ILPB1/415-98/14-5/AG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 23 stycznia 2014 r. (data wpływu 27 stycznia 2014 r.), uzupełnionym w dniu 26 lutego 2014 r. oraz w dniu 4 marca 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odpisów amortyzacyjnych - jest prawidłowe.

W dniu 27 stycznia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów oraz w zakresie odpisów amortyzacyjnych.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14f § 1 i § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 19 lutego 2014 r. znak ILPB1/415-98/14-2/AG na podstawie art. 169 § 1 i § 2 tej ustawy wezwano Wnioskodawczynię do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania w zakresie odpisów amortyzacyjnych bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 24 lutego 2014 r., a w dniu 26 lutego 2014 r. uzupełniono wniosek o brakującą wpłatę. Pismo wraz z dowodem uiszczenia dodatkowej opłaty wpłynęło do tut. Organu w dniu 4 marca 2014 r. (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 27 lutego 2014 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W styczniu 2012 r. zmarł mąż Wnioskodawczyni. Do dnia śmierci prowadził on jednoosobową działalność gospodarczą i rozliczał się podatkiem liniowym. Na podstawie testamentu, a dalej aktu poświadczenia dziedziczenia, majątek po zmarłym mężu odziedziczyła Wnioskodawczyni wraz z małoletnimi córkami pozostającymi pod jej opieką. Wnioskodawczyni założyła swoją działalność gospodarczą i prowadzi ją w dacie złożenia niniejszego wniosku, z wykorzystaniem majątku stanowiącego spadek po zmarłym mężu.

Na zasadzie zarządu majątkiem małoletnich i umowy użyczenia tegoż majątku, do prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej Wnioskodawczyni wykorzystuje ów majątek w swojej działalności gospodarczej. Jednakże Wnioskodawczyni obecnie rozważa zawarcie z małoletnimi dziećmi, za zgodą sądu rodzinnego, umowy spółki cywilnej, gdzie małoletnie i Wnioskodawczyni wniosłyby do spółki odziedziczone składniki majątkowe.

Dochody swoje i małoletnich dzieci z tytułu udziału w spółce, jako dochody ze źródła działalności gospodarczej, Wnioskodawczyni zamierza opodatkować wg liniowej 19% stawki podatku. Nadto, Wnioskodawczyni zamierza, po wniesieniu składników majątkowych do ww. spółki, dokonywać odpisów amortyzacyjnych w pełnej wysokości, a nie wyłącznie w 1/3, stosownie do swojego udziału we współwłasności opisanych składników majątkowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy dochody małoletnich dzieci, wspólników spółki cywilnej, pomiędzy nimi a przedstawicielem ustawowym, z tytułu udziału w zyskach tych spółek należy dołączyć do dochodów Wnioskodawczyni i opodatkować liniową 19% stawką podatku.

2. Czy uprawnionym będzie dokonywanie odpisów amortyzacyjnych w pełnej wysokości, a nie wyłącznie wg udziału we współwłasności składników majątkowych podlegających amortyzacji.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie oznaczone nr 2, tj. w zakresie odpisów amortyzacyjnych. Natomiast odpowiedź na pytanie oznaczone nr 1, tj. w zakresie opodatkowania przychodów została udzielona w dniu 15 kwietnia 2014 r. interpretacją indywidualną nr ILPB1/415-98/14-4/AG.

Zdaniem Wnioskodawczyni, odpowiedź na pytania jest twierdząca, albowiem:

Zgodnie z brzmieniem przepisu art. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochody małoletnich dzieci własnych i przysposobionych, z wyjątkiem dochodów z ich pracy, stypendiów oraz dochodów z przedmiotów oddanych im do swobodnego użytku, dolicza się do dochodów rodziców, chyba że rodzicom nie przysługuje prawo pobierania pożytków ze źródeł przychodów dzieci. Dlatego też Wnioskodawczyni uważa, że dochody małoletnich dzieci z tytułu udziału w zyskach spółki cywilnej, zawiązanej pomiędzy małoletnimi a matką, dolicza się do dochodów rodziców - w przedmiotowym stanie faktycznym do dochodów Wnioskodawczyni jako przedstawiciela ustawowego.

Idąc dalej, stwierdzić należy, że jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej (tu: spółka cywilna) przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3. Dochody małoletnich dzieci nie stanowią odrębnego źródła dochodu w rozumieniu art. 10 ww. ustawy.

Podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu dochodów małoletnich dzieci z wyłączeniem taksatywnie wskazanych, są rodzice małoletnich dzieci - tu: Wnioskodawczyni. Dlatego też, w ocenie Wnioskodawczyni, zobowiązana będzie do doliczenia do swoich dochodów również dochodów małoletnich córek, a dalej do złożenia zeznania posługując się własnym nr NIP.

