ILPB1/415-86/14-4/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 23 stycznia 2014 r. (data wpływu 24 stycznia 2014 r.), uzupełnionym w dniu 7 kwietnia 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwrotu wynagrodzenia - jest nieprawidłowe.

W dniu 24 stycznia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwrotu wynagrodzenia.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14f § 1 i § 2 oraz art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 31 marca 2014 r. nr ILPB1/415-86/14-2/AP Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 31 marca 2014 r., skutecznie doręczono w dniu 3 kwietnia 2014 r., natomiast w dniu 7 kwietnia 2014 r. do tut. Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie, w której Zainteresowany uzupełnił ww. wniosek (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 4 kwietnia 2014 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 17 września 2012 r. Wnioskodawca otworzył jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą "A". Działalność ta otwarta została w związku z rozpoczęciem współpracy z firmą "G" Sp. z o.o. Rozliczenie z US odbywało się na zasadach ogólnych.

Na podstawie umowy o współpracy z dnia 19 października 2012 r. i aneksu z dnia 24 października 2012 r. Wnioskodawcy powierzone zostały obowiązki Lidera.

Do zadań Wnioskodawcy należało między innymi wykonywanie obowiązków związanych z rekrutacją i tworzeniem oraz organizowaniem pracy Zespołu. Za powierzone czynności na podstawie § 2 aneksu zobowiązane było do comiesięcznej wypłaty wynagrodzenia w wysokości 65 PLN. W dniu 15 listopada 2012 r. zgodnie z umową, nastąpiła pierwsza rata wynagrodzenia.

Z dniem 3 grudnia 2012 r. Wnioskodawca wypowiedział umowę współpracy. Na mocy zapisów umowy i aneksu do umowy zobowiązany był do zwrotu uzyskanego wynagrodzenia. Zwrócił się z prośbą o rozłożenie zobowiązania na raty płatne w terminach wymagalności na koniec okresu miesięcznego, poczynając od 31 stycznia 2013 r. do 31 marca 2013 r. Zobowiązanie zostało uregulowane w umownych terminach w całości. Z dniem 31 grudnia 2012 r. Wnioskodawca zawiesił działalność gospodarczą, od 2 stycznia 2013 r. został zatrudniony na umowę o pracę u innego pracodawcy.

Dokonując rozliczenia podatku za rok 2012 poza wcześniej uzyskanym dochodem z tytułu umowy o pracę ujawniony i rozliczony został także przychód uzyskany z tytułu świadczonej pracy na rzecz "G" Sp. z o.o. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Wykazany przychód zwiększył podstawę opodatkowania za rok 2012.

W uzupełnieniu wniosku w odpowiedzi na pytanie, czy dokonany przez Wnioskodawcę zwrot wynagrodzenia w umownych terminach został przez Zainteresowanego w jakikolwiek sposób udokumentowany (jeżeli tak, należało to wskazać i podać w jaki sposób), Wnioskodawca wskazał na potwierdzenia wykonania zwrotu wynagrodzenia, które załączył do uzupełnienia wniosku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy ma zastosowanie przepis art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w sytuacji konieczności zwrotu wypracowanego wynagrodzenia za świadczoną pracę zgodnie z zawartą umową i aneksem do umowy i czy w świetle powyższego, przyjmując, że nastąpił zwrot wypracowanego wynagrodzenia w całości w 2013 r., o kwotę zwrotu można pomniejszyć przychód za rok 2013.

Zdaniem Wnioskodawcy, przyjmując stan opisany powyżej i mając na uwadze, że uzyskane wynagrodzenie musiało zostać zwrócone ze źródeł zarobkowania w roku 2013, pomniejszyło w ten sposób poziom uzyskanego przychodu przez Wnioskodawcę - niezależnie, czy zarobkowanie odbyło się na podstawie umowy o pracę, czy jako podmiotu gospodarczego - stanowiło tę samą masę zarobkową i środków do dyspozycji do realizacji niezbędnych potrzeb gospodarstwa domowego Wnioskodawcy - Zainteresowany uważa, że ma prawo pomniejszyć swój poziom dochodu o wysokość środków podlegających zwrotowi wcześniejszemu pracodawcy.

Nadto Wnioskodawca uważa, że uwzględnienie w rozliczeniu rocznym za 2012 tej części wynagrodzenia po stronie przychodów stanowiło powiększenie dochodu do opodatkowania, a pochodzenie środków, z których nastąpił zwrot, to środki z wynagrodzenia umowy o pracę netto. Wnioskodawca uważa, że gdyby opinia dla Wnioskodawcy była negatywna, to stan ten stanowiłby dwukrotne obciążenie podatkowe tej samej części uzyskanego wynagrodzenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jednym ze źródeł przychodów jest - wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy - pozarolnicza działalność gospodarcza.

Stosownie do treści art. 14 ust. 1 powoływanej ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że we wrześniu 2012 r. Wnioskodawca otworzył jednoosobową działalność gospodarczą w związku z rozpoczęciem współpracy z firmą "G" Sp. z o.o. Przychody uzyskiwane z tej działalności opodatkowywał na zasadach ogólnych. W związku z pełnieniem funkcji Lidera w ww. spółce Wnioskodawcy przysługiwało comiesięczne wynagrodzenie. Z dniem 3 grudnia 2012 r. Zainteresowany wypowiedział umowę współpracy, w związku z czym - zgodnie z zapisami umowy i aneksu do umowy - zobowiązany był do zwrotu uzyskanego wynagrodzenia. Ww. zobowiązanie zostało rozłożone Zainteresowanemu na raty i uregulowane przez Wnioskodawcę w umownych terminach, tj. od 31 stycznia 2013 r. do 31 marca 2013 r. Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, że okoliczność zwrotu wynagrodzenia została udokumentowana potwierdzeniami wykonania zwrotu wynagrodzenia.

W związku z zaistniałą sytuacją Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy o kwotę zwrotu wypracowanego wynagrodzenia można pomniejszyć przychód za rok 2013, zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tut. Organ zauważa, że stosownie do treści art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot dokonanych w roku podatkowym zwrotów nienależnie pobranych świadczeń, które uprzednio zwiększyły dochód podlegający opodatkowaniu, w kwotach uwzględniających pobrany podatek dochodowy, jeżeli zwroty te nie zostały potrącone przez płatnika.

W myśl art. 410 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121), świadczenie jest nienależne, jeżeli ten, kto je spełnił, nie był w ogóle zobowiązany lub nie był zobowiązany względem osoby, której świadczył, albo jeżeli podstawa świadczenia odpadła lub zamierzony cel świadczenia nie został osiągnięty, albo jeżeli czynność prawna zobowiązująca do świadczenia była nieważna i nie stała się ważna po spełnieniu świadczenia.

W rozpatrywanej sprawie należy zauważyć, że regulacja zawarta w art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy zwrotów nienależnie pobranych świadczeń wypłaconych uprzednio przez płatnika, a nie uzyskanych w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zatem w odniesieniu do Zainteresowanego nie ma zastosowanie przepis art. 26 ust. 1 pkt 5 ww. ustawy, ponieważ zwrot wynagrodzenia odnosi się do przychodów uzyskanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Ewentualna późniejsza zmiana wysokości przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej winna być dokumentowana wystawionym przez Wnioskodawcę w dniu zaistnienia zdarzenia gospodarczego dowodem księgowym i zaewidencjonowana w dokumentacji podatkowej prowadzonej dla potrzeb działalności gospodarczej. Z uwagi na to, że zgodnie z informacjami przedstawionymi we wniosku Zainteresowany takiej dokumentacji w roku podatkowym 2013 nie wystawił, a posiada jedynie dowody potwierdzające zwrot wynagrodzenia, Wnioskodawcy nie przysługuje możliwość pomniejszenia przychodu za ten rok o kwotę dokonanego zwrotu.

Tut. Organ zauważa, że w myśl ogólnej zasady wyrażonej w art. 14 ust. 1c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Za datę powstania przychodu, o którym mowa w art. 14 ust. 1, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e, 1 h i 1i, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

Jeżeli strony ustalą, że usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku (art. 14 ust. 1e ww. ustawy).

W przypadku otrzymania przychodu z działalności gospodarczej, do którego nie stosuje się ust. 1c, 1e i 1h, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty (art. 14 ust. 1i cyt. ustawy).

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera przepisów regulujących zasady dokonywania korekty przychodów. Nie zawiera także uregulowań dotyczących momentu powiększenia (zmniejszenia) przychodów, tj. wskazujących czy przychód powiększa się (pomniejsza) w dacie wystawienia dokumentu korygującego ten przychód (na bieżąco), czy też w dacie powstania przychodu należnego. Zauważyć jednak należy, że dokument korygujący nie dotyczy odrębnego, niezależnego zdarzenia gospodarczego, lecz odnosi się ściśle do stanu zaistniałego w przeszłości. Późniejsze wystawienie tego dokumentu nie powoduje zmiany daty powstania przychodu, wpływa jedynie na jego wysokość. Punktem odniesienia do dokumentu korygującego przychód jest zatem dokument pierwotny. Zatem korekta przychodu należnego, wynikająca z korekty wystawionych dokumentów, winna zostać dokonana wstecz, do okresu zaewidencjonowania dokumentu pierwotnego.

Podsumowując, w rozpatrywanej sprawie nie znajdzie zastosowania przepis art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z koniecznością zwrotu przez Wnioskodawcę wypracowanego wynagrodzenia za świadczoną pracę. Co więcej, z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Zainteresowanemu nie będzie przysługiwało prawo obniżenia przychodu uzyskanego w roku podatkowym 2013 o kwotę zwróconego wynagrodzenia uzyskanego w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W związku z tym stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo tut. Organ wskazuje, że dokumenty dołączone przez Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach postępowania o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, ponieważ Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów, nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany ani uprawniony do oceny dołączonych dokumentów; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.