ILPB1/415-776/11-5/AMN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 2 czerwca 2011 r. (data wpływu 13 czerwca 2011 r.), uzupełnionym w dniu 5 września 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie źródeł przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 13 czerwca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika oraz źródeł przychodów.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 oraz art. 14f § 1 i 14f § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 23 sierpnia 2011 r. znak ILPP1/443-847/11-2/NS, ILPB1/415-776/11-2/AMN na podstawie art. 169 § 1 i § 2 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 26 sierpnia 2011 r., a w dniu 5 września 2011 r. wniosek uzupełniono (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 1 września 2011 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

I.

Wnioskodawca (Podatnik), będący osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą, jest generalnym dystrybutorem odzieży motocyklowej i akcesoriów pewnej marki na teren Polski. W celu poprawy jakości oraz funkcjonalności oferowanych produktów, Wnioskodawca planuje przeprowadzenie okresowych akcji testowych. Niniejsze działania będą polegały na oddaniu w czasowe użytkowanie określonej osobie lub osobom odzieży motocyklowej w celu dokonania oceny jej właściwości, parametrów oraz jakości, ewentualnie wskazania jej wad lub możliwych ulepszeń. Testowanie to będzie przeprowadzone w zróżnicowanych warunkach pogodowych.

Osoba testująca jest zobowiązana do przedstawienia relacji (uwag) z okresu testowania (w formie pisemnej oraz fotograficznej).

Zasady dotyczące przedmiotowej akcji testowania zostaną opisane w umowie pomiędzy Wnioskodawcą a osobą testującą (osoba fizyczna nieprowadzącą działalności gospodarczej). Zasadniczo umowa ta będzie wskazywała, iż osoba testująca po zakończeniu umowy jest zobowiązana do zwrotu odzieży motocyklowej (potwierdzenie protokołem zdawczo-odbiorczym). Należy podkreślić, iż testowane produkty w takich przypadkach pozostaną podczas trwania umowy wyłączną własnością Wnioskodawcy (osoba testująca nie ma prawa do dowolnego rozporządzania towarem). W sytuacji, gdy testowany towar po zakończeniu umowy zostanie zwrócony, Wnioskodawca dokona jego sprzedaży (jako towar używany), przeznaczy do ponownych testów lub też komisyjnie zniszczy.

II.

W niektórych przypadkach umowa testowania może jednak przewidywać, iż po jej zakończeniu osoba testująca nie jest zobowiązana do zwrotu towaru. Ponadto Wnioskodawca nie ponosi odpłatności za przekazanie relacji (uwag) z okresu testowania.

III.

Podatnik planuje również przeprowadzenie okresowych akcji testowych o charakterze wewnętrznym. Wówczas testowanie towarów nastąpi przez Wnioskodawcę lub też jego pracowników w ramach prowadzonego przedsiębiorstwa. Co do zasady, testowane towary w wyniku przedstawionych działań testowych mogą zostać zużyte całkowicie (nie będą posiadały walorów użytkowych z racji możliwych uszkodzeń) lub częściowo (będą nadawały się do ich używania).

W związku z powyższym zadano następujące pytania dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie źródeł przychodów.

Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca, z tytułu otrzymania relacji z testów (w formie pisemnej oraz fotograficznej) od osoby testującej, uzyska przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1-2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych... (pytanie oznaczone we wniosku nr 5).

Zdaniem Wnioskodawcy, podatnik z tytułu otrzymania relacji z testów nie uzyska przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1-2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wskazano w odpowiedzi na ww. pytanie, przychodem podatnika jest (oprócz pieniędzy i wartości pieniężnych) także wartość świadczeń otrzymanych w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Wartość pieniężną świadczeń w naturze, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym osoba testująca przekazuje Wnioskodawcy relację z testów (w formie pisemnej lub fotograficznej).

Należy wskazać, iż dla celów podatkowych przez nieodpłatne świadczenie należy rozumieć te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne - to jest niezwiązane z kosztami lub inna formą ekwiwalentu - przysporzenie majątku, mające konkretny wymiar finansowy (tak przykładowo w uchwale NSA z dnia 18 listopada 2002 r., FPS 9/02, opubl. w ONSA z 2003 r. nr 2, poz. 47 czy z dnia 24 maja 2010 r., IIFPS 1/10, opubl. w ONSAiWA z 2010 r., nr 4, poz. 58).

Innymi słowy, pod pojęciem tym należy rozumieć każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu.

Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawca w związku z otrzymaniem relacji (uwag) z testowania towaru (w formie pisemnej oraz fotograficznej) od osoby testującej, nie uzyska przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1-2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie można bowiem uznać, iż przysporzenie to ma konkretny wymiar finansowy. W związku z tym przychód nie może zostać zidentyfikowany.

Ponadto nawet w sytuacji uznania, iż określenie wartości przychodu byłoby możliwe, należy zauważyć, iż uzyskanie korzyści nie nastąpi w przedstawionym zdarzeniu przyszłym kosztem innego podmiotu. Osoba testująca uzyska bowiem świadczenie wzajemne (ekwiwalentne) w postaci prawa do czasowego użytkowania towaru dla celów testowych (oraz w przypadku pkt II zdarzenia przyszłego, także po okresie testowania). Tym samym transakcja pomiędzy stronami jest neutralna podatkowo na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Uzupełniając Wnioskodawca pragnie wskazać, iż na brak ekwiwalentności jako warunek uzasadnienia świadczenia za nieodpłatne wskazywał m.in. Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 2 kwietnia 2003 r. sygn. akt III RN 49/02 oraz Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 22 marca 2001 r. sygn. akt I SA/Gd 2027/98, a takie liczni autorzy w literaturze przedmiotu, w tym J. Marciniuk "Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych, Komentarz", Warszawa 2008, str. 279, w którym wskazano, że "kluczową cechą nieodpłatnego świadczenia jest to, aby otrzymujący takie świadczenie nie był zobowiązany do wykonania jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 8 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 125.

Przepis art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy stanowi, iż przychodami z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3 są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 11 ust. 2 ww. ustawy, wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Stosownie do treści art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

Z kolei art. 11 ust. 2b ustawy stanowi, iż jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika.

Stanowiąc o nieodpłatnych świadczeniach, jako o przychodzie kształtującym podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym, ustawodawca nie zdefiniował przy tym tego pojęcia. Zgodnie jednak z ugruntowanym poglądem, pojęcie to obejmuje wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy. Należy zatem przyjąć, iż nieodpłatne świadczenie ma miejsce gdy świadczeniu jednego z podmiotów nie towarzyszy świadczenie drugostronne.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca w celu poprawy jakości oraz funkcjonalności oferowanych produktów planuje przeprowadzenie okresowych akcji testowych. Niniejsze działania będą polegały na oddaniu w czasowe użytkowanie określonej osobie lub osobom odzieży motocyklowej w celu dokonania oceny jej właściwości, parametrów oraz jakości, ewentualnie wskazania jej wad lub możliwych ulepszeń. Osoba testująca jest zobowiązana do przedstawienia relacji (uwag) z okresu testowania (w formie pisemnej oraz fotograficznej).

Zasadniczo osoba testująca po zakończeniu umowy jest zobowiązana do zwrotu odzieży motocyklowej. Testowane produkty w takich przypadkach pozostaną podczas trwania umowy wyłączną własnością Wnioskodawcy (osoba testująca nie ma prawa do dowolnego rozporządzania towarem). W sytuacji, gdy testowany towar po zakończeniu umowy zostanie zwrócony, Wnioskodawca dokona jego sprzedaży (jako towar używany), przeznaczy do ponownych testów lub też komisyjnie zniszczy.

W niektórych przypadkach umowa testowania może jednak przewidywać, iż po jej zakończeniu osoba testująca nie jest zobowiązana do zwrotu towaru. Ponadto Wnioskodawca nie ponosi odpłatności za przekazanie relacji (uwag) z okresu testowania.

Zainteresowany planuje również przeprowadzenie okresowych akcji testowych o charakterze wewnętrznym. Wówczas testowanie towarów nastąpi przez Wnioskodawcę lub też Jego pracowników w ramach prowadzonego przedsiębiorstwa.

Zatem w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca nie otrzyma od osoby testującej nieodpłatnego świadczenia, gdyż jak wynika z informacji zawartych we wniosku, osoba testująca otrzymuje od Zainteresowanego odzież motocyklową i jest zobowiązana do przedstawienia Wnioskodawcy relacji (uwag) z okresu testowania (w formie pisemnej oraz fotograficznej). W tej sytuacji ma miejsce świadczenie drugostronne. Tym samym po stronie Wnioskodawcy nie powstanie przychód z tytułu otrzymania nieodpłatnego świadczenia w związku z otrzymaniem relacji z testów.

Reasumując, Wnioskodawca z tytułu otrzymania relacji z testów nie uzyska przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1-2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Rozstrzygnięcie przedstawionego we wniosku zapytania dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika, zawarto w interpretacji indywidualnej z dnia 13 września 2011 r. nr ILPB1/415-776/11-4/AMN.

Wniosek w zakresie podatku od towarów i usług zostanie rozpatrzony odrębnymi pismami.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.