ILPB1/415-845/08-5/AA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 14 października 2008 r. (data wpływu 17 października 2008 r.), uzupełnionym w dniu 18 grudnia 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 17 października 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14f § 1 ustawy Ordynacji podatkowej, w związku z czym pismem z dnia 9 grudnia 2008 r., znak ILPB1/415-845/08-2/AA, ILPP1/443-986/08-2/MT na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 11 grudnia 2008 r., a w dniu 18 grudnia 2008 r. wniosek uzupełniono.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca zamierza rozpocząć działalność gospodarczą i w związku z tym otrzymał jednorazowe środki pieniężne (kwotę 14.000 zł) na podjęcie działalności gospodarczej z Powiatowego Urzędu Pracy, w ramach realizowanego projektu "Lepsze jutro" współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego. Wnioskodawca podaje, że działalność gospodarczą rozpoczął 1 września 2008 r., do tego czasu środki nie były wydatkowane. Za środki z dotacji Zainteresowany zakupił:

* komputer - 2.000 zł netto,

* oprogramowanie księgowe - 2.400 zł netto,

* drukarkę fiskalną - 2.500 zł netto,

* towar,

* wyposażenie biurowe tj. biurko, fotel itp.

Powyżej wymienione wydatki zostały udokumentowane fakturami VAT, a jako formę ewidencji Wnioskodawca wybrał podatkową księgę przychodów i rozchodów.

Zainteresowany podaje, że wydatki realizowane ze środków otrzymanych z Powiatowego Urzędu Pracy związane są ze sprzedażą opodatkowaną VAT. Środki trwałe i wyposażenie zakupione w ramach dotacji są wykorzystywane w całości do prowadzenia działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Czy zakupy sfinansowane dotacją stanowią koszty uzyskania przychodów działalności gospodarczej.

Czy zakupiony za środki z dotacji komputer należy powiększyć o wartość drukarki fiskalnej i traktować jako jeden środek trwały.

Zdaniem Wnioskodawcy, zakupy za środki pochodzące z dotacji stanowią koszty uzyskania przychodów. Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów. Wydatki te nie znajdują się również na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ww. ustawy. Wyjątkiem są tylko wydatki na zakup środków trwałych powyżej kwoty 3.500 zł netto (art. 23 ust. 1 pkt 45 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, że wydatki te można w całości zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Zainteresowany podaje, że wartość zakupionej drukarki fiskalnej nie powinna powiększać wartości komputera, ponieważ cena każdej z tych rzeczy z osobna nie przekracza kwoty 3.500 zł netto i zgodnie z art. 22d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wydatki na ich nabycie należy zaliczyć w miesiącu oddania ich do używania bezpośrednio w koszty. Wnioskodawca uważa, że prowadząc podatkową księgę przychodów i rozchodów wprowadza je do ewidencji wyposażenia firmy (powyżej 1.500 zł netto). Drukarka fiskalna jest bowiem urządzeniem kompletnym i zdatnym do użytku również wtedy kiedy nie jest podłączona do komputera. Możliwość wydrukowania raportów miesięcznych lub dobowych istnieje bez jego udziału.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednakże ciężar wskazania owego związku spoczywa na Wnioskodawcy, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

Zgodnie z treścią art. 22d ust. 1 ww. ustawy podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, o których mowa w art. 22a i 22b, których wartość początkowa, określona zgodnie z art. 22g, nie przekracza 3.500 zł; wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania.

Z kolei w myśl art. 22f ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odpisów amortyzacyjnych dokonuje się zgodnie z art. 22h-22m, gdy wartość początkowa środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 3.500 zł W przypadku gdy wartość początkowa jest równa lub niższa niż 3.500 zł, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 22d ust. 1, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 22h-22 m albo jednorazowo - w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, albo w miesiącu następnym.

Analiza treści zarówno art. 22 ust. 1 jak i art. 23 ww. ustawy wskazuje, że co do zasady, nie ma przeszkód, aby podatnik zaliczył do kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione na zakup wyposażenia, sfinansowane ze środków otrzymanych z Powiatowego Urzędu Pracy.

Zauważyć przy tym należy, iż zgodnie z § 3 pkt 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 z późn. zm.) przez wyposażenie rozumieć należy rzeczowe składniki majątku, związane z wykonywaną działalnością, niezaliczone zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym, do środków trwałych.

Warunkiem tego zaliczenia jest jednakże istnienie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionymi wydatkami, a przychodami z prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej oraz należyte udokumentowanie poniesionych wydatków.

Fakt sfinansowania wydatków na zakup wyposażenia ze środków przyznanych osobie bezrobotnej z Powiatowego Urzędu Pracy na podjęcie działalności gospodarczej, nie wyklucza możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów, mimo iż przyznane środki korzystają ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten nie został bowiem wymieniony w art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47c, 47d, 116, 122 i 129.

W świetle powyższego wydatki poniesione na zakup składników majątku nie zaliczonych do środków trwałych, a więc stanowiących wyposażenie, mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów tej działalności. Należy jednak zauważyć, iż zgodnie z § 4 ust. 2 ww. rozporządzenia składniki majątku o wartości początkowej przekraczającej 1.500,00 zł należy objąć ewidencją wyposażenia.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe w odniesieniu do możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup komputera, oprogramowania księgowego, drukarki fiskalnej, towarów oraz wyposażenia biurowego.

Tut. Organ pragnie jednocześnie zaznaczyć, iż zgodnie z treścią art. 23 ust. 1 pkt 45 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Z powołanego przepisu wynika, że nie stanowią kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne z tytułu zużycia środków trwałych od tej części ich wartości, która została Wnioskodawcy zwrócona w jakiejkolwiek formie, a zatem również poprzez dotację z Powiatowego Urzędu Pracy

Z treści art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że kosztami uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

W myśl art. 22a ust. 1 ww. ustawy amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

Jednocześnie należy zaznaczyć, że Klasyfikacja Środków Trwałych za podstawową jednostkę ewidencyjną przyjmuje pojedynczy element majątku trwałego spełniający określone funkcje w procesie wytwarzania wyrobów i świadczenia usług. W przypadku zespołów komputerowych przyjęto, że obiektem może być cały zespół służący do przetwarzania informacji, względnie maszyna i urządzenie.

Zatem tut. Organ informuje, że tylko podatnik może ocenić (posiada odpowiednią wiedzę), czy dany środek trwały jest kompletny i zdatny do użytku.

Zatem skoro komputer i drukarka fiskalna, stanowią odrębne, kompletne i zdatne do użytku urządzenia, mogą być wprowadzone do ewidencji wyposażenia, a Wnioskodawca nie ma obowiązku zwiększania wartości komputera o wartość zakupionej drukarki fiskalnej i traktowania ich jako jeden środek trwały.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto tut. Organ informuje, iż w dniu 9 stycznia 2009 r. wydano odrębną interpretację indywidualną w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania dotacji z Powiatowego Urzędu Pracy ILPB1/415-845/08-4/AA.

Wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług zostanie rozstrzygnięty odrębnym pismem

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.