ILPB1/415-980/12-4/AMN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 4 października 2012 r. (data wpływu 8 października 2012 r.), uzupełnionym w dniu 19 grudnia 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 8 października 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 11 grudnia 2012 r. znak ILPB1/415-980/12-2/AMN na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 14 grudnia 2012 r., wniosek uzupełniono w dniu 19 grudnia 2012 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca, będący osobą fizyczną podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce (dalej: Wnioskodawca), jest wspólnikiem spółki osobowej z siedzibą w Polsce (dalej: Spółka Osobowa).

Spółka Osobowa będzie posiadać nieoprocentowaną pożyczkę udzieloną przez Wnioskodawcę. Wskazana pożyczka będzie spłacana na rzecz Wnioskodawcy przez Spółkę Osobową.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany wskazał, że udzielenie pożyczki nie będzie następowało w ramach działalności prowadzonej w zakresie udzielania pożyczek.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z udzieleniem przez Wnioskodawcę nieoprocentowanej pożyczki powstanie dla Wnioskodawcy, jakikolwiek przychód, w tym z nieodpłatnych świadczeń, na gruncie p.d.o.f.

Zdaniem Wnioskodawcy, udzielenie przez Wnioskodawcę nieoprocentowanej pożyczki nie będzie skutkować powstaniem dla Wnioskodawcy jakiegokolwiek przychodu, w tym z nieodpłatnych świadczeń, na gruncie p.d.o.f.

Należy wskazać, że na gruncie przepisów ustaw podatkowych spółki osobowe (niebędące osobami prawnymi) co do zasady nie są traktowane jako podatnicy podatku dochodowego. Jednocześnie zgodnie z właściwymi regulacjami ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm., dalej: Kodeks spółek handlowych lub k.s.h.), spółkami osobowymi są spółki jawne, spółki partnerskie, spółki komandytowe oraz spółki komandytowo-akcyjne. W przypadku spółek osobowych (niebędących osobami prawnymi) podatnikami są natomiast odpowiednio wspólnicy tych spółek. W związku z powyższym, wszelkie skutki podatkowe związane z funkcjonowaniem spółek osobowych należy rozpatrywać w odniesieniu do wspólników tych spółek (w przypadku wspólników będących osobami fizycznymi - w oparciu o przepisy ustawy o p.d.o.f.).

Jednocześnie zgodnie z art. 5b ust. 2 ustawy o p.d.o.f. jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy o p.d.o.f., uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o p.d.o.f., czyli za przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Z kolei zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o p.d.o.f. przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz (z zastrzeżeniem wskazanym w ustawie) łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali podatkowej. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Jednocześnie zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o p.d.o.f. wskazane powyżej zasady stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat, jak również ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o p.d.o.f., przychodami są zasadniczo otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Jednocześnie zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o p.d.o.f. za przychód z działalności gospodarczej uważa się zasadniczo kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont, przy czym zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy o p.d.o.f. przychodem z działalności gospodarczej jest zasadniczo również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Jednocześnie, w opinii Wnioskodawcy nieodpłatne świadczenia, o których mowa we wskazanych przepisach ustawy o p.d.o.f., obejmują te zdarzenia, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub nieodpłatne przysporzenie majątku mające konkretny wymiar finansowy.

Przez umowę pożyczki w świetle art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia I964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. Umowa pożyczki może być udzielona nieodpłatnie lub odpłatnie, tj. za wynagrodzeniem w formie odsetek.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, należy uznać, że umowa nieodpłatnej pożyczki zawarta pomiędzy spółką osobową a jej wspólnikiem, jako odrębnymi podmiotami prawa cywilnego, jest prawnie dopuszczalna.

Niemniej jednak, ze względu na fakt, że osobowe spółki prawa handlowego na gruncie ustawy o p.d.o.f. są transparentne podatkowo, wzajemne świadczenia spółki osobowej i jej wspólnika stanowią zasadniczo świadczenia wykonywane przez tego wspólnika na rzecz samego siebie w zakresie, w jakim uczestniczy on w zyskach takiej spółki. W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, nieoprocentowana pożyczka udzielona przez wspólnika na rzecz spółki osobowej nie będzie skutkować powstaniem dla wspólnika przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia na gruncie p.d.o.f. W przeciwnym bowiem wypadku, ze względu na transparentność podatkową spółki osobowej w zakresie opodatkowania podatkiem dochodowym, należałoby uznać, że opodatkowaniu podlega nieodpłatne świadczenie na rzecz samego siebie, co jest w oczywisty sposób sprzeczne z założeniem o racjonalnośći ustawodawcy.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, udzielenie przez Wnioskodawcę nieoprocentowanej pożyczki nie będzie skutkować powstaniem dla Wnioskodawcy jakiegokolwiek przychodu, w tym z nieodpłatnych świadczeń, na gruncie p.d.o.f.

Przyjęte przez Spółkę i zaprezentowane powyższej stanowisko znajduje potwierdzenie m.in. w następujących interpretacjach organów podatkowych:

* interpretacji indywidualnej z dnia 6 sierpnia 2012 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu (sygn. ILPB1/415-492/12-4/AG), w której organ podatkowy uznał następujące stanowisko podatnika za prawidłowe i odstąpił od uzasadnienia: "Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, udzielenie przez Wnioskodawcę nieoprocentowanej pożyczki nie będzie skutkować powstaniem dla Wnioskodawcy, jako wspólnika Spółki Osobowej, jakiegokolwiek przychodu, w tym z nieodpłatnych świadczeń, na gruncie p.d.o.f."

* interpretacji indywidualnej z dnia 25 stycznia 2011 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (sygn. IPPB1/415-980/10-2/EC), w której organ podatkowy stwierdził, że: "jeżeli wspólnik spółki osobowej wykonuje świadczenie na rzecz tej spółki, to z podatkowego punktu widzenia jest to świadczenie "dla siebie samego" w takim zakresie, w jakim "przychody i koszty spółki osobowej" stanowią jego przychody i jego koszty. Jeżeli więc takie świadczenia są odpłatne, to u takiego wspólnika nie wystąpią koszty uzyskania przychodów. Jeżeli zaś wspomniane świadczenia są nieodpłatne, u tego wspólnika nie wystąpi ani przychód, ani koszt. Zatem w takim przypadku, nie będzie można mówić o uzyskaniu przez tego wspólnika przychodu "z tytułu otrzymanych nieodpłatnych świadczeń", bowiem spółka nie jest podatnikiem podatku dochodowego, a wspólnik - w sensie podatkowym -" świadczył samemu sobie".

* interpretacji indywidualnej z dnia 25 października 2010 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach (sygn. IBPBI/1/415-732/10/KB), w której organ podatkowy stwierdził, że: "spółki osobowe prawa handlowego (w tym spółki komandytowe) nie są podatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych. Podatnikami są poszczególni wspólnicy tej spółki, w takim zakresie, w jakim uczestniczą w zyskach wypracowanych w prowadzonej w formie tej spółki pozarolniczej działalności gospodarczej. Z tego też względu, jeżeli wspólnik spółki osobowej wykonuje świadczenie na rzecz tej spółki, to z podatkowego punktu widzenia jest to świadczenie dla samego siebie w takim zakresie, w jakim przychody i koszty spółki osobowej stanowią jego przychody i jego koszty.

W przypadku zatem gdy takie świadczenia są nieodpłatne, u tego wspólnika nie wystąpi przychód, w tym także przychód z nieodpłatnych świadczeń z tytułu uczestnictwa w spółce, która otrzymała takie nieodpłatne świadczenie. W sensie podatkowym wspólnik ten świadczy samemu sobie. (...) Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, iż w przypadku udzielenia przez Wnioskodawcę nieoprocentowanych pożyczek ww. spółkom komandytowym, u Wnioskodawcy nie wystąpi przychód z nieodpłatnych świadczeń z tytułu uczestnictwa w tych spółkach."

* interpretacji indywidualnej z dnia 13 listopada 2008 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (sygn. IPPB1/415-982/08-2/AG); w której organ podatkowy stwierdził: "jeżeli wspólnik spółki osobowej wykonuje świadczenie na rzecz tej spółki, to z podatkowego punktu widzenia jest to świadczenie "dla siebie samego" w takim zakresie, w jakim "przychody i koszty spółki osobowej" stanowią jego przychody i jego koszty. Jeżeli więc takie świadczenia są odpłatne, to u takiego wspólnika przychody równe są jego kosztom. Jeżeli zaś wspomniane świadczenia są nieodpłatne, u tego wspólnika nie wystąpi ani przychód, ani koszt. Zatem w takim przypadku, nie będzie można mówić o uzyskaniu przez tego wspólnika przychodu "z tytułu otrzymanych nieodpłatnych świadczeń", bowiem spółka nie jest podatnikiem podatku dochodowego, a wspólnik - w sensie podatkowym - "świadczył samemu sobie". Zatem stanowisko wnioskodawcy, iż odsetki z tytułu pożyczek udzielonych przez wnioskodawcę Spółce nie będą dla wnioskodawcy przychodem, tytułem nieodpłatnego świadczenia w części odpowiadającej udziałowi wnioskodawcy w zysku Spółki - należy uznać za prawidłowe." (analogiczne podejście zostało zaprezentowane w interpretacji indywidualnej z dnia 13 listopada 2008 r., wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie o sygn. IPPB1/415-981/08-2/AG).

Wnioskodawca pragnie również zwrócić uwagę na podejście zaprezentowane przez organy podatkowe w interpretacji indywidualnej z dnia 20 listopada 2008 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (sygn. IPPBI/415-983/08-2/AŻ), w której organ podatkowy stwierdził, że: "udzielenie nieoprocentowanej pożyczki nie stanowi po stronie pożyczkodawcy nieodpłatnego świadczenia. Nie rozpoznaje się w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodu w postaci utraconych korzyści, np. odsetek w sytuacji udzielenia nieodpłatnej pożyczki. W związku z powyższym udzielanie nieodpłatnych pożyczek nie będzie wywoływało skutków podatkowych u pożyczkodawcy."

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę pism urzędowych, tut. organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.