ILPB1/415-958/08-4/AG - Zwrot wydatków (bilety PKP) poniesionych przez członków Rady Nadzorczej na dojazdy na posiedzenia Rady Nadzorczej.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 12 lutego 2009 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB1/415-958/08-4/AG Zwrot wydatków (bilety PKP) poniesionych przez członków Rady Nadzorczej na dojazdy na posiedzenia Rady Nadzorczej.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z dnia 4 listopada 2008 r. (data wpływu 24 listopada 2008 r.), uzupełnionym w dniu 15 grudnia 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 listopada 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 2 grudnia 2008 r. znak ILPB1/415-958/08-2/AK na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 4 grudnia 2008 r., a w dniu 15 grudnia 2008 r. wniosek uzupełniono (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 10 grudnia 2008 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca ma wątpliwość co do potrącania podatku dochodowego od osób fizycznych od zwrotu wydatków poniesionych przez członków Rady Nadzorczej na dojazdy na spotkania Rady Nadzorczej.

Jednostka ma siedzibę w X i tam odbywają się posiedzenia Rady Nadzorczej. W dniu 30 marca 2007 r. dokonano zmiany w składzie Rady Nadzorczej powołując osoby mające miejsce zamieszkania i pracy w Y. Prezes Zarządu podjął decyzję o tym, że ewentualne wydatki członków Rady Nadzorczej poniesione na dojazdy na posiedzenia Rady Nadzorczej będą im zwracane. Chodzi tu konkretnie o bilety PKP.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy od zwrotu wydatków (bilety PKP) poniesionych przez członków Rady Nadzorczej na dojazdy na posiedzenia Rady Nadzorczej, należy pobierać podatek dochodowy od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, zwrot wydatków poniesionych przez członków Rady Nadzorczej związany z dojazdami na posiedzenia Rady Nadzorczej nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca uważa, że zwolnione od podatku będą należności z tytułu podróży służbowej - diety, zwrot za bilety na pociąg i nocleg itp. W piśmie Ministerstwa Finansów z 28 września 2004 r. (PB5/KD-066-408-H439/04) tu cyt: ”art. 21 ust. 1 pkt 16 u.p.d.o.f. odnosi się zarówno do pracowników, jak i osób niebędących pracownikami. Przy czym przepis ten odrębnie określa warunki korzystania ze zwolnienia od podatku w przypadku tych dwóch grup podatników. W przypadku pracowników zwolnieniem objęte są wyłącznie diety i inne należności za czas podróży służbowej, natomiast u osób niebędących pracownikami mowa jest o tego rodzaju świadczeniach otrzymywanych w związku z szeroko rozumianą podróżą, o ile spełnione są przesłanki wymienione w ust. 13 w art. 21 u.p.d.o.f. W świetle powyższego dla osób niebędących pracownikami podróż, w związku z którą otrzymują diety i inne należności, nie musi wiązać się z wykonywaniem zadania poza miejscowością, w której znajduje się siedziba podmiotu wypłacającego te świadczenia. W przypadku tych osób "podróży" nie należy bowiem utożsamiać z "podróżą służbową" - pojęciem zdefiniowanym w kodeksie pracy i odnoszącym się do pracowników".

Wnioskodawca uważa więc, iż świadczenia wypłacane członkom Rady Nadzorczej dojeżdżającym na jej posiedzenia, np. koszty noclegu, przejazdu (również własnym samochodem), są zwolnione od podatku dochodowego. Przy czym zastosowanie tu będą miały limity określone w rozporządzeniach ministra pracy i polityki społecznej. Wnioskodawca podał, iż potwierdzają to interpretacje organów podatkowych, np. Urzędu Skarbowego w Żywcu z 14 czerwca 2005 r. (PDII/415/ I/9/2005).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), źródłem przychodów jest działalność wykonywana osobiście.

Z kolei na podstawie art. 13 pkt 7 ww. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się: przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

Biorąc powyższe pod uwagę należy wskazać, iż co do zasady przychody otrzymywane przez członków rad nadzorczych stanowią przychody w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i jako takie podlegają opodatkowaniu.

Jednakże zgodnie z brzmieniem art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) cyt. ustawy, wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży osoby niebędącej pracownikiem do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13.

Odrębnymi przepisami, o których mowa w cytowanym artykule, są dwa rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r.:

*

w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1990 z późn. zm.) oraz,

*

w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1991 z późn. zm.).

Przepisy te przewidują, że pracownikowi z tytułu podróży odbywanej w terminie i miejscu określonym przez pracodawcę przysługują diety oraz zwrot kosztów, m.in. kosztów przejazdów oraz noclegów w wysokości przewidzianej w ww. rozporządzeniach.

Aby jednak przedmiotowe świadczenia korzystały ze zwolnienia podatkowego muszą być spełnione warunki określone w art. 21 ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z jego treścią zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ww. ustawy stosuje się, jeżeli otrzymane świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i zostały poniesione:

*

w celu osiągnięcia przychodów lub

*

w celu realizacji zadań organizacji i jednostek organizacyjnych działających na podstawie przepisów odrębnych ustaw, lub

*

przez organy (urzędy) władzy lub administracji państwowej lub samorządowej oraz jednostki organizacyjne im podległe lub przez nie nadzorowane, lub

*

przez osoby pełniące funkcje obywatelskie, o których mowa w art. 13 pkt 5 w związku z wykonywaniem tych funkcji.

Należy zauważyć, iż we wskazanym przepisie (art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ww. ustawy) użyto pojęcia "podróż" bez określenia "służbowa", tym samym zakres zwolnienia jest znacznie szerszy, gdyż nie ogranicza się ono jedynie do podróży służbowych, ale do wszelkich podróży osób niebędących pracownikami, które nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, a zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów. W konsekwencji dojazd członków Rady Nadzorczej Spółki na posiedzenia Rady będzie mieścił się w określeniu "podróż" zawartym w ww. przepisie.

Ponadto należy podkreślić, iż cytowane powyżej rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej wyznaczają jedynie limity do wysokości których obowiązuje zwolnienie, natomiast nie są podstawą do zastosowania przedmiotowego zwolnienia.

Reasumując stwierdza się, iż zwroty kosztów dojazdów na posiedzenia Rady Nadzorczej otrzymywane przez członków Rady Nadzorczej Spółki korzystają ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. do wysokości limitów określonych w wyżej wymienionych rozporządzeniach Ministra Pracy i Polityki Społecznej oraz pod warunkiem, iż otrzymane świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i zostały poniesione w celu uzyskiwania przychodów, w związku z czym od zwrotu tych kosztów nie należy pobierać podatku dochodowego od osób fizycznych.

W przedstawionym we wniosku stanie faktycznym, gdzie wskazano, że podróże członków Rady Nadzorczej wiążą się z posiedzeniami Rady, kwestia związku otrzymywanych przez członków Rady Nadzorczej Spółki świadczeń z przychodami nie budzi wątpliwości. Tym samym, przy założeniu spełnienia pozostałych warunków określonych powyżej, Spółka jako płatnik nie powinna naliczać i pobierać podatku od zwracanych członkom Rady Nadzorczej kosztów związanych z ich dojazdami na posiedzenia Rady Nadzorczej Spółki.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawcę postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego w Żywcu, z dnia 14 czerwca 2005 r., nr PDII/415/ I/9/2005, tut. Organ informuje, że zostało ono wydane w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl