ILPB1/415-863/10-4/AO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 28 lipca 2010 r. (data wpływu 30 lipca 2010 r.), uzupełnionym w dniach 18 i 20 października 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania czynności koszenia zboża kombajnem zakupionym w ramach prowadzonej działalności gospodarczej - jest prawidłowe.

W dniu 30 lipca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania czynności koszenia zboża kombajnem zakupionym w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 3 oraz art. 14f § 1 i § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 6 października 2010 r. nr ILPB1/415-863/10-2/AO i ILPP2/443-1204/10-2/SJ wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 11 października 2010 r., natomiast w dniu 20 października 2010 r. Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 18 października 2010 r.). Brakującą opłatę uzupełniono w dniu 18 października 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą m.in. oraz usług dla rolnictwa. Z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej podlega opodatkowaniu podatkiem liniowym (prowadzi księgę przychodów i rozchodów) oraz podatkiem VAT. Jednocześnie jest właścicielem gospodarstwa rolnego - posiada status rolnika ryczałtowego i jest zwolniony z opodatkowania podatkiem VAT.

W 2009 r. Wnioskodawca w ramach działalności gospodarczej zakupił kombajn zbożowy. Faktura za ten kombajn została wystawiona na Jego firmę. Maszyna została umieszczona w ewidencji środków trwałych i od całej kwoty netto jest obliczana amortyzacja, która stanowi koszt uzyskania przychodu. Zainteresowany odliczył również całą kwotę podatku VAT zapłaconą przy zakupie i wystąpił do właściwego urzędu skarbowego o zwrot tej kwoty. Złożył również oświadczenie, z którego wynikało, że kombajnem tym będzie wykonywał usługi na rzecz innych firm i rolników indywidualnych, a także na potrzeby własnego gospodarstwa rolnego i czynności te będą opodatkowane. Decyzją z dnia 2010 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego uznał, iż w związku z tym, że kombajn ten będzie wykorzystywany do czynności zwolnionych od podatku, tj. w gospodarstwie rolnym Wnioskodawcy, podatek VAT zapłacony przy zakupie podlega odliczeniu tylko w części zgodnie z treścią art. 90 ustawy o podatku od towarów i usług.

W przedmiotowym wniosku zadano następujące pytanie dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych.

Czy czynność koszenia zboża w gospodarstwie rolnym Wnioskodawcy, kombajnem zakupionym w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Zdaniem Wnioskodawcy, czynność koszenia zboża w należącym do Niego gospodarstwie rolnym kombajnem, który zakupił w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 9 ust. 2 ww. ustawy, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Pojęcie "nieodpłatnych świadczeń" nie zostało zdefiniowane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przyjmuje się, że pojęcie nieodpłatnego świadczenia ma w prawie podatkowym szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje ono nie tylko świadczenie w cywilistycznym znaczeniu (działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby - art. 353 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny, Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), ale w jego zakres wchodzą także wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności przedsiębiorców, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Przychodami należnymi są wszelkiego rodzaju przychody, co do których przysługuje podatnikowi uprawnienie do ich dochodzenia, czyli takie, które wynikają z konkretnego stosunku prawnego. "Należność" wynika z treści stosunku prawnego, a odnosi się zarówno do możliwości dochodzenia konkretnego świadczenia oraz powinności jego spełnienia. Oznacza to, że powstanie przychodów należnych związane jest z powstaniem wierzytelności. Ponieważ wierzytelność to termin wywodzący się z prawa cywilnego, to przychodami należnymi są przychody wymagalne w rozumieniu prawa cywilnego, tj. możliwe do prawnie skutecznego ich dochodzenia.

Z treści złożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie m.in. usług dla rolnictwa. W 2009 r. zakupił kombajn zbożowy, którym wykonuje usługi na rzecz innych firm i rolników indywidualnych, a także na potrzeby własnego gospodarstwa rolnego.

Zwrócić należy uwagę, że ze świadczeniem usług mamy do czynienia wówczas, gdy określone czynności są wykonywane przez jeden podmiot (usługodawcę) na rzecz innego podmiotu (usługobiorcy). Świadczenie usług jest efektem zawarcia umowy, która jest zawsze oświadczeniem woli co najmniej dwóch stron - jest czynnością dwustronną.

W opisanej we wniosku sytuacji nie może być mowy o zawarciu umowy o świadczenie usług, skoro usługi rolnicze mają być wykonywane dla siebie samego. Wnioskodawca nie otrzymuje także odpłatności z tytułu świadczonych usług, a tym samym nie uzyskuje (od siebie) przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Reasumując, z tytułu koszenia zboża we własnym gospodarstwie rolnym kombajnem zakupionym w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, po stronie Wnioskodawcy nie powstanie przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zatem czynność koszenia zboża nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie nadmienia się, iż wniosek w części dotyczącej pytania o treści: "Jakie inne konsekwencje w sferze podatkowej rodzi wykorzystywanie kombajnu zbożowego zakupionego na firmę w moim własnym gospodarstwie rolnym..." został rozpatrzony odrębnym pismem z dnia 28 października 2010 r. nr ILPB1/415-863/10-5/AO i ILPP2/443-1204/10-5/SJ.

Natomiast wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług został rozpatrzony odrębną interpretacją wydaną w dniu 28 października 2010 r. nr ILPP2/443-1204/10-4/SJ.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.