ILPB1/415-841/08-4/TW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 15 października 2008 r. (data wpływu 16 października 2008 r.), uzupełnionym w dniu 7 listopada 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania działalności gospodarczej - jest prawidłowe.

W dniu 16 października 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania działalności gospodarczej.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 30 października 2008 r., znak ILPB1/415-841/08-2/TW, na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 3 listopada 2008 r., a w dniu 7 listopada 2008 r. wniosek uzupełniono.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca - osoba fizyczna - jest przedsiębiorcą posiadającym od stycznia 2008 r. firmę handlowo-usługową, opodatkowaną na zasadach ryczałtu ewidencjonowanego. Od listopada 2008 r. Zainteresowany planuje otworzyć drugą firmę głównie produkcyjną w formie spółki osobowej, którą zamierza opodatkować na zasadach ogólnych wg progresywnej skali podatkowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma żadnych przeszkód w posiadaniu dwóch firm opodatkowanych w różny sposób. Każdy przedsiębiorca dąży do tego aby wybrać najbardziej optymalną formę opodatkowania swojej firmy w zależności od rodzaju i wielkości prowadzonej działalności gospodarczej.

Firma handlowo - usługowa, którą obecnie Wnioskodawca posiada ze względu na niskie koszty uzyskania przychodów opłacalna jest na zryczałtowanej formie opodatkowania. Natomiast firma, którą zamierza otworzyć będzie specjalizowała się głównie w produkcji, generowała dosyć wysokie koszty, które na zasadach ogólnych można odliczyć od podatku dochodowego. Dlatego też otwarcie drugiej firmy będzie dla Zainteresowanego bardziej opłacalne pod warunkiem opodatkowania na zasadach ogólnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, skoro dwie odrębne firmy nie są ze sobą w żaden sposób powiązane to ich przychody nie powinny się sumować w rozliczeniu za dany rok podatkowy, gdyż każda z tych firm będzie stanowić oddzielny i niezależny podmiot gospodarczy.

Wnioskodawca ma wątpliwość, dlaczego dochody z obu źródeł działalności miałyby wpływać np. na przekroczenie limitu 150 tys. euro powodującego utratę do ryczałtu, skoro firma opodatkowana ryczałtem ewidencjonowanym sama pracuje na wysokość swoich przychodów i dopiero po przekroczeniu ww. limitu przychodów z tej właśnie działalności prowadzonej w formie ryczałtu można utracić do niego prawo.

Wnioskodawca podaje, że inna byłaby sytuacja gdy mowa byłaby o jednej firmie, która najpierw opłacałaby ryczałt a po przekroczeniu limitu 150 tys. euro przeszłaby na zasady ogólne - wówczas zastosowanie miałby w tym przypadku art. 6 pkt 6 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym (Dz. U. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.), z którego wynika, że przychody osiągnięte w jednym roku podatkowym łącznie sumują się ze sobą i wpływają tym samym np. na utratę ryczałtu. Jednak zdaniem Wnioskodawcy przedstawione zdarzenie przyszłe to zupełnie inna sytuacja.

Wnioskodawca uważa, że skoro będą funkcjonowały dwa odrębne podmioty gospodarcze - łączyć je będzie tylko jeden właściciel - to każda z tych firm powinna osobno się rozliczać z urzędem skarbowym, zarówno w zakresie podatku dochodowego jak i zakresie podatku od towarów i usług. Każda z tych firm będzie posiadała odrębne księgi rachunkowe i w konsekwencji właściciel obu firm będzie składał dwie odrębne deklaracje podatkowe - jedną z działalności prowadzonej w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych i drugą z działalności prowadzonej na zasadach ogólnych. Dotyczyć to będzie zarówno rozliczeń miesięcznych jak i zeznania rocznego. Zeznanie roczne z ryczałtu zostanie sporządzone na formularzu PIT 28 natomiast zeznanie roczne z zasad ogólnych na formularzu PIT 36.

Wnioskodawca wskazuje, iż w ustawie zapisane jest, iż wybór sposobu opodatkowania, a co za tym idzie sposobu rozliczania się dotyczy wszystkich form działalności, do których mają zastosowanie przepisy danej ustawy - art. 9 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Reasumując Zainteresowany stwierdza, iż ustawa o podatku dochodowym i ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym to dwie różne ustawy i nie ma podstaw do tego aby dwie firmy łączyć, sumować a tym bardziej łącznie je rozliczać.

Zainteresowany swoje stanowisko opiera na decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu sygn. PF-II-41180/INT/2/KJ/06.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. z 2000 r. Dz. U. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 9a ust. 1 ww. ustawy, dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Stosownie do treści art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.) opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym, w tym również, gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej "spółką".

W myśl art. 9 ust. 1 ww. ustawy pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za dany rok podatkowy podatnik składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika nie później niż do dnia 20 stycznia roku podatkowego, natomiast podatnik rozpoczynający działalność gospodarczą w trakcie roku podatkowego - do dnia poprzedzającego dzień rozpoczęcia działalności, nie później jednak niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Jeżeli do dnia 20 stycznia roku podatkowego podatnik nie zgłosił likwidacji działalności gospodarczej lub nie dokonał wyboru innej formy opodatkowania, uważa się, że nadal prowadzi działalność opodatkowaną w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Z powyżej przytoczonych przepisów wynika, że podstawową formą opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej są zasady ogólne przy uwzględnieniu skali podatkowej, przy czym podatnicy mogą wybrać również inny sposób opodatkowania dochodów z działalności gospodarczej. Ustawodawca nie narzuca podatnikom określonej formy opodatkowania, mogą oni w dowolny sposób dokonywać wyboru formy opodatkowania - z zachowaniem obowiązujących przepisów prawnych.

Dokonany przez podatnika wybór opodatkowania przychodów z działalności prowadzonej jednoosobowo w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych nie pozbawia go możliwości opodatkowania dochodów uzyskiwanych z tytułu działalności prowadzonej w formie spółki osobowej na zasadach wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze fakt, że przychody osiągane w obu firmach podlegać będą unormowaniom odrębnych ustaw, tj. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku spółki osobowej oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w przypadku działalności prowadzonej samodzielnie, nie należy ich sumować w rozliczeniu za dany rok podatkowy.

Przychody osiągnięte w spółce osobowej należy wykazać - w myśl art. 45 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - w zeznaniu, według ustalonego wzoru (PIT-36), o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym.

Natomiast przychody osiągnięte w samodzielnie prowadzonej firmie - w myśl art. 21 ust. 2 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne - podatnicy są zobowiązani wykazać w zeznaniu według ustalonego wzoru (PIT-28) o wysokości uzyskanego przychodu, wysokości dokonanych odliczeń i należnego ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych - w terminie do dnia 31 stycznia następnego roku.

Mając powyższe na uwadze stanowisko wyrażone przez Wnioskodawcę jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanej decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tut. Organ informuje, że została ona wydana w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.