ILPB1/415-861/08-2/AA - Zwrot kosztów organizacji imprezy zagranicznej na rzecz biura podróży jako koszt podatkowy spółki będącej pośrednim wykonawcą tego świadczenia.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 16 stycznia 2009 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB1/415-861/08-2/AA Zwrot kosztów organizacji imprezy zagranicznej na rzecz biura podróży jako koszt podatkowy spółki będącej pośrednim wykonawcą tego świadczenia.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki jawnej Biuro Podróży, przedstawione we wniosku z dnia 21 października 2008 r. (data wpływu 23 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 października 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka jawna - biuro podróży, działająca jako agent firmy X zaliczyła do kosztów uzyskania przychodów kwotę zwrotu kosztów na rzecz organizatora imprezy - biura podróży, za organizację imprezy, z której nie mogli skorzystać dwaj klienci biura.

Spółka była pośrednim wykonawcą świadczenia - organizacji imprezy zagranicznej.

Spółka - biuro podróży otrzymało na ten cel od dwóch klientów kwotę 12.138 zł. Jedna z osób korzystających z oferty, nie posiadała polskiego obywatelstwa. Właściwemu organizatorowi imprezy Spółka - biuro podróży dokonała wpłaty na kwotę 10.680 zł.

Jak wynika z wniosku pozostałej kwoty 1.458 zł (prowizji) nie zaliczono do przychodów należnych.

Spółka podaje, iż w ambasadzie Tajlandii (gdzie była organizowana impreza), uzyskano informacje, że na wjazd do tego kraju obywatele Białorusi posiadający kartę stałego pobytu w Polsce, otrzymują wizy wjazdowe w taki sposób jak Polacy. Polscy obywatele wyjeżdżający z biura podróży X otrzymują wizę na lotnisku. Klienci zostali przez Spółkę poinformowani o tym fakcie.

W dniu wyjazdu na lotnisku w Polsce okazało się, że obywatel Białorusi posiadający kartę stałego pobytu, jest zobowiązany do otrzymania wizy tajskiej w ambasadzie w Polsce i klienci nie wylecieli do Tajlandii.

W związku z zaistniałą sytuacją, Spółka była zmuszona zwrócić klientom kwotę 12.138 zł.

Jednocześnie biuro podróży - organizator imprezy - zwróciło Spółce 2.570 zł, potrącając z wcześniej wpłaconej kwoty (10.680 zł), 8.110 zł, jako koszt organizacji wycieczki. Całość kwoty nie mogła być zwrócona, z powodu już faktycznie poniesionych przez biuro podróży X kosztów. Zwrócone przez biuro podróży środki zostały udokumentowane poprzez notę korygującą, gdzie zostały określone jako "zwrot kosztów imprezy".

Mając na uwadze ekonomiczne znaczenie współpracy z biurem podróży jako organizatorem imprez (organizator obsługuje około 50 % wyjazdów klientów biura) Spółka zgodziła się na takie rozliczenie kosztów i niższy zwrot, aniżeli cała kwota wpłacona organizatorowi imprezy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy słusznie uznano za koszt uzyskania przychodów, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), kwotę 8.110 zł zwrotu kosztów organizacji imprezy powstałego wskutek uzyskania błędnych informacji z ambasady w Tajlandii.

Zdaniem Spółki, miała prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów kwotę zwrotu kosztów organizacji imprezy.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ust. 1.

Powyższe określenie oznacza, że wydatki poniesione przez Spółki są kosztami uzyskania przychodów, jeśli pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami oraz zostały już poniesione. Są nimi zarówno koszty bezpośrednio jak i pośrednio związane z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz koszty związane z funkcjonowaniem.

Należy do nich zaliczyć także wydatki, które zostały poniesione na rzecz innych podmiotów, w konsekwencji naruszenia ich dóbr.

Spółka podkreśla, że zamknięty katalog wydatków, które nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów, zawarty w art. 23 ust. 1 ww. ustawy nie wymienia zwrotu przez podatnika kosztów poniesionych przez inne podmioty, na rzecz których podatnik działał.

Dodatkowo, jak zostało to wcześniej określone, biuro podróży było zmuszone przyjąć niepełny zwrot wpłaty od organizatora - biura podróży, mając na uwadze zależność ekonomiczną pomiędzy podmiotami. Należy to uznać za przykład zachowania źródeł przychodów, niezbędnych dla dalszej współpracy, chroniący przed dodatkowymi kosztami: nawiązania nowej współpracy z innym organizatorem oraz zmiany swojej dotychczasowej i przyszłej oferty imprezowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednakże ciężar wskazania owego związku spoczywa na Wnioskodawcy, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

*

pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

*

nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

*

być właściwie udokumentowany.

Ze złożonego wniosku wynika, że Spółka - biuro podróży - poniosła wydatki w związku z błędnymi informacjami uzyskanymi w ambasadzie Tajlandii, odnośnie potrzebnych dokumentów w celu wyjazdu klientów biura do Tajlandii. W wyniku pomyłki klienci nie wyjechali.

W związku z czym organizator imprezy zwrócił Spółce kwotę 2.570 zł, potrącając z wcześniej wpłaconej kwoty (10.680 zł), 8.110 zł, jako koszt organizacji wycieczki.

Całość kwoty nie mogła być zwrócona, z powodu już faktycznie poniesionych przez biuro podróży X kosztów. Zwrócone przez biuro podróży środki zostały udokumentowane notą korygującą, gdzie zostały określone jako "zwrot kosztów imprezy".

Należy podkreślić, że o zakwalifikowaniu poszczególnych wydatków do kosztów uzyskania przychodów decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą, który w swoim własnym interesie winien wykazać istnienie związku przyczynowo-skutkowego poniesionych wydatków z uzyskiwanymi przychodami.

Należy również zwrócić uwagę, że poniesione wydatki można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów pod warunkiem prawidłowego ich udokumentowania.

Zatem Spółka prawidłowo uznała za koszty uzyskania przychodów, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwrot kosztów organizacji imprezy do której nie doszło z powodu błędnych informacji uzyskanych w ambasadzie Tajlandii w wysokości 8.110 zł, gdyż zostały one poniesione w celu osiągnięcia przychodów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie mając na uwadze, iż wniosek Spółki o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczył stosowania przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), zaznacza się, iż interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla poszczególnych wspólników Spółki. Uregulowania tej ustawy dotyczą bowiem podatników, którymi są osoby fizyczne. Wniosek natomiast złożyła spółka jawna, która w świetle zawartych w niej przepisów nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, podatnikami zaś są poszczególni wspólnicy.

Mając powyższe na uwadze informuje się, że uzyskanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej przepisów ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przez wszystkich wspólników możliwe jest poprzez złożenie wniosków o wydanie interpretacji indywidualnej wraz z wypełnieniem wszystkich warunków określonych w art. 14b i 14f ustawy Ordynacja podatkowa przez poszczególne osoby fizyczne - wspólników.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl