ILPB1/415-850/09-4/AG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 5 sierpnia 2009 r. (data wpływu 10 sierpnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego do osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wystąpienia wspólnika ze spółki jawnej:

* w części dotyczącej opodatkowania dochodu z remanentu likwidacyjnego - jest nieprawidłowe,

* w pozostałej części - jest prawidłowe.

W dniu 10 sierpnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wystąpienia wspólnika ze spółki jawnej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Firma zajmuje się hurtową sprzedażą artykułów biurowych. Prowadzona jest podatkowa księga przychodów i rozchodów.

Do xx grudnia 2008 r. spółka jawna prowadzona była przez Wnioskodawczynię i jej brata. Zainteresowana posiadała 40% udziałów w zyskach i stratach, brat posiadał 60% udziałów w zyskach i stratach.

Dnia xx stycznia 2009 r. do firmy dołączył nowy wspólnik. Udział w zyskach i stratach był następujący: Wnioskodawczyni 1%, brat 89%, 3 wspólnik 10%. Od dnia xx stycznia 2009 r. Wnioskodawczyni przestała być wspólnikiem firmy.

Od xx stycznia 2009 r. udział w zyskach i stratach jest następujący: brat 90%, wspólnik 10%. Zainteresowana poinformowała właściwy Urząd Skarbowy o zaprzestaniu prowadzenia działalności gospodarczej. W związku z zaprzestaniem prowadzenia działalności został odprowadzony przez Nią podatek z remanentu likwidacyjnego.

Podatek z remanentu likwidacyjnego został obliczony w następujący sposób:

10/2008 222407,33 270283,57 -47876,24

11/2008 207358,91 203460,61 3898,30

12/2008 345720,82 334443,86 11276,96

Razem -32700,98 zł.

Nie wystąpił dochód za okres październik-grudzień 2008 r. w związku z czym okresem bazowym do rozliczenia jest cały rok 2008.

Spis z natury na dzień xx stycznia 2009 r.: 471.156,20 zł

Wartość remanentu likwidacyjnego: 491.094,97 zł.

491.094,97 zł x 16,99%=83.437,04 zł

83.437,04 x 1% (udział z 2009)=834,37 zł.

834,37 zł x 10%=83 zł (zaokrąglone do 1 zł).

Udział w towarze przypadający na siebie Wnioskodawczyni pozostawiła w firmie. Podczas wystąpienia ze spółki jawnej Zainteresowana podjęła decyzję, że nie chce żadnych środków pieniężnych z części majątku pozostawionego w Spółce. Firma X w okresie xx-xx stycznia 2009 r. nie poniosła kosztów ani nie uzyskała przychodów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie skutków podatkowych wystąpienia wspólnika ze spółki jawnej.

Czy powstaną skutki podatkowe wystąpienia Wnioskodawczyni ze spółki jawnej przy założeniu że nie zabiera towaru, żadnych środków trwałych ani środków pieniężnych będących w spółce.

Zdaniem Wnioskodawczyni, jeśli wspólnik występujący ze spółki nic nie otrzymuje (towar, środki pieniężne) oraz nie sprzedaje udziałów spółki, wówczas nie powoduje to żadnych skutków podatkowych dla niego. Nie ma bowiem żadnego zdarzenia (powstanie przychodu, pojawienie się kosztu), które niosło ze sobą skutki podatkowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się:

* za nieprawidłowe w części dotyczącej opodatkowania dochodu z remanentu likwidacyjnego,

* za prawidłowe - w pozostałej części.

Zasady działania spółek jawnych regulują przepisy ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm. - oznaczonej w dalszej części skrótem k.s.h.).

Zgodnie z definicją zawartą w art. 22 § 1 ww. ustawy, spółka jawna jest spółką osobową, która prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą, a nie jest inną spółką handlową. Stosownie do postanowień art. 8 § 1 k.s.h. spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Spółka jawna może zatem posiadać własny majątek, który jest odrębny od majątków osobistych jej wspólników.

Zgodnie z art. 65 § 1 k.s.h. w przypadku wystąpienia wspólnika ze spółki (jawnej) wartość udziału kapitałowego wspólnika albo jego spadkobiercy oznacza się na podstawie osobnego bilansu, uwzględniającego wartość zbywczą majątku spółki. Jako dzień bilansowy przyjąć należy - w przypadku wypowiedzenia - ostatni dzień roku obrotowego, w którym upłynął termin wypowiedzenia (art. 65 § 2 pkt 1 k.s.h.). Z kolei w myśl art. 65 § 3 k.s.h. udział kapitałowy obliczony w sposób określony w § 1 i § 2 powinien być wypłacony występującemu wspólnikowi w pieniądzu, zaś rzeczy wniesione do spółki przez wspólnika tylko do używania zwraca się w naturze.

Spółka jawna, jako osobowa spółka prawa handlowego nie posiada zdolności prawnej. Tym samym z punktu widzenia prawa podatkowego podatnikami są poszczególni wspólnicy tej spółki a nie spółka.

W myśl art. 61 § 1 ww. ustawy, jeżeli spółkę zawarto na czas nieoznaczony, wspólnik może wypowiedzieć umowę spółki na sześć miesięcy przed końcem roku obrotowego.

Wystąpienie wspólnika ze spółki jawnej jest sposobem zakończenia łączącego go z pozostałymi wspólnikami stosunku prawnego wynikającego z umowy spółki.

Z dniem wystąpienia wspólnika ze spółki jawnej prawo własności wszystkich składników majątkowych wykorzystywanych w prowadzonej w formie spółki jawnej działalności, przechodzi na własność pozostających w spółce wspólników (z zastrzeżeniem formy przeniesienia własności dotyczącej nieruchomości). Natomiast udział w prawie własności składników majątkowych występującego ze spółki wspólnika przekształca się w należność pieniężną.

Stosownie natomiast do art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 cyt. ustawy, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszystkie dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 50 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są przychody otrzymane w związku ze zwrotem udziałów lub wkładów w spółdzielni albo wkładów w spółce osobowej, do wysokości wniesionych udziałów lub wkładów do spółdzielni albo wkładów do spółki osobowej.

Z przedstawionych we wniosku informacji wynika jednak, iż z trzyosobowej spółki jawnej wystąpił wspólnik - Wnioskodawczyni. Zgodnie z Jej życzeniem, w związku z wystąpieniem ze spółki, nie została wypłacona przypadająca na Nią wartość udziału we wspólnym majątku wykorzystywanym przy prowadzeniu w formie spółki jawnej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, iż jeżeli występujący ze spółki wspólnik zrezygnował z dochodzenia swoich roszczeń o wypłatę przysługującego mu udziału we wspólnym majątku wykorzystywanym w spółce, wówczas nie powstaje u niego obowiązek podatkowy.

W konsekwencji powyższego stwierdzić należy, iż fakt pozostawienia w spółce jawnej towarów, środków trwałych oraz braku wypłaty ze strony pozostałych wspólników środków pieniężnych w związku z wystąpieniem Wnioskodawczyni z tej spółki, nie wywoła skutków podatkowych. W tej części stanowisko Wnioskodawczyni uznaje się za prawidłowe.

Natomiast zgodnie z art. 24 ust. 3 powołanej ustawy, w razie zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego o likwidacji działalności gospodarczej, dochód ustala się przy zastosowaniu do wartości ustalonej według cen zakupu pozostałych na dzień likwidacji towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, wyrobów gotowych, braków i odpadków oraz rzeczowych składników majątku związanego z wykonywaną działalnością, nie będących środkami trwałymi - takiego wskaźnika procentowego, jaki wynika z udziału dochodu w przychodach w okresie ostatnich trzech miesięcy poprzedzających miesiąc, w którym nastąpiła likwidacja działalności, a jeżeli w tym okresie dochód nie wystąpił - w roku podatkowym poprzedzającym rok, w którym nastąpiła likwidacja. Za datę likwidacji działalności gospodarczej uważa się datę określoną w zawiadomieniu, o którym mowa w zdaniu poprzednim. Nie ustala się dochodu na dzień likwidacji, jeżeli:

nastąpiło przekształcenie spółki cywilnej w spółkę handlową lub osobowej spółki handlowej w inną osobową spółkę handlową albo w kapitałową spółkę handlową.

W związku z zaprzestaniem prowadzenia działalności gospodarczej, podatnik zobowiązany jest na dzień likwidacji działalności gospodarczej, sporządzić remanent likwidacyjny i ustalić dochód w trybie art. 24 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Za datę likwidacji działalności gospodarczej uważa się datę określoną w zawiadomieniu naczelnika urzędu skarbowego o likwidacji działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 44 ust. 4 powołanej ustawy, podatek od dochodu, o którym mowa w art. 24 ust. 3, ustala się w formie ryczałtu w wysokości 10% tego dochodu. Podatek jest płatny w terminie płatności zaliczki za ostatni miesiąc prowadzenia działalności, a w przypadku podatników, którzy wybrali kwartalny sposób wpłacania zaliczek - w terminie płatności zaliczki za ostatni kwartał prowadzenia działalności. W tym przypadku podatnik jest obowiązany w terminie płatności tego podatku złożyć w urzędzie skarbowym spis pozostałych na dzień likwidacji towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, wyrobów gotowych, braków i odpadków oraz rzeczowych składników majątku związanego z wykonywaną działalnością, w tym także dzieł sztuki, eksponatów muzealnych i aparatury audiowizualnej, niebędących środkami trwałymi, wycenionych według cen zakupu, jeżeli wydatki na ich nabycie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Reasumując, mając na uwadze przytoczone przepisy należy stwierdzić, iż w związku z wystąpieniem Wnioskodawczyni ze spółki jawnej wystąpi obowiązek odprowadzenia 10% podatku z remanentu likwidacyjnego. Dlatego też stanowisko Zainteresowanej wskazujące, iż jeśli wspólnik występujący ze spółki nic nie otrzymuje (towar, środki pieniężne) oraz nie sprzedaje udziałów spółki, wówczas nie powoduje to żadnych skutków podatkowych dla niego - uznano w części za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, że w zakresie pozostałej problematyki dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych (tj. remanentu likwidacyjnego) wniosek rozstrzygnięto postanowieniem z dnia 29 października 2009 r. nr ILPB1/415-850/09-3/AG.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.