ILPB1/415-859/09-4/AG

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 15 października 2009 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB1/415-859/09-4/AG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 8 sierpnia 2009 r. (data wpływu 11 sierpnia 2009 r.), uzupełnionym w dniu 1 września 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 sierpnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 21 sierpnia 2009 r. znak ILPB1/415-859/09-2/AG na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 28 sierpnia 2009 r., a w dniu 1 września 2009 r. wniosek uzupełniono.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest lekarzem prowadzącym działalność gospodarczą, polegającą na świadczeniu usług medycznych w ramach prowadzonej praktyki lekarskiej.

Wnioskodawca chciałby rozszerzyć swoją działalność o świadczenie usług medycznych w zespołach wyjazdowych "R" oraz w szpitalu na oddziałach chirurgicznych i Szpitalnym Oddziale Ratunkowym (praca w ramach kontraktu).

W tym celu, zgodnie z obowiązującymi przepisami określonymi przez Ministra Zdrowia, Wnioskodawca musi uzyskać odpowiednie uprawnienia poprzez zaliczenie odpowiednich szkoleń, seminariów i kursów praktycznych. Zapis na kamerze przebiegu tych zajęć umożliwi Wnioskodawcy dokładne przeanalizowanie techniki wykonywania zabiegów i innych czynności medycznych. Dzięki tym szczegółowym analizom Zainteresowany będzie mógł podnieść swoje kwalifikacje zawodowe oraz zdobyć wiedzę i umiejętności niezbędne w prowadzonej działalności gospodarczej oraz mające z nią bezpośredni związek. Wnioskodawca podał, że rozszerzenie działalności o ww. usługi pomoże w przyszłości w osiągnięciu lub zachowaniu przychodów oraz zabezpieczeniu źródła przychodów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wydatki związane z zakupem kamery cyfrowej w świetle obowiązujących przepisów Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów ponoszonych w związku z prowadzoną pozarolniczą działalnością gospodarczą.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), wydatki związane z zakupem kamery cyfrowej mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w prowadzonej działalności gospodarczej, gdyż wydatek ten zostanie poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

W prowadzonej działalności, dzięki zapisom na kamerze cyfrowej Wnioskodawca ma możliwość dokładnej analizy wykonywanych procedur medycznych, które służą podnoszeniu umiejętności, a co za tym idzie kwalifikacji zawodowych. Wiąże się to zdaniem Wnioskodawcy bezpośrednio z osiągnięciem przychodu lub zabezpieczeniem ich źródła.

Zainteresowany podał, iż ww. wydatek nie został ujęty w art. 23 cytowanej ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Kosztami uzyskania przychodu są zatem wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

Jak wynika z powyższego, zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów określonego wydatku wymaga łącznego spełnienia dwóch podstawowych przesłanek, które zakładają, że między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu bądź funkcjonowanie źródła przychodu, a także wydatek ten nie został wyłączony z kosztów uzyskania przychodów na mocy art. 23 ustawy.

W myśl art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Stosownie do art. 22a ust. 1 cyt. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1.

budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2.

maszyny, urządzenia i środki transportu,

3.

inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zgodnie z treścią art. 22d ust. 1 ww. ustawy, podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, o których mowa w art. 22a i 22b, których wartość początkowa, określona zgodnie z art. 22g, nie przekracza 3500 zł; wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania.

Z przedstawionych we wniosku informacji wynika, że Wnioskodawca jest lekarzem prowadzącym własną praktykę lekarską oraz zamierza poszerzyć zakres świadczonych usług o świadczenie usług medycznych w zespołach wyjazdowych "R" oraz w szpitalu na oddziałach chirurgicznych i Szpitalnym Oddziale Ratunkowym. W tym celu Zainteresowany musi uzyskać odpowiednie uprawnienia poprzez zaliczenie odpowiednich szkoleń, seminariów i kursów praktycznych. Do realizacji tego celu Wnioskodawca zamierza zakupić kamerę cyfrową, która - jak podaje - pozwoli na dokładne przeanalizowanie techniki wykonywania zabiegów i innych czynności medycznych.

Wnioskodawca wykazał, iż dzięki kamerze cyfrowej będzie mógł podnieść swoje kwalifikacje zawodowe oraz zdobyć wiedzę i umiejętności niezbędne w prowadzonej działalności gospodarczej oraz mające z nią bezpośredni związek. Wnioskodawca podał, że rozszerzenie działalności o ww. usługi pomoże w przyszłości w osiągnięciu lub zachowaniu przychodów oraz zabezpieczeniu źródła przychodów.

Reasumując, wydatek związany z zakupem kamery cyfrowej w świetle obowiązujących przepisów Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów ponoszonych w związku z prowadzoną pozarolniczą działalnością gospodarczą. Jednakże należy zaznaczyć, iż wydatek ten w zależności od wartości zakupionej kamery może zostać zaliczony bezpośrednio, bądź pośrednio do kosztów uzyskania przychodów. W przypadku kiedy wartość kamery przekroczy 3.500 zł wówczas stanowić będzie wydatek na nabycie środka trwałego, który będzie podlegał zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne.

Należy zaznaczyć, że dla określenia konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodów Zainteresowany obowiązany jest wykazać związek tego wydatku z uzyskanym przychodem, tzw. związek przyczynowo-skutkowy. Jest to zgodne z zasadą, że ciężar udowodnienia tego związku spoczywa na osobie, która z określonych faktów wywodzi określone skutki prawne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl