ILPB1/415-849/09-6/AA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 7 sierpnia 2009 r. (data wpływu 10 sierpnia 2009 r.) uzupełnionym w dniach 19 sierpnia 2009 r. i 24 sierpnia 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

* ustalenia wartości początkowej środków trwałych - jest prawidłowe,

* momentu sporządzenia operatu szacunkowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 10 sierpnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej środków trwałych oraz momentu sporządzenia operatu szacunkowego.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14f § 1 i § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 13 sierpnia 2009 r., znak ILPB1/415-849/09-2/AA, na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 17 sierpnia 2009 r., a w dniach 19 sierpnia 2009 r. i 24 sierpnia 2009 r., wniosek uzupełniono.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca ma otrzymać w dniu 31 grudnia 2009 r. w drodze darowizny od jednego z rodziców prowadzone przez Niego przedsiębiorstwo. W skład przedsiębiorstwa wejdą środki trwałe, w tym nieruchomości, wyposażenie oraz towary handlowe. Darowizna zostanie dokonana w formie aktu notarialnego. Obdarowany będzie prowadził podatkową księgę przychodów i rozchodów rozliczając dochody na zasadach ogólnych wg stawki liniowej.

Wnioskodawca ma zamiar zaprowadzić ewidencję środków trwałych i ująć w niej wszystkie składniki majątku nabyte w drodze darowizny, odpowiadające definicji środka trwałego, przyjmując ich wartość początkową, jako cenę rynkową, określoną w akcie notarialnym. Wycena składników majątkowych zostanie dokonana przez biegłego rzeczoznawcę na dzień 30 listopada 2009 r.

W odniesieniu do towarów handlowych, które pozostaną na dzień 31 grudnia 2009 r., Wnioskodawca ma zamiar wycenić je według cen rynkowych i ująć w remanencie początkowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytania w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej środków trwałych oraz momentu sporządzenia operatu szacunkowego.

Jaką wartość środka trwałego należy przyjąć za podstawę dokonywania odpisów amortyzacyjnych w sytuacji, gdy środek ten w firmie darczyńcy został w pełni zamortyzowany i jego wartość księgowa wynosi 0 zł, jednak na dzień dokonania darowizny środek ten wg cen rynkowych jest wart np. 1500 zł.

Jaką wartość środka trwałego (nieruchomości) należy przyjąć za podstawę dokonywania odpisów amortyzacyjnych w sytuacji, gdy wartość początkowa środka u darczyńcy wynosiła np. 50.000 zł, umorzenie na dzień dokonania darowizny 25.000 zł, (wartość księgowa 25.000 zł) natomiast cena rynkowa na dzień dokonania darowizny wynosiła 120.000 zł.

Czy ustalenie cen rynkowych może mieć miejsce na 30 dni przed dokonaniem darowizny czy też operat szacunkowy ma być sporządzony z tą samą datą, co akt notarialny dotyczący darowizny.

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji, gdy środek trwały w firmie darczyńcy został w pełni zamortyzowany, natomiast na dzień dokonania darowizny jego wartość wg cen rynkowych jest wyższa niż 0 zł, to podlega on amortyzacji i bez znaczenia jest fakt, że został on już w pełni zamortyzowany. Przepis art. 22g ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że za wartość początkową środków trwałych (...) uważa się w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób - wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości. Przepis ten jednoznacznie określa sposób ustalenia wartości początkowej środka trwałego, nie uzależniając tej wysokości od faktu zamortyzowania w całości lub w części tego środka w poprzedniej firmie.

Zdaniem Wnioskodawcy, analogicznie jak w punkcie powyżej, fakt, iż na dzień nabycia w drodze darowizny cena rynkowa środka trwałego jest wyższa od jego wartości księgowej, nie stanowi przeszkody do jego amortyzowania od wartości odpowiadającej cenie rynkowej z dnia nabycia środka. Wartość księgowa nieruchomości przyjętej do używania w 1990 r. i wprowadzonej do ewidencji środków trwałych w tym roku, nie odpowiada jego cenie rynkowej w 2009 r.. Dojdzie więc do sytuacji, gdy wartość początkowa środka trwałego w 1990 r. wynosiła 50.000 zł, wartość księgowa na dzień dokonania darowizny wynosiła 25.000 zł, natomiast cena rynkowa tego środka na dzień dokonania darowizny wyniesie 120.000 zł i taka też będzie wartość początkowa tego środka trwałego u obdarowanego, którą przyjmie za podstawę dokonywania odpisów. Odpisy amortyzacyjne od wartości nieruchomości odpowiadającej jej cenie rynkowej z dnia nabycia w drodze darowizny, będą stanowić zdaniem Wnioskodawcy, koszt uzyskania przychodu.

Przepis art. 22g ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż za wartość początkową środków trwałych (...) uważa się w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób - wartość rynkową z dnia nabycia, chyba, że umowa darowizny o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości.

Wnioskodawca ma zamiar dokonać wyceny składników majątkowych będących przedmiotem darowizny na dzień 30 listopada 2009 r. a więc na miesiąc przez dokonaniem tej darowizny. Termin ten jest podyktowany czynnikami obiektywnymi, a w szczególności uwarunkowaniami czysto technicznymi, ponieważ sporządzenie operatu szacunkowego przez biegłego rzeczoznawcę jak i aktu notarialnego w tym samym dniu, tj. 31 grudnia 2009 r. może być niemożliwe. Wnioskodawca ma świadomość, iż przytoczony przepis wyraźnie wskazuje, iż muszą to być ceny rynkowe z dnia nabycia, jednak Wnioskodawca zakłada, że ceny rynkowe nie ulegną zmianie w ciągu miesiąca. Ostatecznie, aby ustrzec się przed ewentualnym zarzutem organów podatkowych o wadliwości przyjętego rozwiązania, Wnioskodawca może przyjąć oszacowaną przez biegłego wartość i pomniejszyć ją o wartość odpisów amortyzacyjnych za grudzień 2009 r. dokonanych przez darczyńcę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

* ustalenia wartości początkowej środków trwałych uznaje się za prawidłowe,

* momentu sporządzenia operatu szacunkowego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W myśl art. 22a ust. 1 powołanej ustawy amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

Podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych stanowi wartość początkowa środków trwałych ustalona zgodnie z zasadami określonymi w art. 22g ww. ustawy.

Zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3 ww. ustawy za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób - wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości.

Treść art. 22g ust. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że w razie nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze spadku lub darowizny, łączną wartość początkową nabytych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowi suma ich wartości rynkowej, nie wyższa jednak od różnicy pomiędzy wartością tego przedsiębiorstwa albo jego zorganizowaną częścią a wartością składników mienia, nie będących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi, określoną dla celów podatku od spadków i darowizn.

Zgodnie z art. 22g ust. 16 ww. ustawy przy ustalaniu wartości początkowej poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z ust. 1 pkt 3-5 oraz ust. 2, 8, 9, 14 i 15, przepis art. 19 stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 19 ust. 3 powołanej ustawy wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Stosownie do treści art. 22d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, o których mowa w art. 22a i 22b, których wartość początkowa, określona zgodnie z art. 22g, nie przekracza 3500 zł; wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania.

Mając na uwadze przedstawione informacje oraz powołane przepisy prawa należy uznać, iż w sytuacji gdy środek trwały w firmie darczyńcy został w pełni zamortyzowany i jego wartość księgowa wynosi 0 zł, za podstawę dokonywania odpisów amortyzacyjnych należy przyjąć wartość środka trwałego na dzień dokonania darowizny środka wg cen rynkowych, chyba że umowa darowizny określa tę wartość w niższej wysokości - zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się zaś sytuacji, gdy wartość początkowa środka trwałego u darczyńcy wynosiła np. 50.000 zł, umorzenie na dzień dokonania darowizny 25.000 zł, (wartość księgowa 25.000 zł), natomiast cena rynkowa na dzień dokonania darowizny wynosiła 120.000 zł, to zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3 ww. ustawy za podstawę dokonywania odpisów amortyzacyjnych należy przyjąć wartość rynkową z dnia nabycia, tj. 120.000 zł, chyba że umowa darowizny określa tę wartość w niższej wysokości,.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy dotyczące ustalenia wartości początkowej środków trwałych należy uznać za prawidłowe.

Natomiast odnosząc się do kwestii ustalenia cen rynkowych tut. Organ stwierdza, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie precyzuje okresu sporządzenia operatu szacunkowego przy dokonaniu darowizny.

Zgodnie z treścią art. 22g ust. 1 pkt 3 ww. ustawy wartość początkową środków trwałych w razie nabycia w drodze darowizny stanowi wartość rynkowa z dnia nabycia.

Zatem ustalenie cen rynkowych nie może mieć miejsca na 30 dni przed dokonaniem darowizny, gdyż powyższy przepis wyraźnie wskazuje, iż muszą to być ceny rynkowe z dnia nabycia, tym samym ustalenie wartości winno być dokonane z tą samą datą, co akt notarialny dotyczący darowizny.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w części dotyczącej momentu sporządzenia operatu szacunkowego należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. Organ informuje, że w dniu 27 października 2009 r. wydano odrębne interpretacje indywidualne dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

* obowiązku podatkowego, nr ILPB1/415-849/09-4/AA,

* kosztów uzyskania przychodów, nr ILPB1/415-849/09-5/AA,

* sposobu ujmowania w spisie z natury towarów handlowych, nr ILPB1/415-849/09-7/AA.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.