ILPB1/415-827/11-6/AG

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 24 października 2011 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB1/415-827/11-6/AG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 21 czerwca 2011 r. (data wpływu 27 czerwca 2011 r.), uzupełnionym w dniu 23 września 2011 r. oraz w dniu 21 października 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 czerwca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sprzedaży nieruchomości.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 9 września 2011 r. znak ILPB1/415-827/11-2/AG na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 17 września 2011 r., a w dniu 23 września 2011 r. wniosek uzupełniono (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 22 września 2011 r.).

W wyniku ponownej analizy sprawy stwierdzono, iż wniosek nadal zawiera braki merytoryczne. W związku z czym pismem z dnia 6 października 2011 r. nr ILPB1/415-827/11-4/AG ponownie wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 15 października 2011 r., a w dniu 21 października 2011 r. wniosek uzupełniono (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 20 października 2011 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w 2004 r. zakupił nieruchomość (dwie działki), na których wybudował dwa garaże. Działki te byty zakupione jako współwłasność małżeńska. W roku 2008 Zainteresowany rozwiódł się, a podział majątku odbył się w 2009 r. na podstawie ugody. Podział został dokonany rzeczowo (bez dokonywania wyceny poszczególnych nieruchomości przez biegłych), a nie wartościowo. Podział ten byt sprawiedliwy i solidarny.

Na podstawie ww. ugody, opisywana nieruchomość (dwie działki z garażami) przypadła w udziale Wnioskodawcy - został On wyłącznym właścicielem tych nieruchomość.

W roku 2010 Zainteresowany sprzedał obie działki (garaże) za kwotę 20.000 zł każdy (dwadzieścia tysięcy złotych).

Notariusz, u którego Wnioskodawca sprzedawał nieruchomości poinformował, iż Zainteresowany powinien od połowy wartości sprzedanych nieruchomości zapłacić podatek dochodowy, natomiast w Urzędzie Skarbowym poinformowano Wnioskodawcę, że sumę tę (połowa wartości sprzedanych nieruchomości tj. 20.000 zł od której to miałby zapłacić podatek) może przeznaczyć w ciągu dwóch lat, na własne mieszkanie, budowę własnego domu itd. i w ten sposób mógłby nie zapłacić tegoż podatku.

W uzupełnieniu Wnioskodawca podał, iż ww. nieruchomość nie służyła działalności gospodarczej. Podział majątku był ekwiwalentny w naturze, a wartość otrzymanych w wyniku tego podziału majątku, o którym mowa we wniosku, mieści się w udziale.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1.

Czy powyższa transakcja sprzedaży podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym, przy założeniu że nabycie tych nieruchomości nastąpiło w 2004 r., a okres ich posiadania - bycia właścicielem wynosił ponad pięć lat.

2.

Jeśli transakcja ta podlega opodatkowaniu to w jakiej wysokości, w jakim terminie i od jakiej wartości.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z postanowieniami art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (z późn. zm.) okres bycia właścicielem wyżej opisanych nieruchomości minął w 2009 r., czyli sprzedając te nieruchomości w 2010 r. (czyli po upływie 5 lat od ich nabycia), nie rodziło to dla Zainteresowanego żadnych skutków podatkowych. Inaczej mówiąc, podział majątku nie zmieniał prawa własności nabytego w 2004 r., a jedynie dawał mu prawo wyłącznego nimi dysponowania.

Zgodnie z postanowieniami art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, gdyby rozwód (przeprowadzony w 2008 r.) miałby być chwilą nabycia połowy tych garaży, Zainteresowany powinien zapłacić od połowy wartości sprzedaży tj. 10.000 zł 19% podatku w terminie do 30 kwietnia 2011 r.

Natomiast, jeżeli nabycie połowy garaży to dzień, w którym dokonano podziału majątku, tj. w 2009 r., Zainteresowany miałby za to prawo do zwolnienia z podatku, jeżeli w ciągu dwóch lat wykorzystałby wspomniane 10.000,- na swoje cele mieszkaniowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zatem wszelkie dochody podatnika nie wymienione enumeratywnie w katalogu zwolnień przedmiotowych podlegają opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a.

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b.

spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c.

prawa wieczystego użytkowania gruntów

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Dla opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości podatkiem dochodowym od osób fizycznych istotne znaczenie ma data nabycia przedmiotowej nieruchomości.

Powyższy przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości następuje po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Z powyższego wynika zatem, iż w przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma ustalenie zarówno daty jak i formy nabycia nieruchomości.

Stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane przepisami ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 1994 r. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.). Ustrój wspólności ustawowej, obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Zgodnie z treścią art. 31 § 1 ww. ustawy, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Stosownie do treści art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością (art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Dopiero z chwilą ustania małżeństwa wspólność ta ulega przekształceniu, a małżonkowie mogą zdecydować o sposobie podziału majątku wspólnego.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w wyniku podziału majątku wspólnego jest nabyciem tych rzeczy.

Mając zatem na uwadze powyższe, należy stwierdzić, iż nabyciem w rozumieniu powołanego powyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest przyznanie rzeczy na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, jeśli:

* podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub

* jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki byłemu małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.

Za datę nabycia nieruchomości lub prawa - w przypadku ich zbycia, które przypadły danej osobie w wyniku podziału majątku dorobkowego małżeńskiego, należy przyjąć datę ich nabycia w czasie trwania związku małżeńskiego (do majątku wspólnego), ale tylko wówczas, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa w wyniku podziału majątku mieści się w udziale, jaki temu małżonkowi przysługiwał w majątku dorobkowym małżeńskim.

Jeżeli natomiast wartość otrzymanej przez danego małżonka nieruchomości lub prawa przekracza jego udział w majątku dorobkowym małżeńskim, to wówczas za datę nabycia tej części nieruchomości lub prawa, która przekracza udział danego małżonka w majątku dorobkowym, należy przyjąć dzień, w którym dokonano podziału majątku dorobkowego.

Zatem nabyciem nieruchomości lub praw w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest przyznanie jej na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, ale tylko wtedy, jeśli podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty lub dopłaty. W każdej sytuacji, kiedy w wyniku podziału majątku jeden z małżonków został zobowiązany do spłaty, mamy do czynienia z nieekwiwalentnym podziałem majątku, a po stronie małżonka zobowiązanego do spłaty następuje nabycie majątku przekraczające pierwotnie posiadany przez niego udział w majątku wspólnym. W tej części bowiem, w której przyznana na wyłączną własność nieruchomość przekracza wartość udziału w majątku wspólnym, podmiot musi zapłacić odpowiednią kwotę tytułem wyrównania udziałów w postaci dopłaty pieniężnej. W tym zakresie niewątpliwie podatnik nabywa prawo własności nieruchomości w rozumieniu analizowanego przepisu. Przez pojęcie "nabycie" użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy należy rozumieć każde zwiększenie aktywów majątku podatnika.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca w 2009 r. nabył prawo własności całej nieruchomości, która wcześniej należała do Niego od 2004 r. w ramach współwłasności małżeńskiej. Podział majątku był jednak ekwiwalentny w naturze, a wartość rzeczy otrzymanych w wyniku tego podziału majątku, o którym mowa we wniosku, mieści się w udziale. Nieruchomości, o których mowa we wniosku Zainteresowany sprzedał w 2010 r.

Mając na uwadze powołane przepisy należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie nabycie nieruchomości przez Wnioskodawcę (w rozumieniu powołanego powyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) miało miejsce w 2004 r., albowiem podział majątku wspólnego małżonków dokonany w 2009 r. był ekwiwalentny w naturze, a wartość nieruchomości otrzymanej przez Zainteresowanego w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki byłemu małżonkowi przysługiwał w majątku dorobkowym małżeńskim.

W opisanej sytuacji upłynął zatem pięcioletni okres, określony w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy dotyczące braku konieczności opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych odpłatnego zbycia nieruchomości, której jest posiadaczem od 2004 r. - należy uznać za prawidłowe.

Z uwagi na powyższe rozstrzygnięcie odpowiedź na pytanie dotyczące sposobu opodatkowania transakcji sprzedaży nieruchomości - w przypadku uznania przez tut. organ, iż nabycie nastąpiło w 2009 r. - stała się bezprzedmiotowa.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl