ILPB1/415-834/09-5/TW

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 27 października 2009 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB1/415-834/09-5/TW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 29 lipca 2009 r. (data wpływu 3 sierpnia 2009 r.), uzupełnionym w dniu 16 października 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów u osób świadczących usługi na rzecz Spółki poza pozarolniczą działalnością gospodarczą - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 sierpnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów u osób świadczących usługi na rzecz Spółki poza pozarolniczą działalnością gospodarczą.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 7 października 2009 r., znak ILPB1/415-834/09-2/TW, na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 12 października 2009 r., a w dniu 16 października 2009 r. wniosek uzupełniono.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka podpisuje umowy z osobami fizycznymi oraz firmami z zagranicy, wykonującymi usługi doradcze lub konsultingowe na terytorium RP, w siedzibie Spółki. Oprócz wynagrodzenia za wykonywaną pracę, w umowie zawarte są postanowienia o pokrywaniu przez Spółkę wydatków związanych z podróżą (przeloty, hotele) oraz innych wydatków (np. przejazdy taksówkami) związanych z pracą wykonywaną na rzecz Spółki.

Za wykonaną pracę zleceniobiorcy wystawiają na Spółkę faktury lub rachunki do zawartej umowy, w zależności od rodzaju podmiotu przyjmującego zlecenie, a za dodatkowe wydatki płacone przez zleceniobiorców Spółka zwraca koszty ich poniesienia lub sama je ponosi (w przypadku rezerwacji lotów lub hoteli) na podstawie dokumentów wystawionych na Spółkę.

Spółka podała, że podpisuje umowy zarówno z osobami fizycznymi w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej oraz poza pozarolniczą działalnością gospodarczą. Świadczenia (zwrot dodatkowych kosztów poniesionych w związku z realizowaniem przedmiotu umowy) nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów przez osoby fizyczne, z którymi Spółka podpisała umowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów u osób świadczących usługi na rzecz Spółki poza pozarolniczą działalnością gospodarczą.

Czy ponoszone przez Spółkę dodatkowe wydatki stanowią dla zleceniobiorców przychód do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, z tytułu zwrotu dodatkowych kosztów poniesionych w związku z realizowaniem przedmiotu umowy (hotele, przeloty, taksówki) nie powstaje obowiązek opodatkowania ich podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3 ww. ustawy, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Jak wynika z cytowanego wyżej przepisu, pod pojęciem przychodu ustawodawca rozumie nie tylko otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika pieniądze, lecz również wartości pieniężne oraz wartość innych uzyskanych przez rzecz podatnika świadczeń. Nieistotne przy tym jest, czy pieniądze te (wartości pieniężne) stanowią formę wynagrodzenia osoby fizycznej, czy też są zwrotem poniesionego przez tę osobę wydatku.

Z treści art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży osoby niebędącej pracownikiem do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13.

Należy zwrócić uwagę, że przepis art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odnosi się zarówno do pracowników, jak i osób niebędących pracownikami. Przy czym przepis ten odrębnie określa warunki korzystania ze zwolnienia od podatku w przypadku tych dwóch grup podatników. W przypadku pracowników zwolnieniem objęte są wyłącznie diety i inne należności za czas podróży służbowej, natomiast u osób niebędących pracownikami mowa jest o tego rodzaju świadczeniach otrzymanych w związku z szeroko rozumianą podróżą, o ile spełnione są przesłanki wymienione w art. 21 ust. 13 ustawy. W odniesieniu do tej kategorii podatników pojęcia "podróż" nie należy bowiem utożsamiać z "podróżą służbową" - pojęciem zdefiniowanym w ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.). Zatem przy braku w ustawie definicji "podróży", należy przyjąć, iż chodzi tu zarówno o podróż odbytą w związku z załatwianiem cudzych spraw (tj. podmiotu, który następnie zwraca poniesione w tym celu koszty), jak również o dojazd na miejsce wykonywania określonych czynności.

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie wskazuje, że prawo do skorzystania ze zwolnienia w odniesieniu do świadczeń za czas podróży przysługuje osobom niebędącym pracownikami, wykonującym czynności m.in. wynikające z umowy zlecenia, umowy o dzieło, innych umów, lecz jedynie do wysokości limitów określonych w odrębnych przepisach.

W świetle powyższego w niniejszej sprawie zastosowanie mają dwa rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r.:

* w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. z 2002 r. Nr 236, poz. 1990 z późn. zm.) oraz,

* w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz. U. z 2002 r. Nr 236, poz. 1991 z późn. zm.).

Aby jednak przedmiotowe świadczenia korzystały ze zwolnienia muszą być spełnione warunki uregulowane w art. 21 ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z jego treścią zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stosuje się, jeżeli otrzymane świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i zostały poniesione:

1.

w celu osiągnięcia przychodów lub

2.

w celu realizacji zadań organizacji i jednostek organizacyjnych działających na podstawie przepisów odrębnych ustaw, lub

3.

przez organy (urzędy) władzy lub administracji państwowej albo samorządowej oraz jednostki organizacyjne im podległe lub przez nie nadzorowane, lub

4.

przez osoby pełniące funkcje obywatelskie, o których mowa w art. 13 pkt 5, w związku z wykonywaniem tych funkcji.

Zaznacza się również, iż omawiane zwolnienie jest limitowane do wysokości określonej w powołanych wyżej rozporządzeniach Ministra Pracy i Polityki Społecznej.

Jeżeli zatem Spółka angażuje osoby fizyczne nieprowadzące pozarolniczej działalności gospodarczej, z którymi podpisuje umowy w celu świadczenia usług doradczych lub konsultingowych i osobom tym pokrywa koszty przelotu, hoteli i taksówek (dodatkowe koszty poniesione w związku z realizowaniem przedmiotu umowy), to należności z tego tytułu korzystają ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie dodaje się, że wniosek Spółki w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych został rozpatrzony odrębnymi rozstrzygnięciami, i tak:

* w zakresie przychodów dla osób organu Spółki - interpretacja indywidualna z dnia 27 października 2009 r. nr ILPB1/415-834/09-4/TW,

* w zakresie przychodów u osób świadczących usługi na rzecz Spółki w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej - postanowienie z dnia 27 października 2009 r. nr ILPB1/415-834/09-6/TW.

Natomiast w zakresie stanów faktycznych dotyczących podatku dochodowego od osób prawnych wniosek został rozpatrzony odrębnymi interpretacjami indywidualnymi z dnia 27 października 2009 r. nr ILPB3/423-594/09-4/AO, nr ILPB3/423-594/09-5/AO, nr ILPB3/423-594/09-6/AO i nr ILPB3/423-594/09-7/AO.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl