczenie stanowi przychód z innych źródeł i Wnioskodawca, ma obowiązek wystawić dla każdej z tych osób informację PIT-8C na podstawie art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z określeniem rodzaju przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, od przychodu ustalonego w wysokości kosztu jednostkowego z tytułu nieodpłatnego świadczenia, związanego z udziałem w spotkaniu integracyjnym pracowników, zorganizowanym i sfinansowanym przez Spółkę, Wnioskodawca jest obowiązany pobrać zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Ponadto należy sporządzić imienne informacje PIT-8C zaproszonym gościom biorącym udział w spotkaniu pracowników Spółki i wykazać przychód w wysokości kosztu jednostkowego z tytułu nieodpłatnie otrzymanego świadczenia związanego z udziałem w tym spotkaniu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie nadmienia się, iż w zakresie zaistniałego stanu faktycznego dotyczącego podatku dochodowego od osób prawnych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl