ILPB1/415-825/08-2/AK - Zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów całości odpisów na ZFŚS.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 2 stycznia 2009 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB1/415-825/08-2/AK Zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów całości odpisów na ZFŚS.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki jawnej, przedstawione we wniosku z dnia 7 października 2008 r. (data wpływu 9 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 października 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca podaje, że zakładowy fundusz świadczeń socjalnych jest tworzony w przedsiębiorstwie zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335). Zgodnie z art. 6 ust. 1 odpisy na ZFŚS obciążają koszty działalności przedsiębiorstwa. Artykuł 6 ust. 2 ustawy zobowiązuje do przekazania kwoty naliczonych odpisów w wysokości 75% do dnia 31 maja, a pozostałe 25% wartości odpisów do dnia 30 września.

Przekazania środków na rachunek ZFŚS w roku 2008 dokonano w dniu 30 maja 2008 r. w wysokości 69.863,46 zł, natomiast pozostała część w wysokości 23.287,83 zł wpłynęła na rachunek ZFŚS w dniu 1 października 2008 r. Opóźnienie to zostało spowodowane pomyłką w wyborze opcji w trakcie dokonywania przelewu w dniu 30 września 2008 r. Pomyłka ta spowodowała obciążenie rachunku ZFŚS kwotą, która winna być uznaniem w dniu 30 września 2008 r. Pomyłkę skorygowano w dniu następnym uznając rachunek Funduszu kwotą 46.575,66 zł. W wyciągu Nr 28/2008 z dnia 30 września 2008 r. jest operacja obciążająca rachunek, natomiast z treści operacji wynika, iż intencją było przekazanie środków w celu uznania rachunku. Pomyłkę skorygowano natychmiast po jej odkryciu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy całość odpisów na ZFŚS stanowi koszt podatkowy przedsiębiorstwa...

Zdaniem Wnioskodawcy, odpisy na ZFŚS będą w całości stanowiły koszt podatkowy 2008 r. ponieważ zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych oraz zgodnie z art. 23.1. 7b zostały wpłacone na rachunek Funduszu. Wnioskodawca stanowisko swoje opiera na wyżej przytoczonych artykułach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z którego wynika jedynie obowiązek wpłaty środków na rachunek Funduszu, bez określania terminu dokonania wpłat, a także ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, z którego wynika, iż odpisy i zwiększenia obciążają koszty działalności zakładu pracy. Żaden w powołanych przepisów nie zabrania uznania za koszt uzyskania przychodu odpisów, które nie zostały przekazane w terminie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie tut. Organ wskazuje, że w przedstawionym własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego Wnioskodawca podał cyt. " art. 23.1. 7b", jako przepis dotyczący kosztów podatkowych. Mając jednak na uwadze merytoryczną treść przedmiotowego wniosku, tut. Organ zrozumiał, iż Wnioskodawca miał na uwadze treść art. 23 ust. 1 pkt 7 lit. b) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.)

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. z 2000 r. Dz. U. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów i wpłat na różnego rodzaju fundusze tworzone przez podatnika; kosztem uzyskania przychodów są jednak:

a.

podstawowe odpisy i wpłaty na te fundusze, jeżeli obowiązek lub możliwość ich tworzenia w ciężar kosztów określają odrębne ustawy,

b.

odpisy i zwiększenia, które w rozumieniu przepisów o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych obciążają koszty działalności pracodawcy, jeżeli środki pieniężne stanowiące równowartość tych odpisów i zwiększeń zostały wpłacone na rachunek Funduszu.

Obowiązek tworzenia Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych wynika z przepisów ustawy z dnia 4 marca 1994 o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (tekst jedn. Dz. U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335 z późn. zm.).

Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych regulują stosunki o charakterze cywilnoprawnym z zakresu prawa pracy. Powołana ustawa nie normuje zaś wprost relacji publicznoprawnych, jakimi są stosunki podatkowe, posiada ona jedynie na gruncie podatkowym charakter pomocniczy.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ww. ustawy Fundusz tworzą, z zastrzeżeniem ust. 2, pracodawcy zatrudniający według stanu na dzień 1 stycznia danego roku co najmniej 20 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty.

Fundusz w myśl postanowień art. 5 ust. 1 i art. 6 ust. 1 tej ustawy tworzy się z corocznego odpisu podstawowego naliczanego w stosunku do przeciętnej liczby zatrudnionych a odpisy i zwiększenia, o których mowa w art. 3-5 i 6a, oraz kwoty wypłaconych świadczeń urlopowych, o których mowa w art. 3, obciążają koszty działalności pracodawcy.

Stosownie do treści art. 6 ust. 2 ww. ustawy równowartość dokonanych odpisów i zwiększeń naliczonych zgodnie z art. 5, 13 i 14 na dany rok kalendarzowy pracodawca przekazuje na rachunek bankowy Funduszu w terminie do dnia 30 września tego roku, z tym że w terminie do dnia 31 maja tego roku przekazuje kwotę stanowiącą co najmniej 75% równowartości odpisów, o których mowa w art. 5 ust. 1-3.

Mając zatem na uwadze treść ww. przepisów ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych oraz art. 23 ust. 1 pkt 7 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy uznać, że odpisy, które w rozumieniu przepisów o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych obciążają koszty działalności pracodawcy, stanowią koszt uzyskania przychodów, jeżeli środki pieniężne stanowiące równowartość tych odpisów zostały wpłacone na rachunek Funduszu.

Nie ma przy tym znaczenia fakt, czy wpłata została dokonana w terminach określonych w ustawie o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych.

Zatem kosztem uzyskania przychodów 2008 r. będzie całość odpisów na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych przekazanych na właściwe konto w 2008 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl