ILPB1/415-91/14-5/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, reprezentowanego przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 22 stycznia 2014 r. (data wpływu 27 stycznia 2014 r.), uzupełnionym w dniu 21 marca 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży części Nieruchomości stanowiącej Część Inwestycyjną Nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 27 stycznia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży części Nieruchomości stanowiącej grunt rolny oraz w zakresie skutków podatkowych sprzedaży części Nieruchomości stanowiącej Część Inwestycyjną Nieruchomości.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 12 marca 2014 r. nr ILPB1/415-91/14-2/AP Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem rozpatrzenia wniosku tylko w zakresie skutków podatkowych sprzedaży części Nieruchomości stanowiącej grunt rolny, natomiast w zakresie skutków podatkowych sprzedaży części Nieruchomości stanowiącej Część Inwestycyjną Nieruchomości - pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 12 marca 2014 r., skutecznie doręczono w dniu 14 marca 2014 r., natomiast w dniu 21 marca 2014 r. do tut. Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie, w której Zainteresowany uzupełnił ww. wniosek (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 19 marca 2014 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca w dniu 8 września 2005 r. kupił nieruchomość gruntową o powierzchni 39.572 m² składającą się z czterech działek (dalej jako "Nieruchomość"). Nieruchomość stanowiły niezabudowane grunty rolne wchodzące w skład gospodarstwa rolnego. Nieruchomość została nabyta do majątku prywatnego Wnioskodawcy, który działał w ramach tej transakcji jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej.

W chwili zawarcia umowy zakupu nieruchomości rolnej Wnioskodawca nie posiadał statusu czynnego podatnika VAT i nie prowadził działalności gospodarczej.

Decyzją starosty powiatowego z dnia 6 stycznia 2006 r. zmienioną decyzją z dnia 22 lutego 2006 r. zezwolono Wnioskodawcy na trwałe wyłączenie z Nieruchomości części dwóch działek wchodzących w skład Nieruchomości o łącznej powierzchni 12.348 m² i przeznaczenia ich pod budowę budynku biurowo-magazynowo-produkcyjnego (dalej jako "Część Inwestycyjna Nieruchomości").

Pozostała część Nieruchomości nieobjęta wspomnianą decyzją starosty powiatowego o trwałym wyłączeniu z gruntów rolnych pozostaje nadal gruntem rolnym w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych. W planie zagospodarowania przestrzennego grunty te są przeznaczone pod aktywizację gospodarczą.

Po wydaniu decyzji przez starostę powiatowego, Wnioskodawca zawarł ze spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, w której jest większościowym udziałowcem (dalej jako "Spółka"), umowę najmu Części Inwestycyjnej Nieruchomości, na której Spółka pobudowała budynek biurowo-magazynowo-produkcyjny i rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy o VAT jako czynny podatnik. Przedmiotem tej działalności nie było i nie jest zarobkowe nabywanie nieruchomości celem ich dalszej odsprzedaży. Pomimo przeznaczenia Części Inwestycyjnej Nieruchomości pod wynajem, nie została ona wprowadzona do ewidencji środków trwałych w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Z tytułu najmu Wnioskodawca pobiera od Spółki czynsz i wystawia z tego tytułu faktury VAT.

Aktualnie Wnioskodawca rozważa decyzję o sprzedaży Nieruchomości (zarówno w części stanowiącej grunt rolny, jak i w części stanowiącej wynajmowaną Część Inwestycyjną Nieruchomości) na rzecz innego podmiotu (spółka prawa handlowego). W związku z planowaną sprzedażą gruntów rolnych Wnioskodawca nie podjął ani nie planuje podjąć aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami i angażować środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, co skutkowałoby koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a sprzedaż nastąpi w ramach zarządu jego majątkiem prywatnym.

Wnioskodawca uzupełnił przedstawiony opis zdarzenia przyszłego w zakresie skutków podatkowych sprzedaży części Nieruchomości stanowiącej Część Inwestycyjną Nieruchomości o informację, że część nieruchomości stanowiąca Część Inwestycyjną Nieruchomości, którą Wnioskodawca zamierza sprzedać, była i jest wykorzystywana na potrzeby prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych polegającej na wynajmie Części Inwestycyjnej Nieruchomości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie w zakresie skutków podatkowych sprzedaży części Nieruchomości stanowiącej Część Inwestycyjną Nieruchomości.

Czy w związku z planowaną sprzedażą Nieruchomości przychód ze zbycia części Nieruchomości stanowiącej Część Inwestycyjną Nieruchomości (będącej przedmiotem wynajmu, ale nie wprowadzonej do ewidencji środków trwałych Wnioskodawcy) będzie przychodem opodatkowanym na zasadach obowiązujących przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do ww. pytania, w myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 3 i 8 powołanej ustawy, źródłami przychodów są:

* pozarolnicza działalność gospodarcza,

* odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) #8722; przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy #61485; przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy nie ma zastosowania do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy #61485; nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat (art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy).

W myśl art. 10 ust. 3 ww. ustawy, przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Z kolei przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że przychodem z działalności gospodarczej jest również odpłatne zbycie składników majątku wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą będących:

ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników wymienionych w lit. b, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Do przychodów, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy, nie zalicza się jednak, stosownie do treści art. 14 ust. 2c ww. ustawy, przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Jak wynika z treści przytoczonych przepisów, kryterium zaliczenia przychodu ze sprzedaży składnika majątku wykorzystywanego w prowadzonej działalności do przychodów z działalności gospodarczej jest fakt jego wykorzystywania w ramach tej działalności. Bez znaczenia w tym przypadku jest okoliczność, iż składnik majątku nie był ujęty w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Należy bowiem zauważyć, iż cyt. powyżej przepis art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wymienia wszystkich przychodów z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy. Natomiast przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy wskazuje na niektóre rodzaje przychodów zaliczanych również do przychodów z działalności gospodarczej.

Zatem przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych w działalności gospodarczej, nie wprowadzonych do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych), stanowią przychód z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 14 ust. 1 ustawy.

Natomiast dochodem ze sprzedaży gruntu będzie różnica pomiędzy przychodem z tego tytułu a kosztami nabycia gruntu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

#8722; jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy #8722; przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Odrębnym źródłem przychodów jest - wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - pozarolnicza działalność gospodarcza.

Stosownie do treści art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

#8722; ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 14 ust. 2c ww. ustawy, do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Z treści przytoczonych przepisów wynika, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku używanych aktualnie w działalności, jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane, w tym z powodu jej likwidacji. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to sprzedaż tych składników majątku nie skutkuje powstaniem przychodu z działalności gospodarczej.

Należy przy tym wskazać, że fakt, że nieruchomość nie została wprowadzona do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych pozostaje bez wpływu na kwalifikację przychodu uzyskanego ze zbycia nieruchomości do źródła, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Powołane przepisy ustawy podatkowej nie regulują wprost zasad opodatkowania przychodu ze sprzedaży składników majątku niespełniających kryteriów wymienionych w art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy. Dlatego, dokonując wykładni przepisów ustawy w tym zakresie, należy mieć na względzie zasadę, że przychód z działalności gospodarczej stanowi każda kwota należna podatnikowi prowadzącemu działalność gospodarczą. Przepis art. 14 ww. ustawy nie wymienia szczegółowo wszystkich przychodów z tego źródła, natomiast w art. 14 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy wymienione zostały tylko niektóre rodzaje przychodów zaliczanych do przychodów z działalności gospodarczej (w tym przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących środkami trwałymi). Z tego względu, sprzedaż każdego innego składnika, wykorzystywanego w działalności gospodarczej, skutkuje powstaniem przychodu z tytułu działalności gospodarczej na podstawie ogólnej zasady wyrażonej w art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych).

Mając na uwadze powyższe rozważania, należy stwierdzić, że przychody ze sprzedaży nieruchomości niestanowiących środków trwałych, wykorzystywanych w działalności gospodarczej, a także tych, które przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat #8722; z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych #8722; stanowią przychody ze źródła, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w dniu 8 września 2005 r. Wnioskodawca kupił nieruchomość gruntową (Nieruchomość) składającą się z czterech działek. Decyzją starosty powiatowego zezwolono Wnioskodawcy na trwałe wyłączenie z Nieruchomości części dwóch działek wchodzących w skład Nieruchomości i przeznaczenia ich pod budowę budynku biurowo-magazynowo-produkcyjnego (określanych jako "Część Inwestycyjna Nieruchomości"). Pozostała część Nieruchomości nieobjęta wspomnianą decyzją starosty powiatowego o trwałym wyłączeniu z gruntów rolnych pozostaje nadal gruntem rolnym w rozumieniu przepisów ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych i w planie zagospodarowania przestrzennego jest przeznaczona pod aktywizację gospodarczą. Wnioskodawca wskazał, że rozważa decyzję o sprzedaży Nieruchomości (zarówno w części stanowiącej grunt rolny, jak i w części stanowiącej wynajmowaną Część Inwestycyjną Nieruchomości) na rzecz innego podmiotu. Zainteresowany zaznaczył przy tym, że część nieruchomości stanowiąca Część Inwestycyjną Nieruchomości, którą Wnioskodawca zamierza sprzedać, była i jest wykorzystywana na potrzeby prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych polegającej na wynajmie Części Inwestycyjnej Nieruchomości.

W związku z tym Wnioskodawca powziął wątpliwość dotyczącą skutków podatkowych zbycia części Nieruchomości stanowiącej Część Inwestycyjną Nieruchomości, będącej przedmiotem wynajmu, ale nie wprowadzonej do ewidencji środków trwałych Wnioskodawcy.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz przytoczone przepisy prawa podatkowego, należy stwierdzić, że w związku ze sprzedażą części Nieruchomości stanowiącej Część Inwestycyjną Nieruchomości, wykorzystywanej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, ale nie wprowadzonej do ewidencji środków trwałych, po stronie Wnioskodawcy powstanie przychód ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej, podlegający opodatkowaniu zgodnie z wybraną przez Wnioskodawcę formą opodatkowania przychodów (dochodów) z tego źródła.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie skutków podatkowych sprzedaży części Nieruchomości stanowiącej Część Inwestycyjną Nieruchomości jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo tut. Organ wskazuje, że wniosek w zakresie skutków podatkowych sprzedaży części Nieruchomości stanowiącej grunt rolny został rozstrzygnięty interpretacją indywidualną z dnia 16 kwietnia 2014 r. nr ILPB1/415-91/14-4/AP.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.