Rekapitulując, Wnioskodawczyni uważa, że skoro dochody małoletnich dzieci z tytułu udziału w zyskach spółki cywilnej, której są wspólnikami, stanowią źródło dochodu kwalifikowane jako działalność gospodarcza, a dochody te dolicza się do dochodów Wnioskodawczyni, a Wnioskodawczyni opodatkowywać będzie dochody z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej wg zasad, o których mowa w art. 9a ust. 2 i 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to uprawnionym jest twierdzenie, iż suma dochodów Wnioskodawczyni i małoletnich córek z tytułu udziału w zyskach spółki cywilnej, której Wnioskodawczyni i małoletnie będą wspólnikami, podlegać będzie opodatkowaniu wg liniowej stawki podatku dochodowego od osób fizycznych.

Nadto, Wnioskodawczyni i małoletnie córki zawierając umowę spółki cywilnej wniosą do niej składniki majątkowe, które odziedziczyły po zmarłym mężu Wnioskodawczyni. Składniki te będą wykorzystywane przez spółkę do prowadzenia działalności gospodarczej. Skoro wspólnikami spółki cywilnej będą wszyscy współwłaściciele danego składnika majątkowego, to w ocenie Wnioskodawczyni oczywistym jest, że odpisów amortyzacyjnych dokonywać się będzie od pełnej, ustalonej zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartości środka trwałego, a nie wyłącznie do wysokości wynikającej z udziału Wnioskodawczyni we współwłasności danego składnika majątkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 860 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121), przez umowę spółki wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony, w szczególności przez wniesienie wkładów.

W świetle ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), spółka cywilna nie jest podatnikiem tego podatku, lecz osoby fizyczne będące wspólnikami tej spółki.

W przedmiotowym zdarzeniu przyszłym powstanie spółka cywilna, której wspólnikiem będzie Wnioskodawczyni oraz - za zgodą sądu rodzinnego - jej małoletnie dzieci. Następnie do spółki tej mają zostać wniesione (przez Wnioskodawczynię i jej małoletnie dzieci) składniki majątkowe, które zostały odziedziczone po zmarłym mężu Wnioskodawczyni.

Zainteresowana pyta, czy będzie uprawniona do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych w pełnej ich wysokości, a nie wyłącznie według udziału we współwłasności składników majątkowych podlegających amortyzacji.

Przechodząc do analizy przedmiotowego zagadnienia i przenosząc się na grunt ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych tut. Organ stwierdza co następuje.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

Zatem aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

* musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów,

* musi być należycie udokumentowany.

Generalnie należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z tychże kosztów. Przy czym, związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów. Zauważyć przy tym należy, że konieczność poniesienia danego wydatku nie może wynikać z zaniedbań, braku nadzoru lub sprzecznych z prawem działań podatnika.

Kosztem uzyskania przychodu mogą być, co do zasady, wydatki faktycznie poniesione przez podatnika, tzn. takie, przy nabyciu których nastąpił uszczerbek w majątku podatnika.

Zgodnie z zasadną wyrażoną w art. 8 ust. 1 powołanej ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 cytowanej ustawy).

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

- wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d, oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia.

Kosztami uzyskania przychodów są natomiast odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23 (art. 22 ust. 8 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 22a ust. 1 powołanej ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zainteresowana wskazała, że rozważa zawarcie z małoletnimi dziećmi, za zgodą sądu rodzinnego, umowy spółki cywilnej, gdzie małoletnie i Wnioskodawczyni wniosłyby do spółki odziedziczone składniki majątkowe. Zatem, w spółce cywilnej wykorzystywana będzie całość masy spadkowej Wnioskodawczyni i jej małoletnich dzieci. W takim przypadku kosztem uzyskania przychodów prowadzonej przez tę spółkę działalności będą odpisy amortyzacyjne dokonywane od całości wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Należy bowiem wskazać, że w przypadku wniesienia do spółki cywilnej wkładu w postaci składnika majątku stanowiącego wyłączną własność jednego wspólnika bądź też będącego współwłasnością wszystkich wspólników tejże spółki, wyłączna własność wspólnika bądź współwłasność w częściach ułamkowych z chwilą wniesienia do spółki przekształca się we współwłasność łączną. Współwłasność ta ma charakter bezudziałowy, a każdemu ze wspólników przysługują równe prawa do całego majątku. Spółka cywilna nie posiada własnego majątku. W spółce tej właścicielami poszczególnych składników majątku pozostają wspólnicy spółki w ramach współwłasności łącznej. Spółka cywilna nie posiada osobowości prawnej, lecz jest konstrukcją regulowaną przez prawo zobowiązań. Nie stanowi więc samodzielnego podmiotu prawa, podmiotami prawa pozostają wspólnicy spółki cywilnej. Składniki majątku wniesione do spółki stanowią własność tej spółki dla celów amortyzacji. Innymi słowy, wspólnicy spółki cywilnej chcąc aby składnik majątku stanowiący ich własność prywatną stał się własnością tej spółki winni go wnieść do spółki w formie aportu, a z taką sytuacją mamy do czynienia w przedmiotowej sprawie.

Reasumując, w przypadku wniesienia przez Wnioskodawczynię i jej małoletnie dzieci całości odziedziczonych składników majątkowych do spółki cywilnej, będzie można dokonywać odpisów amortyzacyjnych w pełnej wysokości od wartości początkowej poszczególnych składników majątku podlegających amortyzacji.

Wobec powyższego stanowisko Zainteresowanej należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.