ILPB1/415-98/07-2/GM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 10 września 2007 r. (data wpływu 20 września 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie szczególnych zasad poboru zaliczek przez płatników - jest prawidłowe.

W dniu 20 września 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie szczególnych zasad poboru zaliczek przez płatników.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza rozpocząć działalność gospodarczą polegającą na pośrednictwie w sprzedaży. Sprzedaż odbywać się będzie przez stronę internetową stworzonego przez Wnioskodawcę serwisu i będzie mieć formę umowy zawieranej na odległość, pomiędzy klientem, a sprzedającym, tj. twórcą, który zleca sprzedaż np. własnoręcznie uszytej torebki o średniej cenie 30 zł. drobnej wykonanej przez siebie biżuterii, upominków lub też rzeczy używanych przez siebie.

Wnioskodawca będzie udostępniać tylko środki techniczne (panel administracyjny umożliwiający prezentację i sprzedaż dzieł oraz stworzenie własnej wizytówki), niezbędne do nawiązywania i sfinalizowania transakcji. Zyskiem Wnioskodawcy będzie 30% marża, pobierana od każdego artykułu, sprzedanego za pośrednictwem strony internetowej. Sprzedający towary będą je sami pakować i wysyłać nabywcom. Zapłata za sprzedane rzeczy w całości będzie wpływać na rachunek bankowy Wnioskodawcy, który po potrąceniu należnej mu prowizji, stanowiącej jego przychód, a wynikającej z zawartej ze sprzedającym umowy pośrednictwa, pozostałą część zapłaty przekaże właścicielom sprzedawanych rzeczy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca winien pobrać miesięczną zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych, według zasad określonych w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, liczoną każdorazowo od kwoty zapłaconej przez kupującego, pomniejszonej o zysk Wnioskodawcy (30%) i o miesięczne koszty uzyskania przychodów wyliczone z kwoty zapłaconej po odjęciu 30%-ego zysku.

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzona działalność gospodarcza polega tylko na pośrednictwie w rozliczeniach i kontaktach z klientami. Stroną bezpośrednio sprzedającą artykuły są właściciele rzeczy. Fakt wpływania zapłaty za towar na rachunek bankowy firmy Wnioskodawcy ma znaczenie techniczne, umożliwiające rozliczenie prowizji. Wypłata należności za sprzedany towar jest adresowana bezpośrednio do właściciela rzeczy i jemu przekazywana.

Wnioskodawca uważa, że nie jest zobowiązany do pobierania miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, według zasad określonych w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ w tym przypadku wyłącznie twórcy przysługuje prawo do korzystania z przedmiotu swojej pracy i rozporządzania nim oraz do wynagrodzenia za jego sprzedaż. Będąc pośrednikiem Wnioskodawca nie nabywa autorskich praw majątkowych, o czym stanowi art. 41 ust. 1 ww. ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Ustawodawca w art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) w sposób enumeratywny wyszczególnił źródła przychodów, wśród których w pkt 3 została wymieniona pozarolnicza działalność gospodarcza, zaś w pkt 7 kapitały pieniężne i prawa majątkowe.

Natomiast w myśl art. 18 ww. ustawy za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Zgodnie z treścią art. 41 ust. 1 ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

W myśl tej regulacji, płatnicy którzy dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 18, są obowiązani do poboru zaliczek na podatek dochodowy.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego wynika, że prowadzona działalność gospodarcza polegać będzie tylko na pośrednictwie w rozliczeniach i kontaktach z klientami. Stroną sprzedającą artykuły klientom są bezpośrednio właściciele rzeczy i na nich adresowana jest wpłata, a Wnioskodawca tylko pośredniczy w jej przekazywaniu.

Dlatego też, jeżeli Wnioskodawca nie dokonuje świadczeń, o których mowa w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (stroną sprzedającą są bezpośrednio właściciele rzeczy i wynika to z zawartych umów), nie będzie więc ciążył na nim obowiązek płatnika wynikających z art. 41 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.