ILPB1/415-854/13-5/AMN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 24 lipca 2013 r. (data wpływu 25 lipca 2013 r.), uzupełnionym w dniu 26 września 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania przepisów dotyczących tzw. cen transferowych - jest nieprawidłowe.

W dniu 25 lipca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie rozliczania przychodów i kosztów ich uzyskania z tytułu udziału w spółce, w zakresie przychodu z tytułu wniesienia do spółki jawnej przez wspólnika wkładu nieproporcjonalnego do jego udziału w zyskach/stratach tej spółki oraz w zakresie zastosowania przepisów dotyczących tzw. cen transferowych.

W dniu 26 września 2013 r. do tut. Organu wpłynęło uzupełnienie wniosku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca zamierza utworzyć nową spółkę jawną (dalej: SJ), w której będzie wspólnikiem (Możliwe jest przystąpienie do SJ również innych podmiotów). Wnioskodawca zamierza wnieść do nowo utworzonej SJ wkład w postaci pieniężnej. Może okazać się, że ustalona na dzień wniesienia wartość wkładu Wnioskodawcy będzie niższa od wartości wkładu, który zamierza wnieść inny ze wspólników - spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Wspólnik), w której Wnioskodawca będzie udziałowcem. W zamian za wkład, Wnioskodawca stanie się wspólnikiem nowo założonej SJ.

Przewiduje się, że umowa SJ będzie przewidywać udział w zyskach/stratach uzależniony od statusu wspólnika (tekst jedn.: osoba fizyczna lub prawna), w związku z czym udział ten może różnić się od proporcji wynikającej z wartości wkładów wniesionych do SJ przez poszczególnych wspólników. Wprawdzie w chwili obecnej nie podjęto jeszcze jakichkolwiek decyzji, niemniej może się okazać, że Wnioskodawca uzyska udział w zyskach/stratach SJ, który będzie nieproporcjonalny w stosunku do wysokości wkładu wniesionego do SJ. Przewiduje się, że udział Wnioskodawcy i innych wspólników będących osobami fizycznymi w zyskach/stratach SJ, będzie wyższy niż gdyby go określono proporcjonalnie do wysokości majątku przekazanego przez nich do SJ, podczas gdy udział Wspólnika (będącego osobą prawną) w zyskach/stratach SJ będzie niższy niż gdyby go określono proporcjonalnie do wysokości majątku przekazanego przez Wspólnika do SJ. Taka struktura SJ będzie wynikać z zakładanej koncepcji jej działania, w ramach której przewiduje się, że wspólnicy #8722; osoby fizyczne - ze względu na posiadanie niezbędnego doświadczenia i umiejętności, pełnić będą rolę wspólników aktywnych i odgrywać będą zasadniczą rolę w kierowaniu sprawami SJ, podczas gdy Wspólnik będzie pełnił rolę wspólnika pasywnego - inwestora.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie zastosowania przepisów dotyczących tzw. cen transferowych.

Czy w związku z zawarciem umowy SJ przewidującej nieproporcjonalny do przekazanego majątku udział poszczególnych wspólników w zyskach/stratach SJ, wobec Wnioskodawcy zastosowanie będą miały przepisy ustawy o p.d.o.f. dotyczące tzw. cen transferowych, tj. art. 25 i art. 25a ustawy o p.d.o.f. a w szczególności czy dla takiego zdarzenia należy sporządzić dokumentację podatkową (tzw. dokumentację cen transferowych), o której mowa w art. 25a ust. 1 ustawy o p.d.o.f.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z zawarciem umowy SJ przewidującej nieproporcjonalny do przekazanego majątku udział poszczególnych wspólników w zyskach/stratach SJ, wobec Wnioskodawcy przepisy o p.d.o.f. dotyczące tzw. cen transferowych, tj. art. 25 i art. 25a ustawy o p.d.o.f., nie znajdą zastosowania. W szczególności, w odniesieniu do takiego zdarzenia nie wystąpi obowiązek sporządzenia dokumentacji cen transferowych, o której mowa w art. 25a ust. 1 ustawy o p.d.o.f.

