ILPB1/415-824/11-2/AMN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 21 czerwca 2011 r. (data wpływu 27 czerwca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości dokonania odpisów amortyzacyjnych od prawa ochronnego do znaku towarowego - jest prawidłowe.

W dniu 27 czerwca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości dokonania odpisów amortyzacyjnych od prawa ochronnego do znaku towarowego, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od prawa ochronnego do znaku towarowego, w zakresie określenia wartości początkowej prawa ochronnego do znaku towarowego oraz pozostałych wartości niematerialnych i prawnych oraz środków trwałych nabytych w drodze spadkobrania przedsiębiorstwa oraz w zakresie wartości przedsiębiorstwa.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą. Zainteresowana jest m.in. współwłaścicielem przedsiębiorstwa spełniającego definicję zawartą w art. 55 (1) Kodeksu cywilnego (dalej: k.c.).

Wnioskodawczyni nabyła w styczniu 2011 r., w drodze spadkobrania, przedsiębiorstwo w rozumieniu przepisów k.c. i kontynuuje działalność gospodarczą spadkodawcy pod swoją firmą. W skład przedsiębiorstwa wchodzi m.in. prawo ochronne do wytworzonego przez spadkodawcę znaku towarowego w rozumieniu ustawy - Prawo własności przemysłowej. Wnioskodawczyni wykorzystuje i będzie wykorzystywać przedmiotowe prawo ochronne do znaku towarowego do prowadzenia działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych dotyczące możliwości dokonania odpisów amortyzacyjnych od prawa ochronnego do znaku towarowego.

Czy w świetle art. 22b ust. 1 pkt 6 oraz art. 22g ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, prawo ochronne do znaku towarowego stanowić będzie wartość niematerialną i prawną która została "nabyta" w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z czym Wnioskodawczyni może dokonywać odpisów amortyzacyjnych od ww. prawa ochronnego do znaku towarowego nabytego w drodze spadkobrania.

Zdaniem Wnioskodawczyni, na gruncie obowiązujących przepisów odziedziczone prawo ochronne do zarejestrowanego znaku towarowego należy uważać za nabyte w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z czym powinno ono zostać zakwalifikowane jako wartość niematerialna i prawna w rozumieniu ww. ustawy, podlegające amortyzacji.

Jak wynika z art. 22b ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, amortyzacji podlegają z zastrzeżeniem art. 22c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (dalej: PWP) o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. Z przedstawionej regulacji wynika, że jednym z warunków koniecznych, aby prawa określone w PWP (w tym prawo ochronne do znaku towarowego) zostały uznane za wartości niematerialne i prawne oraz aby podlegały amortyzacji, jest to, aby były one nabyte.

Znaczenie terminu "nabycie" nie zostało określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z powyższym, jego znaczenia należy poszukiwać w innych gałęziach prawa, w szczególności zaś w prawie cywilnym, które normuje nabywanie praw i obowiązków przez osoby fizyczne i prawne. Zgodnie z art. 925 k.c. "Spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku". Nabycie prawa podmiotowego w prawie cywilnym oznacza przysporzenie danej osobie albo innej jednostce (np. tzw. ułomnej osobie prawnej) w wyniku zaistnienia faktu prawnego określonych praw podmiotowych. Oznacza ono zatem zwiększenie aktywów lub zmniejszenie pasywów danej osoby. Spadkobranie stanowi formę nabycia nieodpłatnego i pochodnego (Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy - interpretacja indywidualna z dnia 8 czerwca 2010 r., sygn. ITPB1/415-257b/10/PSZ).

Zdaniem Wnioskodawczyni, nie budzi wątpliwości fakt, iż w ramach spadkobrania doszło do nabycia prawa ochronnego do znaku towarowego - jako składnika całego przedsiębiorstwa - ponieważ przed momentem spadkobrania Wnioskodawczyni nie była właścicielem przedmiotowego prawa ochronnego do znaku towarowego, skoro więc na skutek spadkobrania stała się jego właścicielem, musiało dojść do jego nabycia.

Przenosząc powyższą analizę na płaszczyznę prawa podatkowego, należy uznać spadkobranie jako formę nabycia, o której mowa w art. 22b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Co więcej, potwierdzeniem takiego wniosku jest również brzmienie art. 22g ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w którym mowa jest o nabyciu w drodze spadku. Podobny wniosek wypływa z analizy treści art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdzie również spadkobranie uznawane jest za jedną z form nabycia. Powyższe potwierdza, że ustawodawca uznał, iż na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych spadkobranie stanowi formę nabycia. Pogląd taki znajduje oparcie również w doktrynie prawa podatkowego (W. Nykiel, A. Mariański), którzy stwierdzają że nabycie prawa własności składnika majątku może nastąpić w formie sprzedaży, zamiany, wkładu niepieniężnego, darowizny, spadku, na podstawie innej umowy zobowiązującej do przeniesienia własności rzeczy oznaczonej co do tożsamości, bądź w drodze sukcesji generalnej.

Pogląd taki znajduje również uznanie władz podatkowych w wydawanych interpretacjach indywidualnych. Zaakceptował go, przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach (IBPBI/1/415-57/11/ES).

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawczyni, prawo ochronne do znaku towarowego należy uznać za nabyte, a zatem mając na uwadze, iż pozostałe przesłanki przewidziane w art. 22b ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych będą spełnione, Wnioskodawczyni będzie upoważniona do amortyzowania nabytego w drodze spadku prawa ochronnego do zarejestrowanego znaku towarowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22b ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

Jak wynika z cytowanego unormowania, podlegającymi amortyzacji wartościami niematerialnymi i prawnymi są wskazane w jego treści prawa, licencje i know-how, które spełniają następujące warunki:

* zostały nabyte,

* nadają się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania,

* przewidywany okres ich używania przekracza rok,

* są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przeciwieństwie do środków trwałych, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje zamknięty katalog wartości niematerialnych i prawnych, na nabycie których wydatki rozpoznawane powinny być jako koszt podatkowy w formie odpisów amortyzacyjnych.

Oznacza to, iż prawa, które nie zostały wymienione wprost w tej ustawie jako wartości niematerialne i prawne nie mogą zostać zaliczone do tej kategorii. Tym samym nie podlegają amortyzacji.

Ocena stanowiska Wnioskodawczyni w pierwszej kolejności wymaga zbadania, czy prawo ochronne na znak towarowy, które Zainteresowana nabyła w drodze spadkobrania, spełnia ww. przesłanki uznania go za podlegającą amortyzacji wartość niematerialną i prawną, o której mowa w art. 22b ust. 1 omawianej ustawy podatkowej.

Należy zatem wskazać, że prawa ochronne na znaki towarowe udzielane są na warunkach określonych w ustawie - Prawo własności przemysłowej (art. 6 ust. 1 tej ustawy). Znakiem towarowym może być przy tym każde oznaczenie, które można przedstawić w sposób graficzny, jeżeli oznaczenie takie nadaje się do odróżnienia towarów jednego przedsiębiorstwa od towarów innego przedsiębiorstwa - w szczególności wyraz, rysunek, ornament, kompozycja kolorystyczna, forma przestrzenna, w tym forma towaru lub opakowania, a także melodia lub inny sygnał dźwiękowy (art. 12 ust. 1 i 2 ww. ustawy).

W myśl art. 121 powołanej ustawy, na znak towarowy może być udzielone prawo ochronne. Przez uzyskanie prawa ochronnego nabywa się prawo wyłącznego używania tego znaku w sposób zarobkowy lub zawodowy na całym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej. Czas trwania prawa ochronnego na znak towarowy wynosi 10 lat od daty zgłoszenia znaku towarowego w Urzędzie Patentowym (art. 153 ust. 1-2 cytowanej ustawy).

Procedurę uzyskania tego prawa rozpoczyna zgłoszenie znaku towarowego w Urzędzie Patentowym. Wydanie decyzji o udzieleniu prawa ochronnego na znak towarowy następuje po sprawdzeniu przez Urząd Patentowy, czy są spełnione ustawowe warunki wymagane dla uzyskania prawa (art. 144 Prawa własności przemysłowej). Podlega ono wpisowi do rejestru znaków towarowych (art. 149 tej ustawy). Udzielenie prawa ochronnego na znak towarowy stwierdza się przez wydanie świadectwa ochronnego na znak towarowy (art. 150).

Wobec powyższego, prawo ochronne na znak towarowy mieści się w kategorii praw określonych w ustawie - Prawo własności przemysłowej, wskazanych w art. 22b ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W dalszej kolejności należy zatem zbadać, czy udzielenie prawa ochronnego na znak towarowy stanowi nabycie tego prawa w rozumieniu art. 22b ust. 1 ww. ustawy. Odnosząc się do zawartych w omawianej ustawie przepisów o amortyzacji, należy zauważyć, że ustawodawca przewiduje dwa sposoby wejścia podatnika w posiadanie składników majątkowych podlegających amortyzacji - wytworzenie we własnym zakresie i nabycie, przy czym status podlegających amortyzacji wartości niematerialnych i prawnych mogą mieć wyłącznie składniki majątku nabyte, a nie wytworzone przez podatnika (art. 22a-22b omawianej ustawy).

Nabycie prawa własności składnika majątku może zatem nastąpić w formie sprzedaży, zamiany, wkładu niepieniężnego, darowizny, spadku, na podstawie innej umowy zobowiązującej do przeniesienia własności rzeczy oznaczonej co do tożsamości.

Zgodnie z art. 925 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93), spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.

Stosownie do treści art. 22g ust. 1 pkt 3 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób - wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, iż Wnioskodawczyni nabyła w drodze spadkobrania, przedsiębiorstwo w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego i kontynuuje działalność gospodarczą spadkodawcy pod swoją firmą. W skład przedsiębiorstwa wchodzi m.in. prawo ochronne do wytworzonego przez spadkodawcę znaku towarowego w rozumieniu ustawy - Prawo własności przemysłowej. Zainteresowana wykorzystuje i będzie wykorzystywać przedmiotowe prawo ochronne do znaku towarowego do prowadzenia działalności gospodarczej.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie w świetle art. 22b ust. 1 pkt 6 oraz art. 22g ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, prawo ochronne do znaku towarowego stanowić będzie wartość niematerialną i prawną, która została "nabyta" w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z czym Wnioskodawczyni może dokonywać odpisów amortyzacyjnych od ww. prawa ochronnego do znaku towarowego nabytego w drodze spadkobrania.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Rozstrzygnięcie przedstawionego we wniosku zapytania dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

* możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od prawa ochronnego do znaku towarowego, zawarto w interpretacji indywidualnej z dnia 27 września 2011 r. nr ILPB1/415-824/11-3/AMN,

* określenia wartości początkowej prawa ochronnego do znaku towarowego oraz pozostałych wartości niematerialnych i prawnych oraz środków trwałych nabytych w drodze spadkobrania przedsiębiorstwa, zawarto w interpretacji indywidualnej z dnia 27 września 2011 r. nr ILPB1/415-824/11-4/AMN,

* wartości przedsiębiorstwa, zawarto w interpretacji indywidualnej z dnia 27 września 2011 r. nr ILPB1/415-824/11-5/AMN.

Natomiast wniosek w części dotyczącej podatku od spadków i darowizn, został rozstrzygnięty odrębnym pismem.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawczynię pism urzędowych co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnej sprawie i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.