ILPB1/415-809/09-2/TW - Niemożność zaksięgowania w koszty wartości brutto z wystawionych faktur w przypadku wierzytelności, których nieściągalność nie została udokumentowana.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 27 lipca 2009 r. (wg daty wpływu) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest nieprawidłowe.

W dniu 27 lipca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług sprzętowych i transportowych. W roku 2003 w miesiącach czerwiec - październik wykonywał usługi na rzecz firmy zajmującej się modernizacją drogi krajowej. Za świadczone usługi wystawiał stosowne faktury i zostały one zaliczone do przychodów należnych. Firma, której świadczył usługi mimo wielokrotnych wezwań, rozpraw sądowych i postępowań windykacyjnych, nie uregulowała jego należności.

W dniu 20 października 2005 r. została ogłoszona upadłość dłużnika i powołano sędziego komisarza oraz syndyka masy upadłościowej.

W toku postępowania upadłościowego dłużnik (syndyk) nie uregulował należności.

W dniu 1 grudnia 2008 r. Sąd Rejonowy, działający na podstawie art. 368 ust. 1 prawa upadłościowego i naprawczego, na podstawie wydanego postanowienia stwierdził dokonanie postępowania upadłościowego wobec przedsiębiorstwa poprzez likwidację całego majątku masy upadłościowej.

Zainteresowany nadmienia, że uzyskał informację, że z dniem 12 maja 2009 r. dłużnik przestał być czynnym podatnikiem - został wyrejestrowany z Krajowego Rejestru Sądowego w lutym 2009 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych.

Jeżeli Wnioskodawca nie może dokonać korekty podatku VAT, to czy kwota brutto, czy netto z wystawionych faktur może stanowić podstawę do zaksięgowania w koszty jako wierzytelności nieściągalne w roku 2009, mając na względzie postanowienie sądu o dokonaniu likwidacji całego majątku masy upadłościowej firmy.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku braku podstaw do korekty faktur, powinien mieć możliwość zaksięgowania w koszty wartości brutto z wystawionych faktur.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Stosownie natomiast do treści art. 23 ust. 1 pkt 17 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wierzytelności odpisanych jako przedawnione.

Zauważyć przy tym należy, iż kwestie związane z przedawnieniem roszczeń o świadczenia, w tym związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, regulują przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), których wykładnia nie może być przedmiotem interpretacji indywidualnej, bowiem przepisy tej ustawy nie są przepisami prawa podatkowego w rozumieniu art. 3 pkt 2 w związku z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 20 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wierzytelności odpisanych jako nieściągalne, z wyjątkiem takich wierzytelności nieściągalnych, które uprzednio na podstawie art. 14 zostały zarachowane jako przychody należne i których nieściągalność została uprawdopodobniona.

W myśl art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolnicza działalność gospodarcza), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W świetle ww. przepisów, jeżeli w kwocie nieściągalnej wierzytelności zawarty jest podatek od towarów i usług, to do kosztów uzyskania przychodów zalicza się tylko wierzytelność w kwocie netto (tekst jedn. kwocie pomniejszonej o ten podatek). Należny podatek od towarów i usług zawarty w kwocie wierzytelności nie podlegał bowiem zaliczeniu do przychodów należnych. Dlatego też zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 20 ww. ustawy, nie może być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 23 ust. 2 ww. ustawy za wierzytelności, o których mowa w ust. 1 pkt 20, uważa się te wierzytelności, których nieściągalność została udokumentowana:

Z powyższych przepisów wynika, iż warunkiem zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów, nieściągalnej wierzytelności jest łączne spełnienie dwóch warunków:

Ponadto zaliczenie wierzytelności nieściągalnych do kosztów uzyskania przychodów, może nastąpić wyłącznie w roku, w którym uprawomocni się postanowienie o ukończeniu postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku, z treści którego będzie jednoznacznie wynikało nieistnienie majątku, z którego może być zaspokojona egzekwowana wierzytelność.

Zatem Wnioskodawca nie będzie miał możliwości zaksięgowania w koszty wartości brutto z wystawionych faktur niezależnie od faktu, czy w świetle przepisów dotyczących podatku od towarów istnieją podstawy do korekty faktur, bądź brak jest takich podstaw.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, że w części dotyczącej podatku od towarów i usług w dniu 10 września 2009 r. została wydana odrębna interpretacja indywidualna nr ILPP1/443-880/09-2/AI.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.