Stosownie do art. 25 ust. 1 ustawy o p.d.o.f., jeżeli w wyniku powiązań pomiędzy określonymi (powiązanymi) podmiotami zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty i w wyniku tego podmiot nie wykazuje dochodów albo wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały #8722; dochody danego podmiotu oraz należny podatek określa się bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań. Zgodnie z art. 25a ust. 1 ustawy o p.d.o.f., podatnicy dokonujący transakcji z podmiotami powiązanymi są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej takich transakcji.

Przede wszystkim należy wskazać, że w przypadku zawarcia umowy spółki osobowej nie dochodzi do transakcji w rozumieniu przepisów o cenach transferowych. Przepisy ustawy o p.d.o.f. nie definiują pojęcia "transakcji". Zgodnie jednak z definicją wynikającą ze słownika języka polskiego "transakcja" to "operacja handlowa dotycząca kupna lub sprzedaży towarów lub usług" bądź "umowa handlowa na kupno lub sprzedaż towarów lub usług; też: zawarcie takiej umowy". Zdaniem Wnioskodawcy, przepisy ustawy o p.d.o.f. dotyczące cen transferowych odnoszą się do transakcji o charakterze handlowym. Przepisy o cenach transferowych dotyczą zatem zdarzeń będących następstwem działalności gospodarczej (podstawowej lub dodatkowej), w wyniku których generowane są przychody. Nie znajdą one zatem zastosowania w przypadku zawarcia umowy spółki osobowej, które stanowi zdarzenie o charakterze czysto korporacyjnym i jednorazowym, uregulowane szczególnymi przepisami prawa handlowego. Powyższe znajduje potwierdzenie przykładowo w interpretacji indywidualnej z dnia 24 grudnia 2008 r., (ILPB3/423-637/08-2/HS), w której Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wskazał, że: "Ustawa podatkowa nie definiuje (...) pojęcia "transakcja" oraz "wartość transakcji". Dokonując wykładni językowej, stwierdza się, że przez pojęcie "transakcja" należy rozumieć operację handlową dotyczącą kupna lub sprzedaży towarów lub usług bądź też umowę handlową na kupno lub sprzedaż towarów lub usług (też zawarcie takiej umowy)".

Przepisy o cenach transferowych nie znajdą zastosowania do zawarcia umowy spółki osobowej, również dlatego, że w kontekście zawarcia takiej umowy nie można mówić o "cenie". Stosownie do art. 535 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.; dalej k.c.) cena jest elementem umowy sprzedaży - sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. W przypadku zawarcia umowy spółki osobowej nie dochodzi do jakiegokolwiek obrotu pomiędzy wspólnikami tej spółki. Zawarcie umowy spółki jest czynnością formalnoprawną związaną z utworzeniem spółki, w ramach której wykonywana będzie działalność gospodarcza. Wspólnicy wnoszą również wkłady, które zostają przeniesione do odrębnego majątku spółki osobowej. W takiej sytuacji brak jest jakichkolwiek świadczeń pomiędzy wspólnikami spółki osobowej, którym mogłaby towarzyszyć cena #8722; określona w ekwiwalencie pieniężnym bądź w naturze. Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że dyspozycja art. 25 ustawy o p.d.o.f. nie obejmuje czynności zawarcia umowy spółki osobowej. Skoro bowiem w kontekście umowy spółki nie można mówić o cenie, to tym bardziej nie można ustalić dla takiej czynności ceny rynkowej, czy też nierynkowej. Czynności tej zatem nie można zakwalifikować np. jako umowy sprzedaży, co jednocześnie potwierdza, że nie stanowi ona transakcji w rozumieniu przepisów o cenach transferowych.

Wskazać ponadto należy na aspekt celowościowy przepisów dotyczących cen transferowych. Praktyka gospodarcza zna przypadki, gdy powiązane ze sobą podmioty zawierają transakcje, w których zastosowane zostają ceny znacznie odbiegające od cen stosowanych pomiędzy podmiotami niepowiązanymi. Rezultatem takich działań jest zmiana wielkości przychodów sprzedawcy i kosztów nabywcy w celu oddziaływania na wysokość opodatkowanego dochodu u każdego z kontrahentów. W wyniku zastosowania przepisów o cenach transferowych, w przypadku gdy cena transakcyjna jest wyższa niż cena rynkowa, koszty nabywcy mogą ulec obniżeniu podobnie, jak przychody sprzedawcy. Natomiast gdy kontrahenci ustalą cenę niższą od rynkowej, na podstawie przepisów o cenach transakcyjnych możliwe jest odpowiednie podwyższenie przychodów sprzedawcy, jak i kosztów nabywcy. Funkcja art. 25 ustawy o p.d.o.f. polega zatem na uniemożliwianiu dokonywania modyfikacji dochodów z transakcji przez powiązanych ze sobą podatników, w celu zmniejszenia ich zobowiązań podatkowych. Jak wynika z powyższego art. 25 ustawy o p.d.o.f. nie dotyczy umowy spółki osobowej. Zawarcie umowy spółki nie stanowi bowiem transakcji, a jego celem nie jest modyfikacja wysokości dochodów, jakie osiągają podatnicy powiązani, poprzez zastosowanie nierynkowej ceny. Zawarcie umowy spółki, w ramach stosunków korporacyjnych jest wymagane przepisami k.s.h., a jego celem jest zawiązanie spółki, a nie dokonanie jakiejkolwiek transakcji gospodarczej. Na moment zawarcia umowy spółki nie jest pewne, czy spółka wypracuje zysk, czy wygeneruje stratę. W związku z tym, na moment zawarcia umowy spółki osobowej nie może być mowy o celowej, ukierunkowanej modyfikacji dochodów jednego z podmiotów.

Ponadto należy podkreślić, że spółka osobowa jest specyficznym podmiotem, w którym za prowadzenie spraw spółki - zgodnie z przepisami kodeksu spółek handlowych - odpowiedzialni są wspólnicy. Tym samym, z charakteru spółki osobowej wynika konieczność uwzględnienia specyficznych okoliczności i względów osobistych, które dotyczą poszczególnych jej wspólników - takich jak ich umiejętności, doświadczenie, predyspozycje, posiadane kontakty handlowe, dyspozycyjność itd. W tym kontekście należy wskazać, że podział proporcjonalny do wartości wkładów wspólników do spółki osobowej częstokroć może być nieadekwatny do ich roli i zadań w ramach spółki. Co istotne, ww. względy osobiste dotyczące poszczególnych wspólników, są niemierzalne i w związku z tym nie mogą zostać poddane wycenie. Również z tych względów nie jest możliwe zastosowanie, w stosunku do umowy spółki osobowej, regulacji z zakresu cen transferowych.

Co istotne, z brzmienia omawianych przepisów wynika, że regulacje dotyczące cen transferowych mają zastosowanie do sytuacji, gdy w ramach transakcji pomiędzy podmiotami powiązanymi, zostają ustalone warunki, w wyniku których dochodzi do modyfikacji dochodu zrealizowanego w ramach tej właśnie transakcji gospodarczej. W tym kontekście należy podkreślić, że w przypadku zawarcia umowy spółki osobowej dochodzi do zupełnie innego zdarzenia. Brak jest bowiem jakichkolwiek świadczeń pomiędzy podmiotami powiązanymi, zawierającymi umowę spółki, które to świadczenia mogłyby - w wyniku zastosowania odpowiedniej polityki cenowej - skutkować modyfikacją wyników podatkowych zaangażowanych podmiotów. Podmioty te - z tytułu zawarcia umowy spółki nie osiągają jakichkolwiek przychodów ani nie ponoszą kosztów podatkowych.

Przedmiotem oceny, z punktu widzenia przepisów dotyczących cen transferowych, mogą być transakcje dokonywane przez spółkę osobową w ramach działalności gospodarczej tej spółki takie jak sprzedaż towarów, świadczenie usług, udzielanie pożyczek itp. - takie zdarzenia generują bowiem przychody i koszty podatkowe. Z całą pewnością. czynności zawarcia umowy spółki osobowej nie można zaliczyć do tego rodzaju transakcji.

Ponadto, należy wskazać, że przewidziane w ramach obowiązujących przepisów metody ustalania ceny transakcyjnej, są całkowicie nieadekwatne i nieodpowiednie do umowy spółki osobowej. Nawet bowiem gdyby uznać, że zawarcie umowy SJ jest transakcją, z czym Wnioskodawca zdecydowanie się nie zgadza, to brak jest metody która mogłaby znaleźć zastosowanie w odniesieniu do takiej transakcji. Za nieprzystające do umowy spółki należy bowiem uznać:

i. Metodę porównywalnej ceny niekontrolowanej - ze względu na brak ceny i brak transakcji porównywalnych;

ii. Metodę ceny odsprzedaży - ze względu na brak ceny, oraz brak sprzedaży (a tym bardziej odsprzedaży);

iii. Metodę "koszt plus - ze względu na brak sprzedaży brak bazy kosztowej i narzutu zysku

iv. Metody zysku transakcyjnego - ze względu na brak transakcji oraz brak zysku.

Jak wynika z powyższego, metody określania dochodów znajdują odniesienie do zupełnie innych zdarzeń, niż zawarcie umowy spółki osobowej, co dodatkowo potwierdza, że regulacje dotyczące cen transferowych nie mogą w stosunku do zawarcia takiej umowy znaleźć zastosowania.

Za prawidłowością stanowiska Wnioskodawcy przemawia również fakt, że nie jest możliwe ustalenie, czy zawarcie umowy spółki osobowej nastąpiło na warunkach rynkowych. Kształt umowy spółki osobowej może bowiem w konkretnych wypadkach, zasadniczo się różnić, w zależności od zaistniałych okoliczności biznesowych. Brak porównywalnych transakcji pomiędzy niezależnymi podmiotami przesądza, że nie jest możliwe określenie, jakie warunki uzgodniłyby te podmioty, a zatem nie istnieje rynek, który stanowiłby punkt odniesienia dla ustalenia, czy zawarcie umowy spółki nastąpiło z uwzględnieniem warunków rynkowych. Biorąc zatem pod uwagę brak możliwości ustalenia wartości rynkowej, za niemożliwe należy uznać zastosowanie przepisów dotyczących cen transferowych w praktyce.

Końcowo należy wskazać, że w opisanym przez Wnioskodawcę zdarzeniu przyszłym, ustrukturyzowanie umowy SJ w opisany sposób wynika z przyjętych założeń biznesowych. Jak wskazano bowiem, planuje się, że wspólnicy SJ, będący osobami fizycznymi, będą aktywnie uczestniczyć w kierowaniu sprawami SJ, do czego predestynują ich posiadane umiejętności, doświadczenie i relacje biznesowe z potencjalnymi kontrahentami, podczas gdy Wspólnik będzie pełnił rolę inwestora - wspólnika pasywnego.

W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy w związku z zawarciem umowy SJ przewidującej nieproporcjonalny do przekazanego majątku udział poszczególnych wspólników w zyskach/stratach SJ, wobec Wnioskodawcy przepisy ustawy o p.d.o.f. dotyczące tzw. cen transferowych, tj. art. 25 i art. 25a ustawy o p.d.o.f., nie znajdą zastosowania. W szczególności, w odniesieniu do takiego zdarzenia nie wystąpi obowiązek sporządzenia dokumentacji cen transferowych, o której mowa w art. 25a ust. 1 ustawy o p.d.o.f.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 25a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), podatnicy dokonujący transakcji z podmiotami powiązanymi z tymi podatnikami - w rozumieniu art. 25 ust. 1 i 4 - lub transakcji, w związku z którymi zapłata należności wynikających z takich transakcji dokonywana jest bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej takiej (takich) transakcji, obejmującej:

Z treści art. 25a ust. 2 ww. ustawy wynika natomiast, że obowiązek, o którym mowa w ust. 1, obejmuje transakcję lub transakcje między podmiotami powiązanymi, w których łączna kwota (lub jej równowartość) wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń przekracza równowartość:

W celu określenia kategorii podmiotów, u których przeprowadzane transakcje mogą skutkować obowiązkiem sporządzania dokumentacji podatkowej, o którym mowa w art. 25a ust. 1 w zw. z art. 25a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy odnieść się do regulacji art. 25 ust. 1 oraz 25 ust. 4 tej ustawy.

Zgodnie z art. 25 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli:

- i jeżeli w wyniku takich powiązań zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty, i w wyniku tego podmiot nie wykazuje dochodów albo wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały - dochody danego podmiotu oraz należny podatek określa się bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań.

Na mocy art. 25 ust. 4 ww. ustawy przepisy ust. 1-3a stosuje się odpowiednio, gdy:

Stosownie do treści art. 25 ust. 4a cytowanej ustawy, w przypadku gdy podmiot krajowy dokonuje transakcji z podmiotem mającym miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju wymienionym w rozporządzeniu, o którym mowa w art. 25a ust. 6, a warunki ustalone w takiej transakcji odbiegają od warunków jakie ustaliłyby między sobą niezależne podmioty i w wyniku tego podmiot krajowy nie wykazuje dochodów lub wykazuje dochody w zaniżonej wysokości - dochody podmiotu krajowego określa się w drodze oszacowania stosując metody wskazane w ust. 2 i 3 lub stosuje się odpowiednio art. 19.

Posiadanie udziału w kapitale innego podmiotu, o którym mowa w ust. 1 i 4, oznacza sytuację, w której dany podmiot bezpośrednio lub pośrednio posiada w kapitale innego podmiotu udział nie mniejszy niż 5% (art. 25 ust. 5a ww. ustawy).

Użyte przez ustawodawcę w przepisach art. 25a i art. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pojęcie "transakcja" nie zostało w niej zdefiniowane. Wyjaśnienie tego pojęcia znaleźć jednak można w przepisach wykonawczych do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wydanych na podstawie art. 25 ust. 8 tej ustawy. W szczególności należy wskazać na § 3 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 10 września 2009 r. w sprawie sposobu i trybu określenia dochodów osób fizycznych w drodze oszacowania oraz sposobu i trybu eliminowania podwójnego opodatkowania osób fizycznych w przypadku korekty zysków podmiotów powiązanych (Dz. U. Nr 160, poz. 1267 z późn. zm.). Z przepisu tego wynika, że "transakcje" to czynności, w wyniku których dochodzi do przeniesienia własności lub przekazania do używania dóbr materialnych i niematerialnych oraz udzielania pożyczek (kredytów) i świadczenia usług oraz realizacji wspólnych przedsięwzięć.

Zgodnie zaś z definicjami zawartymi w internetowym słowniku języka polskiego "transakcja" oznacza: "operację handlową dotyczącą kupna lub sprzedaży towarów lub usług, umowę handlową na kupno lub sprzedaż towarów lub usług; też zawarcie takiej umowy" (por. "Słownik języka polskiego PWN", http://sjp.pwn.pl/szukaj/transakcja). W ujęciu słownikowym więc "transakcja" to operacja handlowa (ale i bankowa) typu kupno-sprzedaż, ale na większą skalę także porozumienie, układ w jakiejś sprawie, które jest wynikiem rokowań, przetargów i ustępstw.

Wskazać należy, że z przepisów art. 25 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wynika, że określone w nim "warunki" (różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty) dotyczą warunków tylko w tego rodzaju "transakcjach". Takie "warunki" (różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty) dotyczyć więc mogą np. sposobu ustalenia praw do udziału w zyskach utworzonej przez podmioty powiązane spółki osobowej czy też z innego wspólnego przedsięwzięcia, jeżeli podstawą ustalenia tych warunków nie są czynniki rynkowe lecz warunki takie zostały narzucone lub ustalone w wyniku istniejących powiązań, pomiędzy wspólnikami spółki osobowej.

Ze zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza wraz ze spółką z o.o. (w której jest udziałowcem) założyć spółkę jawną, w której będzie wspólnikiem. Umowa spółki jawnej może przewidywać udział w zyskach/stratach uzależniony od statusu wspólnika (tekst jedn.: osoba fizyczna lub prawna), w związku z czym udział ten może różnić się od proporcji wynikającej z wartości wkładów wniesionych do spółki jawnej przez poszczególnych wspólników. Może się okazać, że Wnioskodawca uzyska udział w zyskach/stratach spółki jawnej, który będzie nieproporcjonalny w stosunku do wysokości wkładu wniesionego do tej spółki. Przewiduje się, że udział Wnioskodawcy i innych wspólników będących osobami fizycznymi w zyskach/stratach spółki jawnej, będzie wyższy niż gdyby go określono proporcjonalnie do wysokości majątku przekazanego przez nich do tej spółki, podczas gdy udział Wspólnika (będącego osobą prawną) w zyskach/stratach spółki jawnej będzie niższy niż gdyby go określono proporcjonalnie do wysokości majątku przekazanego przez Wspólnika do tej spółki. Wnioskodawca jest zdania, że zawarcie umowy spółki jawnej przewidującej nieproporcjonalny do przekazanego majątku udział poszczególnych wspólników w zyskach/stratach spółki jawnej, przepisy art. 25 i 25a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie będą miały zastosowania.

Zatem, stwierdzić należy, że zawarcie umowy spółki osobowej i otrzymanie określonego prawa do udziału w zysku podlega regulacjom art. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ w niniejszej sprawie mamy do czynienia z zawarciem umowy spółki osobowej przez "podmioty powiązane" w rozumieniu art. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jeżeli warunki omawianej "transakcji", tj. zawarcia umowy spółki osobowej (określającej również zasady wniesienia wkładów do tej spółki), na podstawie której ustalono podział praw do zysku związanego z uczestnictwem wspólników w spółce osobowej, odbiegałyby od warunków, jakie ustaliłyby w analogicznej sytuacji podmioty niepowiązane i w następstwie tego Wnioskodawca uzyskałby dochody wyższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby powiązania Wnioskodawcy z pozostałymi wspólnikami spółki osobowej nie istniały, to w takim przypadku organy podatkowe na podstawie art. 25 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mogłyby określić dochód Wnioskodawcy bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań.

Organ podatkowy stwierdza, że w konsekwencji - w przypadku zaistnienia między Wnioskodawcą a Spółką z o.o. powiązań określonych w art. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz planowanego kształtu umowy spółki osobowej #8722; nie można wykluczyć, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym znajdą zastosowanie przepisy art. 25 ust. 1 tej ustawy - nakazujące organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej określenie dochodu i należnego podatku bez uwzględnienia warunków tych umów wynikających z powiązań występujących między tymi podmiotami. Przy czym, regulacje art. 25 ust. 1 i następne, mogą mieć zastosowanie, o ile organy te stwierdzą w toku ewentualnego postępowania podatkowego lub kontrolnego, istnienie dwóch pozostałych przesłanek, tj. ustalenia lub narzucenia, w wyniku istniejących powiązań, warunków transakcji różniących się od stosowanych przez podmioty niepowiązane, oraz związanego z tym zaniżenia albo niewykazania dochodu.

Tym samym nie można wykluczyć, że w przedmiotowej sprawie będzie miał zastosowanie przepis art. 25a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym należy uznać stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawcę pisma urzędowego co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tut. Organ informuje, że zostało ono wydane w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Wniosek w zakresie rozliczania przychodów i kosztów ich uzyskania z tytułu udziału w spółce, został rozstrzygnięty interpretacją indywidualną z dnia 25 października 2013 r. nr ILPB1/415-854/13-3/AMN. Natomiast wniosek w zakresie przychodu z tytułu wniesienia do spółki jawnej przez wspólnika wkładu nieproporcjonalnego do jego udziału w zyskach/stratach tej spółki, został rozstrzygnięty interpretacją indywidualną z dnia 25 października 2013 r. nr ILPB1/415-854/13-4/AMN.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.