ILPB1/415-858/09-3/AA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 10 sierpnia 2009 r. (data wpływu 11 sierpnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych - jest nieprawidłowe.

W dniu 11 sierpnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni w drodze darowizny otrzyma przedsiębiorstwo, będzie rozliczała się na zasadach ogólnych prowadząc podatkową książkę przychodów i rozchodów.

Na dzień rozpoczęcia działalności Wnioskodawczyni sporządzi spis z natury towarów wykazując otrzymane w drodze darowizny towary w cenie zakupu na podstawie przepisu § 27 oraz § 3 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów z dnia 26 sierpnia 2003 r. (Dz. U. Nr 152, poz. 1475). Przy tak uwzględnionym remanencie Wnioskodawczyni będzie ujmowała remanent początkowy przy obliczaniu dochodu rocznego.

Zgodnie bowiem z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztem podatkowym są koszty poniesione w celu uzyskania przychodów, nie oznacza to, że koszt wiąże się z zapłatą. Zainteresowana zaznacza, że kwestia zapłaty za faktury nie wiąże się z kwalifikowaniem kosztów jako kosztów podatkowych.

W przypadku środków trwałych wchodzących w skład darowanego przedsiębiorstwa, Wnioskodawczyni będzie kontynuowała odpisy amortyzacyjne zgodnie z zasadami wyrażonymi w przepisach art. 22a-22n ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r. (tekst jedn. Dz. U. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.).

Wartość początkowa środków trwałych zostanie ustalona w oparciu o przepis art. 22g ust. 1 pkt 3 oraz ust. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r.

Zgodnie z tym przepisem w przypadku nabycia w drodze darowizny za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych uważa się wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny określa wartość w niższej wysokości.

Wnioskodawczyni zamierza ująć środki trwałe w wartości rynkowej a następnie amortyzować je według zasad przyjętych przez darczyńcę.

W przypadku sprzedaży środka trwałego Wnioskodawczyni zamierza zaliczyć nieumorzoną część środka trwałego zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie bowiem z art. 24 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodem z odpłatnego zbycia składników majątku jest różnica między przychodem z odpłatnego zbycia a wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od tych środków i wartości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych.

Czy Wnioskodawczyni ma prawo amortyzować środki trwałe w ramach kontynuacji odpisów amortyzacyjnych dokonywanych przez darczyńcę.

Zdaniem Wnioskodawczyni, ma prawo kontynuować odpisy amortyzacyjne dokonywane przez darczyńcę, zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3 i ust. 15 oraz art. 22a-22n ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r. (tekst jedn. Dz. U. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W myśl art. 22 ust. 8 ww. ustawy kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Stosownie do treści art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a) powołanej ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych nieodpłatnie, z wyjątkiem nabytych w drodze spadku lub darowizny, jeżeli:

* nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw lub

* dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego, lub

* nabycie to stanowi dochód, od którego na podstawie odrębnych przepisów zaniechano poboru podatku.

Sposób ustalenia wartości początkowej środków trwałych nabytych w drodze darowizny określony został w art. 22g ust. 1 pkt 3 ww. ustawy. Stosownie do uregulowań zawartych w tym przepisie, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych m.in. w drodze darowizny uważa się wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny określa tę wartość w niższej wysokości.

Treść art. 22g ust. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że w razie nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze spadku lub darowizny, łączną wartość początkową nabytych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowi suma ich wartości rynkowej, nie wyższa jednak od różnicy pomiędzy wartością tego przedsiębiorstwa albo jego zorganizowaną częścią a wartością składników mienia, nie będących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi, określoną dla celów podatku od spadków i darowizn.

Zgodnie z art. 22g ust. 16 ww. ustawy przy ustalaniu wartości początkowej poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z ust. 1 pkt 3-5 oraz ust. 2, 8, 9, 14 i 15, przepis art. 19 stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 19 ust. 3 powołanej ustawy wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Zgodnie z art. 22g ust. 12 ww. ustawy w razie zmiany formy prawnej, a także połączenia albo podziału podmiotów dokonywanych na podstawie odrębnych przepisów - wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji (wykazie) podmiotu o zmienionej formie prawnej podzielonego albo połączonego.

Treść art. 22g ust. 13 ustawy stosuje się odpowiednio w razie podjęcia działalności przez podmiot po przerwie trwającej nie dłużej niż 3 lata (pkt 1), zmiany formy prawnej prowadzonej działalności, polegającej na połączeniu lub podziale dotychczasowych podmiotów albo zmianie wspólników spółki nie będącej osobą prawną pkt 2), zmiany działalności wykonywanej samodzielnie przez jednego z małżonków na działalność wykonywaną samodzielnie przez drugiego z małżonków (pkt 5) - jeżeli przed przerwą lub zmianą składniki majątku były wprowadzone do ewidencji (wykazu).

Powyższe przepisy stanowią o zasadach kontynuacji działalności gospodarczej, jednakże należy zauważyć, iż w przedmiotowej sprawie nie znajdują one zastosowania.

Mając na uwadze przedstawione informacje oraz powołane przepisy prawa należy uznać, iż stanowisko Wnioskodawczyni należy uznać za nieprawidłowe, gdyż środki trwałe nabyte w drodze darowizny, będą podlegały amortyzacji, od wartości początkowej ustalonej wg cen rynkowych, zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a nie na zasadach kontynuacji odpisów amortyzacyjnych dokonywanych przez darczyńcę.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. Organ informuje, że w dniu 26 października 2009 r. wydano odrębne interpretacje indywidualne dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

* sposobu ujmowania w spisie z natury towarów handlowych, nr ILPB1/415-858/09-2/AA,

* kosztów uzyskania przychodów, nr ILPB1/415-858/09-4/AA.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.