ILPB1/415-917/13-5/AMN

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 13 listopada 2013 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB1/415-917/13-5/AMN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 9 sierpnia 2013 r. (data wpływu 14 sierpnia 2013 r.), uzupełnionym w dniach: 31 października 2013 r. oraz 7 listopada 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów z tytułu nieodpłatnych świadczeń - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 sierpnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kwalifikacji oraz sposobu opodatkowania przychodów uzyskiwanych z tytułu świadczonych usług oraz w zakresie przychodów z tytułu nieodpłatnych świadczeń.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14f § 1, art. 14f § 2, art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 22 października 2013 r. znak ILPB1/415-917/13-2/AMN, ILPP5/443-173/13-2/KG na podstawie art. 169 § 1 i § 2 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 25 października 2013 r. W dniach: 31 października 2013 r. oraz 7 listopada 2013 r. wniosek uzupełniono.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza podpisać umowę, której przedmiotem będzie świadczenie usług zarządczych oraz jednoczesne prowadzenie działalności polegającej na wytwarzaniu dóbr wchodzących w skład pojęcia know-how i odsprzedaż wytworzonego know-how podmiotowi zlecającemu wykonanie ww. usługi.

Usługodawca zgodnie z projektem umowy, jest zobowiązany do wystawiania faktur VAT każdego miesiąca.

Za cały wyżej wymieniony zakres usług, usługodawcy przysługiwać będzie tylko jedno wynagrodzenie #8722; bez względu na to jaki rodzaj usług będzie przedmiotem sprzedaży.

Odnośnie projektowanego zakresu świadczonych usług, oprócz usług typowo zarządczych istotne są następujące zapisy kontraktu menedżerskiego:

§ 2 pkt 7 "Zarządzający jest zobowiązany w ramach pełnienia swej funkcji do twórczej działalności, także prowadzącej do powstania praw własności intelektualnej, zdefiniowanych w § 6 poniżej, związanej z działalnością Spółki lub funkcjonowaniem Spółki, która może być użyteczna dla Spółki, przyczynić się do zwiększenia konkurencyjności Spółki, ulepszenia procesów i metod działania Spółki, a także polepszania wizerunku Spółki na rynku. Zarządzający jest zobowiązany prowadzić staranną dokumentację takiej działalności."

Ponadto w § 6 pkt 1 projektu kontraktu menadżerskiego, określono: "Zarządzający z chwilą dostarczenia utworów Spółce przenosi na Spółkę całość autorskich praw majątkowych do takich utworów wraz z prawami zależnymi do nich w zakresie korzystania i rozporządzania nimi..."

Projektowaną treść umowy (kontraktu menedżerskiego).

W związku z zamiarem podpisania ww. umowy, Wnioskodawca zamierza zarejestrować pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie usług doradztwa gospodarczego, zarządzania i świadczenia usług niematerialnych polegających na wytwarzaniu produktów o charakterze know-how w celu ich dalszej odsprzedaży.

Zainteresowany zamierza zarejestrować się jako podatnik podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej oraz jako czynny podatnik podatku od towarów i usług.

W związku z planowanym podpisaniem umowy na świadczenie ww. usług na rzecz Spółki z o.o. istnieje możliwość otrzymania w użytkowanie w sposób nieodpłatny od Spółki: samochodu osobowego, komputera mobilnego (typu notebook) oraz telefonu komórkowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

1. Czy w opisanym stanie w poz. 68 (zdarzenie przyszłe) przychody uzyskiwane w ramach projektowanej umowy, tj. przychody z zarządzania osoby prawnej i jednoczesnej odsprzedaży wytworzonego know-how, są przychodami o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 oraz art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. są przychodami z pozarolniczej działalności gospodarczej.

2. Czy w opisanym stanie w poz. 68 (zdarzenie przyszłe) przychody uzyskiwane w ramach projektowanej umowy, tj. przychody z zarządzania osoby prawnej i odsprzedaży wytworzonego know-how, Wnioskodawca powinien opodatkować podatkiem dochodowym na zasadach ogólnych, czy też może rozliczyć ww. przychody podatkiem liniowym w wysokości 19%.

3. Czy w sytuacji istniejącego zapisu w treści umowy, dotyczącego świadczenia w postaci nieodpłatnej użytkowania do celów służbowych samochodu osobowego, komputera mobilnego (notebooka) oraz telefonu komórkowego, należy traktować ww. świadczenie jako świadczenie o charakterze nieodpłatnym, powodujące powstanie obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych na zasadach określonych w art. 11 ust. 1, 2, 2a oraz art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie oznaczone we wniosku nr 3. Natomiast odpowiedź na pytania oznaczone we wniosku nr 1 i 2, została zawarta w interpretacji indywidualnej z dnia 13 listopada 2013 r. nr ILPB1/415-917/13-4/AMN. Wniosek w zakresie podatku od towarów i usług, zostanie rozpatrzony odrębnym pismem.

Zdaniem Wnioskodawcy, umowę, którą Wnioskodawca zamierza podpisać jest umową, która należy do kategorii umów nienazwanych (contractus innominati). Umowy nienazwane są to te umowy niemające w ogóle odrębnego, normatywnego odniesienia, nie zostały one uregulowane ani w kodeksie cywilnym, ani w innych aktach prawnych porządku krajowego.

Swoje stanowisko w tym zakresie Wnioskodawca uzasadnia tym, że w swym zakresie unormowania łączy ona zarówno elementy charakterystyczne dla tzw. umów menadżerskich, jak i umów polegających na odsprzedaży wytworzonego know-how, a także umowy o dzieło. W związku z tym, że projekt umowy zakłada oprócz usług typowo zarządczych, również działalność wytwórczą w zakresie know-how oraz innych utworów oraz w związku z tym, że usługodawcy z tytułu realizacji tych usług przysługuje tylko jedno wynagrodzenie, bez względu na charakter wykonywanych usług, uprawniony jest pogląd, że należy uznać, że usługodawca musi zarejestrować pozarolniczą działalność gospodarczą i rozliczać się w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych na zasadach ogólnych lub na zasadach podatku liniowego określonego w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W tym celu usługodawca musi zarejestrować się jako przedsiębiorca i jako podatnik podatku dochodowego od osób fizycznych i musi złożyć we właściwym dla siebie miejscowo urzędzie skarbowym oświadczenie o wyborze sposobu opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, tj. na zasadach ogólnych lub na zasadach podatku liniowego. Reasumując przychód uzyskany w trakcie realizacji przedstawionego projektu umowy, jest przychodem z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 i art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z faktem otrzymania od Spółki, po podpisaniu umowy, w sposób nieodpłatny samochodu osobowego, laptopa i telefonu komórkowego, będzie to stanowiło dla Wnioskodawcy nieodpłatne świadczenie, co skutkować będzie, że wartość owego nieodpłatnego świadczenia będzie stanowiła dla Wnioskodawcy jako usługodawcy, przychód do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach określonych w art. 11 ust. 1, 2 i 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl przepisu art. 13 pkt 9 ww. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej - z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Oznacza to, że przychody uzyskane z tych tytułów stanowią, zawsze przychody z działalności wykonywanej osobiście, nawet jeżeli tego rodzaju umowy, zawierane są w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej.

Stosownie do treści art. 18 cytowanej ustawy, za przychód praw majątkowych uważa się praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Przepisy ustawy podatkowej mimo, że posługują się terminem "prawa majątkowe", nie definiują tego pojęcia, a zawarty w art. 18 ustawy katalog tych praw jest jedynie przykładowy, na co wskazuje użyte przez ustawodawcę sformułowanie "w szczególności". Należy zatem przyjąć, że do katalogu praw majątkowych objętych zakresem regulacji art. 18 ww. ustawy można zaliczyć także inne prawa niewymienione w tym przepisie.

Tak więc do przychodów z praw majątkowych należy zaliczyć te wszystkie uprawnienia, które nie przyjmują postaci rzeczy, a stanowią jednocześnie wymierne korzyści, którymi można rozporządzać, albo z których można czerpać korzyści.

Przepis art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że przychodem z działalności gospodarczej jest również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 125.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 11 ust. 2 ww. ustawy, wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Przepis art. 11 ust. 2a cytowanej ustawy tanowi, że Wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1.

jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców;

2.

jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu;

3.

jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;

4.

w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Zatem przychodem jest wartość nieodpłatnych świadczeń, które nie powodują powstania u beneficjenta danej usługi, czy otrzymującego daną rzecz, obowiązku dokonania jakichkolwiek wzajemnych świadczeń na rzecz ponoszącego wydatki z tego tytułu (bez ekwiwalentu świadczenia wzajemnego).

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza zawrzeć ze Spółką z o.o. umowę - kontrakt menedżerski - którego przedmiotem będzie świadczenie usług zarządczych oraz jednoczesne prowadzenie działalności polegającej na wytwarzaniu dóbr wchodzących w skład pojęcia know-how i odsprzedaż wytworzonego know-how podmiotowi zlecającemu wykonanie ww. usługi. W związku z planowanym podpisaniem umowy na świadczenie ww. usług na rzecz Spółki z o.o. istnieje możliwość otrzymania w użytkowanie w sposób nieodpłatny od Spółki: samochodu osobowego, komputera mobilnego (typu notebook) oraz telefonu komórkowego.

Należy wskazać, że istotą kontraktu menedżerskiego jest odpłatne i stałe zarządzanie przedsiębiorstwem zleceniodawcy w jego imieniu i na jego rzecz. Składniki majątku przedsiębiorstwa wykorzystywane przez menedżera do celów służbowych mają ułatwić menedżerowi zarządzanie i kierowanie przedsiębiorstwem. Wykorzystanie pozostawionego do dyspozycji menedżera majątku firmy nie może być uznane za nieodpłatne świadczenie na jego rzecz w sytuacji, gdy owe składniki majątku są wykorzystane jedynie do celów służbowych służących realizacji zawartego kontraktu menedżerskiego. Umożliwienie menedżerowi korzystania ze sprzętu należącego do firmy, w której jest on zatrudniony na podstawie kontraktu menedżerskiego, należy traktować jako formę zabezpieczenia przez firmę realizacji umowy o zarządzanie przedsiębiorstwem.

W związku z powyższym, nie można przyjąć, że osoba zatrudniona w firmie na podstawie kontraktu menedżerskiego - oprócz przychodu wynikającego z odpłatności za czynności wykonywane w ramach kontraktu - uzyskuje dodatkowy przychód z nieodpłatnych świadczeń z tytułu korzystania ze sprzętu należącego do firmy. Nie można w takim przypadku przypisać menedżerowi przysporzenia powodującego powstanie przychodu. Dopiero w sytuacji, w której sprzęt należący do firmy byłby wykorzystywany przez menedżera dla celów osobistych, można mówić o nieodpłatnym świadczeniu na rzecz menadżera i powstaniu przysporzenia w jego majątku podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego uznać należy, że w przypadku użytkowania do celów służbowych samochodu osobowego, komputera mobilnego (notebooka) oraz telefonu komórkowego, Wnioskodawca nie uzyskuje przychodów z nieodpłatnych świadczeń w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu udostępnienia przez Spółkę ww. składników majątkowych.

Zatem stwierdzić należy, że w sytuacji istniejącego zapisu w treści umowy, dotyczącego świadczenia w postaci nieodpłatnego użytkowania do celów służbowych samochodu osobowego, komputera mobilnego (notebooka) oraz telefonu komórkowego, nie należy traktować ww. świadczenia jako świadczenia o charakterze nieodpłatnym, powodującego powstanie obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych na zasadach określonych w art. 11 ust. 1, 2, 2a oraz art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. Organ wskazuje, że do wniosku Wnioskodawca dołączył projektowaną treść umowy o świadczenie usług w zakresie zarządzania. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej działający w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do oceny przedłożonych wraz z wnioskiem dokumentów; jest związany wyłącznie opisem zdarzenia przyszłego przedstawionym przez Wnioskodawcę. W związku z tym analizie pod kątem stosowania przepisów prawa podatkowego został poddany tylko opis zdarzenia przyszłego przedstawiony we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl