ILPB1/415-831/10-3/TW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 15 lipca 2010 r. (data wpływu 21 lipca 2010 r.), uzupełnionym w dniu 30 września 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 21 lipca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów oraz w zakresie powstania obowiązku podatkowego.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14f § 2 oraz art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 24 września 2010 r., znak ILPB1/415-831/10-2/TW, ILPP2/443-1133/10-2/SJ, na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem rozpatrzenia podania w zakresie jednego zagadnienia, wg kolejności w nim przedstawionej, tj. podatku od towarów i usług w zakresie powstania obowiązku podatkowego.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 29 września 2010 r., a w dniu 30 września 2010 r. dokonano wpłaty kwoty 40 zł tytułem uzupełnienia do zakresu wniosku, który jest przedmiotem niniejszej interpretacji.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży farmaceutyków (apteka). Zdarzenia gospodarcze dla potrzeb podatku dochodowego od osób fizycznych ewidencjonowane są w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Sprzedając leki nie uzyskuje całości należnej zapłaty od nabywców, gdyż część lub całość kwoty należności jest refundowana przez Narodowy Fundusz Zdrowia. Zwrot odbywa się po złożeniu zbiorczego zestawienia recept za leki za okres 15 dni, ze wskazaniem kwoty należnej refundacji do zwrotu na rachunek bankowy. Przychód z tytułu otrzymanej refundacji rozliczany jest z datą uznania rachunku bankowego. Równocześnie podpisuje umowy cesji wierzytelności z tytułu refundacji z hurtownią farmaceutyczną.

Po zawarciu umowy cesji, w której zawarty jest okres refundacyjny, kwota i data jej wymagalności do zapłaty przez NFZ - nie otrzymuje bezpośrednio ww. refundacji, gdyż zostaje przekazana na rzecz nabywcy wierzytelności. W zamian za scedowaną wierzytelność hurtownia farmaceutyczna dokonuje kompensaty - należnych jej za dostawę leków-kwot. Kompensowane są wierzytelności od najstarszych do kwoty odpowiadającej wartości cedowanej wierzytelności, pomniejszonej o 0,02% wartości faktur za każdy dzień pomiędzy datą cesji wierzytelności do hurtowni, a datą ich wymagalności. Skompensowanie wierzytelności następuje z dniem złożenia przez hurtownię oświadczenia o kompensacie. Oświadczenie to otrzymuje pocztą elektroniczną. Zawarte są na nim wartości kompensowanych faktur i kwota pomniejszenia faktur z tytułu cesji wierzytelności jeszcze nie wymagalnej w dniu podpisanej umowy. Hurtownia nie wystawia noty księgowej, na podstawie której potrąca 0,02% wartości kompensowanych faktur, jedynie każdorazowo określa tę kwotę i wykazuje w umowie rozliczenie dyskonta. Wnioskodawca nie jest powiadamiany przez NFZ, ani też nabywcę wierzytelności o dacie otrzymania refundacji przez nabywcę wierzytelności.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w części dotyczącej kosztów uzyskania przychodów.

Czy istnieje możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kwot stanowiących pomniejszenie kompensowanych wierzytelności na podstawie umowy cesji i otrzymanej informacji o kompensacie oraz kwocie pomniejszenia otrzymanej od hurtowni farmaceutycznej pocztą elektroniczną.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty związane z realizacją umowy cesji wierzytelności stanowią koszty uzyskania przychodów. Za dzień poniesienia kosztu należy uznać datę kompensaty wierzytelności zgodnie z umową cesji i otrzymaną informacją o kompensacie przesłaną przez hurtownię farmaceutyczną. Za dokument księgowy, stanowiący podstawę ujęcia kosztów w księdze przychodów rozchodów, uznać należy zgodnie z § 12 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów - umowę cesji wraz z załączoną informacją otrzymaną od hurtowni farmaceutycznej, w której wskazana jest kwota kompensowanej wierzytelności i kwota pomniejszenia wierzytelności o 0,02% za każdy dzień od dnia złożenia zestawienia refundacji w NFZ do dnia wymagalności tej refundacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Z przepisu tego wynika, że zaliczenie poniesionego wydatku do kosztów podatkowych jest uwarunkowane jego celowością. Między kosztem a przychodem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy polegający na tym, iż poniesiony wydatek ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu, ewentualnie na zachowanie lub zabezpieczenie źródła tego przychodu. Ponadto, poniesione wydatki nie mogą być wymienione w katalogu wydatków zawartym w art. 23 ww. ustawy. Aby wydatek mógł jednak zmniejszać podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym musi być również prawidłowo udokumentowany.

Natomiast stosownie do art. 22 ust. 6b ww. ustawy, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów w przypadku podatników, o których mowa w ust. 6, uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie określa sposobu dokumentowania poniesionych wydatków, odsyłając w tym zakresie do odrębnych przepisów. Zgodnie bowiem z art. 24a ust. 1 tej ustawy, osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie wykonujące działalność gospodarczą są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy.

W przypadku prowadzenia przez podatnika podatkowej księgi przychodów i rozchodów, sposób prowadzenia księgi oraz dokumentowanie znajdujących się w niej zapisów określa rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 z późn. zm.).

Zgodnie z § 12 ust. 3 ww. rozporządzenia, podstawą zapisów w księdze są dowody księgowe, którymi są:

- oznaczone numerem lub w inny sposób umożliwiający powiązanie dowodu z zapisami księgowymi dokonanymi na jego podstawie.

Natomiast w myśl § 13 tego rozporządzenia za dowody księgowe uważa się również:

Potrącane przez hurtownię farmaceutyczną kwoty, stanowiące pomniejszenie kompensowanych wierzytelności na podstawie umowy cesji, mają związek z prowadzoną przez Zainteresowanego działalnością gospodarczą, zatem mogą być one zaliczone do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej. Należy zaznaczyć jednak, że wykazanie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionymi wydatkami, a wykonywaną działalnością gospodarczą oraz ich wpływ na wysokość osiągniętych przychodów, ewentualnie zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów, spoczywa na podatniku.

W związku z tym, że Wnioskodawca podpisał z hurtownią farmaceutyczną umowę cesji wierzytelności, a skompensowanie wierzytelności następuje z dniem złożenia przez hurtownię oświadczenia o kompensacie, to ww. dokumenty łącznie (umowa cesji wraz z oświadczeniem), jeśli spełniają wymagania określone w § 12 ust. 3 pkt 2 ww. rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów - na podstawie § 13 pkt 5 ww. rozporządzenia - mogą, co do zasady, być podstawą wpisu poniesionych wydatków do prowadzonej podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Za dzień poniesienia kosztu, należy natomiast uznać dzień kompensaty wierzytelności, zgodnie z datą oświadczenia o kompensacie, które składa hurtownia farmaceutyczna.

Wniosek w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania obowiązku podatkowego w dniu 21 października 2010 r. został rozstrzygnięty postanowieniem nr ILPB1/415-831/10-4/TW.

Wniosek w przedmiocie podatku od towarów i usług w dniu 14 października 2010 r. został rozstrzygnięty interpretacją indywidualną nr ILPP2/443-1133/10-3/SJ.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.