ILPB1/415-847/10-4/AGr

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 20 lipca 2010 r. (data wpływu 26 lipca 2010 r.), uzupełnionym w dniu 3 listopada 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika - jest prawidłowe.

W dniu 26 lipca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 12 października 2010 r. nr ILPB1/415-847/10-2/AGr wezwano Zainteresowanego do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 19 października 2010 r., natomiast w dniu 3 listopada 2010 r. Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 26 października 2010 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Pani X jest Prezesem spółki Y (Wnioskodawcy). Nie będzie ona otrzymywała wynagrodzenia za pełnienie funkcji Prezesa Zarządu spółki. Rada Nadzorcza spółki zamierza zawrzeć z Panią X kontrakt menedżerski. Strony zamierzają nawiązać stosunek prawny, którego istotą będzie zarządzanie przedsiębiorstwem spółki przez Panią X. Kontrakt menedżerski będzie określał warunki zarządzania przedsiębiorstwem spółki, wysokość wynagrodzenia oraz klauzulę o odpowiedzialności zarządzanej spółki wobec osób trzecich za wykonywanie czynności zarządzania przedsiębiorstwem spółki przez Panią X. Dodatkowo wskazać należy, iż Pani X jest wspólnikiem w spółce cywilnej. Pani X jako przedsiębiorca (wspólnik spółki cywilnej) w ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej ma możliwość wykonywania usług w zakresie zarządzania przedsiębiorstwami i doradztwa w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej. Kontrakt menedżerski, o którym mowa we wniosku zostanie zawarty z Panią X w ramach prowadzonej przez nią pozarolniczej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Czy przychody otrzymywane przez zarządzającą Wnioskodawcą podatniczkę Panią X na podstawie kontraktu menedżerskiego będą przychodami z działalności wykonywanej osobiście - uregulowanej w art. 13 pkt 9) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czy będą to przychody uregulowane w art. 13 pkt 7) ww. ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, źródłem przychodu uzyskanego na podstawie umowy o zarządzanie przedsiębiorstwem spółki w ramach kontraktu menedżerskiego, który ma zostać zawarty pomiędzy Wnioskodawcą a Panią X - Prezesem tej spółki - są przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej - art. 13 pkt 9) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W ocenie Wnioskodawcy nadanie przez ustawodawcę nowej treści przepisowi art. 13 pkt 9) ww. ustawy z dniem 1 stycznia 2004 r. zmierzało do tego, aby niezależnie od formy wykonywania działalności - przychody menedżerów zawsze były traktowane jako przychody pochodzące z działalności wykonywanej osobiście. Zdaniem Zainteresowanego fakt, iż Pani X - Prezes Wnioskodawcy jako przedsiębiorca w spółce cywilnej prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą ma możliwość świadczenia usług zarządzania przedsiębiorstwami oraz doradztwa w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej - nie ma znaczenia przy kwalifikowaniu dochodów z czynności zarządzania Wnioskodawcą do źródła wskazanego w art. 13 pkt 9) ww. ustawy, tj. do działalności osobistej. Z literalnego brzmienia art. 13 pkt 9) ww. ustawy wynika bowiem, że przychody z tytułu zarządzania przedsiębiorstwem na podstawie kontraktu menedżerskiego zawsze muszą być kwalifikowane do źródła wskazanego w art. 13 pkt 9 powołanej ustawy, tj. nawet wtedy, gdy menedżer wykonuje taką samą działalność w ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej. Zdaniem Wnioskodawcy ma on obowiązek pobierać zaliczki na podatek dochodowy od dochodu, który będzie uzyskiwany przez podatniczkę z tytułu zarządzania przedsiębiorstwem spółki w ramach kontraktu menedżerskiego na zasadach określonych w art. 41 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowo podnieść należy, iż wynagrodzenie, które podatniczka będzie uzyskiwała z tytułu zarządzania Wnioskodawcą jest czym innym niż wynagrodzenia członków zarządu za pełnienie przez nich funkcji w organach osób prawnych. Bowiem za przychody, o których mowa w art. 13 pkt 7 ww. ustawy, należy uznać wyłącznie te przychody, które otrzymywane są w związku z pełnieniem funkcji w zarządzie, radzie nadzorczej, komisji czy też innych organach, na podstawie samego faktu powołania w skład danego organu osoby prawnej.

W praktyce przychód, o którym mowa w tym przepisie, to wyłącznie wynagrodzenie za udział w posiedzeniach organów osoby prawnej (dieta). Z uwagi na powyższe nie zachodzi podstawa do uznania, iż przychody z tytułu zarządzania przedsiębiorstwem w ramach kontraktu menedżerskiego są objęte zakresem art. 13 ust. 7 ww. ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy źródłami przychodów są:

* działalność wykonywana osobiście (pkt 2),

* pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3).

Definicja pozarolniczej działalności gospodarczej zawarta została w art. 5a pkt 6 ww. ustawy. Zgodnie z jego treścią, działalność gospodarcza albo pozarolnicza działalność gospodarcza to działalność zarobkowa:

Wyłączenie to obejmuje więc m.in. przychody uzyskane z działalności wykonywanej osobiście, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 cytowanej powyżej ustawy.

Poszczególne kategorie tych przychodów wymieniono w art. 13 ww. ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 13 pkt 7 ww. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

Natomiast w świetle art. 13 pkt 9 ww. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej - z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Natomiast wyjątek, o którym mowa w powołanym przepisie dotyczy sytuacji, gdy podatnik powołany został np. do składu zarządu, rady nadzorczej, komisji lub innych organów stanowiących osoby prawnej; w takiej sytuacji uzyskane przez niego przychody będą przychodami w rozumieniu art. 13 pkt 7, a nie art. 13 pkt 9 ww. ustawy. Powołanie bowiem podatnika np. do składu zarządu, bez względu na sposób jego powołania, stanowi okoliczność, która powoduje tylko zmianę kwalifikacji przychodu, jednakże w ramach działalności wykonywanej osobiście.

Ustawodawca, w treści cyt. przepisu art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych expressis verbis (wprost) wyraził, iż przychody z tytułu umów o charakterze opisanym w tym przepisie, bez względu na formę organizacyjną, w jakiej są wykonywane, stanowią przychód z działalności wykonywanej osobiście. Zgodnie z literalnym brzmieniem cytowanego przepisu, przychody z tego rodzaju umów, nawet gdy usługi świadczone są przez podatnika prowadzącego działalność gospodarczą w tym zakresie, zawsze stanowią przychody z działalności wykonywanej osobiście. Taka kwalifikacja przychodów z tytułu umów, o których mowa w art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika przede wszystkim z osobistego charakteru usług zarządzania przedsiębiorstwem.

Wyodrębnienie w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w katalogu przychodów z działalności wykonywanej osobiście, przychodów z umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze - przy jednoczesnym zdefiniowaniu na użytek tej ustawy pojęcia pozarolniczej działalności gospodarczej - nie pozostawia wątpliwości, że źródłem tych przychodów nie jest pozarolnicza działalność gospodarcza, lecz zawsze działalność wykonywana osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy. Tym samym przychody uzyskane z tytułu tego rodzaju umów stanowią przychody z działalności wykonywanej osobiście, nawet jeżeli umowy te zawierane są w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej.

Stosownie do treści art. 41 ust. 1 ww. ustawy osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Zgodnie z art. 42 ust. 1 cytowanej wyżej ustawy, płatnicy o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, iż Rada Nadzorcza spółki (Wnioskodawcy) zamierza zawrzeć z Panią X kontrakt menedżerski. Kontrakt menedżerski będzie określał warunki zarządzania przedsiębiorstwem spółki, wysokość wynagrodzenia oraz klauzulę o odpowiedzialności zarządzanej spółki wobec osób trzecich za wykonywanie czynności zarządzania przedsiębiorstwem spółki. Pani X jest Prezesem spółki (Wnioskodawcy). Nie będzie ona otrzymywała wynagrodzenia za pełnienie funkcji Prezesa Zarządu spółki. Ponadto Pani X jest wspólnikiem w spółce cywilnej. Kontrakt menedżerski zostanie zawarty z Panią X w ramach prowadzonej przez nią pozarolniczej działalności gospodarczej.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż przychody otrzymywane przez Panią X na podstawie kontraktu menedżerskiego zawartego z Wnioskodawcą będą przychodami z działalności wykonywanej osobiście, uregulowanymi w art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z powyższym Wnioskodawca obowiązany będzie jako płatnik pobierać zaliczki na podatek dochodowy, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie statusu podatnika podatku od towarów i usług rozstrzygnięto w dniu 26 października 2010 r. interpretacją indywidualną nr ILPP1/443-811/10-2/AI.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.