ILPB1/415-776/10-2/TW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 25 czerwca 2010 r. (data wpływu 5 lipca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika - jest nieprawidłowe.

W dniu 5 lipca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka w kwietniu 2010 r. podpisała umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej członków władz spółek (dalej umowa). Umowa obejmuje ubezpieczenie szkód powstałych w następstwie roszczeń z tytułu odpowiedzialności członków organów Spółki oraz niektórych jej pracowników. Umowa obejmuje nie tylko Spółkę ale również spółki zależne.

W przedmiocie ubezpieczenia mieszczą się sądowe jak i pozasądowe koszty obrony w związku z roszczeniem, koszty obrony w postępowaniu urzędowym oraz koszty zaspokojenia uzasadnionych roszczeń.

Przez roszczenie umowa nakazuje rozumieć pisemne żądania wypłaty odszkodowania na mocy przepisów o odpowiedzialności ustawowej wniesione przeciwko ubezpieczonemu z tytułu szkody majątkowej powstałej w wyniku jego nieprawidłowego działania.

Umowa swoim zakresem obejmuje wszystkich byłych, obecnych i przyszłych:

* Członków Zarządu oraz Rady Nadzorczej, Dyrektorów Zarządzających oraz wszystkich innych porównywalnych organów wykonawczych, doradczych lub nadzorczych określonych w statucie Spółki,

* Osobiście odpowiedzialnych wspólników, osoby powołane do prowadzenia spraw Spółki,

* Menadżerów tymczasowych, jeżeli zostali powołani na stanowisko Dyrektorów lub Członków Zarządu,

* Pełnomocników o ogólnym zakresie umocowania, prokurentów, osób pełniących funkcje nadzorcze oraz osób upoważnionych do składania podpisów w imieniu Spółki,

* Zastępców wyżej wymienionych osób w zakresie działań wynikających z zastępowania tych osób,

* Pracowników:

* jeżeli i tak długo jak są odpowiedzialni jak zarządzający przedsiębiorstwem, jego funkcją lub jednostką organizacyjną (menedżerowie),

* jeżeli jako faktyczni lub nieoficjalni dyrektorzy lub członkowie zarządu wykonują zadania Dyrektorów lub Członków Zarządu,

* o tyle i w takim zakresie, w jakim wniesione zostaną przeciwko nim roszczenia lub wszczęte zostaną postępowania urzędowe obok wyżej wymienionych osób.

Ochroną ubezpieczeniową objęci są również członkowie organów spółek zależnych, sprawujących mandaty w organach zarządzających lub nadzorczych lub pełniących funkcje prokurentów.

Umowa przewiduje płatność przez Spółkę stałej, zryczałtowanej składki uiszczanej w dwóch umówionych z góry przez strony ratach. Umowa jest bezimienna tj. nie zawiera imiennego katalogu osób, które objęte są ochroną ubezpieczeniową. W związku z powyższym oraz mając na uwadze fakt, że umowa obejmuje byłą, obecną oraz przyszłą kadrę zarządzającą i pracowników Spółki oraz spółek zależnych uznać należy, że wartość składki została uniezależniona od ilości osób faktycznie objętych ochroną ubezpieczeniową. Poszczególne osoby objęte ochroną nie dokonują zwrotu na rzecz Spółki wydatków z tytułu opłaconej składki.

Ustalona w umowie suma gwarancyjna nie jest również w żaden sposób uzależniona od ilości oraz rodzaju stanowisk poszczególnych osób objętych ochroną ubezpieczeniową, co powoduje, że jej wysokość nie zmienia się w przypadku ilościowej i jakościowej zmiany w składzie organów Spółki.

Gdy dochodzi do zmiany osoby objętej ochroną ubezpieczeniową jej następca zostaje objęty ochroną od chwili objęcia danej funkcji. Może się zdarzyć, że do takich zmian dojdzie wielokrotnie w trakcie trwania umowy. W związku z powyższym, na moment płatności składki, nie można precyzyjnie wskazać, jaka część składki przypada na konkretną osobę.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy składka opłaconego przez Spółkę z tytułu bezimiennego ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej członków organów Spółki i innych osób objętych ubezpieczeniem stanowi dla tych osób przychód z tytułu nieodpłatnego świadczenia podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych (dalej podatek PIT) na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej ustawa PIT).

Jeżeli tak, to w jakiej wysokości Spółka powinna przypisać go osobom objętym ochroną ubezpieczeniową, w związku z wypełnianiem przez nią obowiązków płatnika podatku PIT lub obowiązków informacyjnych z tytułu tego podatku.

Zdaniem Wnioskodawcy, po stronie osób objętych ochroną ubezpieczeniową koszt opłacanej przez Spółkę składki z tytułu ubezpieczenia nie stanowi przychodu do opodatkowania podatkiem PIT.

Zdaniem Spółki, z uwagi na fakt, iż umowa jest umową bezimienną tj. nie zawiera imiennego katalogu osób objętych ochroną ubezpieczeniową, nie jest możliwe zidentyfikowanie dokładnie na moment płatności składki osób pełniących funkcje, które kwalifikowałyby się do objęcia ubezpieczeniem, a co za tym idzie, nie jest również możliwe przypisanie poszczególnym osobom konkretnej dokładnie ustalonej kwoty składki, która byłaby ich przychodem w danym roku podatkowym.

Ustawodawca definiuje ogólne pojęcie przychodu w przepisach art. 11 ustawy PIT, która to definicja ma charakter generalny. Jak stanowi przepis art. 11 ust. 1 ustawy PIT, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartość pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Obok pieniędzy i wartości pieniężnych, ustawodawca za przychody uważa zatem również wartość otrzymanych świadczeń w naturze innych nieodpłatnych świadczeń, Dla celów podatkowych przez nieodpłatne świadczenie należy rozumieć, co do zasady, te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne przysporzenie majątku, mające konkretny wymiar finansowy.

Ustawodawca w odmienny sposób określił sposób obliczania wartości dla różnych kategorii świadczeń (tekst jedn. gdy przedmiotem jest świadczenie wchodzące w zakres działalności gospodarczej świadczącego, gdy świadczenia zostały zakupione, gdy przedmiotem świadczenia jest udostępnienie lokalu oraz pozostałe przypadki). Zatem dla potrzeb wykazania, iż dane świadczenie jest przychodem konieczne jest jego przyporządkowanie do jednej z kategorii świadczeń wymienionych w tym przepisie, aby móc zastosować właściwą metodę obliczenia jego wartości. Co do zasady wartość pieniężną nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych, jeżeli przedmiotem świadczenia są rzeczy lub usługi niewchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia (pracodawcy), ustala się według cen zakupu.

Co do zasady, Spółka która pełni wobec osób objętych ochroną ubezpieczeniową rolę płatnika lub wypełnia określone obowiązki informacyjne w podatku PIT powinna ustalić, czy w związku z podpisaniem Umowy i zapłatą składki ubezpieczeniowej po stronie osób objętych ochroną ubezpieczeniową powstaje przychód do opodatkowania. W szczególności, to Spółka byłaby zobowiązana do ustalenia po stronie osób objętych ochroną ubezpieczeniową wartości faktycznie otrzymanych przychodów stosując de facto ceny zakupu usług. Co ważne jednak przychód ten musiałby być jednak zidentyfikowany danymi określonej osoby, gdyż ustawa PIT reguluje opodatkowanie podatkiem PIT konkretnej osoby.

Jako, że ustawodawca nie przewidział możliwości ustalania wartości ww. świadczeń w inny sposób niż określony w przepisach ustawy PIT, nie jest więc możliwe, zdaniem Spółki, obliczenie wartości zakupionej usługi ubezpieczeniowej zgodnie z metodą określoną przepisami tej ustawy. W konsekwencji uznać należy, że Spółka nie jest w stanie przypisać dokładnej wartości przychodu podlegającego opodatkowaniu po stronie osób objętych ochroną ubezpieczeniową. W szczególności wskazać należy, że sposób podzielenia składki w równych częściach na każdą z osób, która na moment płatności składki objęta jest ochroną ubezpieczeniową, byłby uśredniony, a nie przypisany w sposób dokładny do funkcji osoby, czasu pełnienia przez nią danej funkcji a więc de facto okresu objęcia ochroną ubezpieczeniową. Powyżej wskazany sposób przeczyłby zatem, zdaniem Spółki, zasadzie opodatkowania przychodów otrzymanych lub postawionych do dyspozycji określonego podatnika.

Ponadto, w przypadku decyzji podejmowanych przez takie organy jak Zarząd Spółki, który jest w omawianym przypadku organem kolegialnym nie jest możliwa jednoznaczna ocena kto, w jakim stopniu jest odpowiedzialny za konsekwencje danych "decyzji" które objęte są ubezpieczeniem.

W związku z tym, nie można przypisać skutków tego typu decyzji konkretnej osobie. Podobna sytuacja występuje w przypadku Rady Nadzorczej, która również zazwyczaj działa kolegialnie. W takim przypadku równy podział matematyczny składki nie odzwierciedlałby rzeczywistej wysokości składki, która powinna być alokowana do danej osoby.

Dodatkowo wskazać należy, że w zaistniałym stanie faktycznym doszło do zawarcia tzw. umowy ubezpieczenia na cudzy rachunek w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (dalej k.c.). Zgodnie z art. 808 k.c. w przypadku umowy ubezpieczenia na cudzy rachunek ubezpieczony może nie być imiennie wskazany w umowie. Ponadto, do płacenia składek zobowiązany jest wyłącznie ubezpieczający, natomiast ubezpieczonemu przysługuje prawo do żądania świadczenia ubezpieczeniowego wprost od ubezpieczyciela. Zatem, jeśli ubezpieczony nie jest zobowiązany do płacenia składek to tym samym nie stanowią one dla niego przychodu. Ponadto w art. 822 § 1 k.c. zawarta jest definicja ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej zgodnie, z którą ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony. Taki charakter umowy ubezpieczenia wskazywałaby, zdaniem Spółki, jednocześnie na fakt, że umowa jest zawierana w interesie samej Spółki, która poszukuje ochrony ubezpieczeniowej dla osób działających w jej imieniu. Wobec powyższego, w takim przypadku trudno byłoby szukać jakiegokolwiek przysporzenia po stronie osób objętych ochroną ubezpieczeniową.

Podsumowując, jako że osoby zajmujące poszczególne stanowiska w Spółce pełnią różne funkcje i w zależności od tego, jakie to stanowisko, odpowiedzialność spoczywająca na tych osobach jest odmienna, nie jest możliwe obliczanie przychodu do opodatkowania w sposób matematyczny tj. podzielenie łącznej kwoty składki na wszystkie osoby obejmujące stanowiska kwalifikujące się do ubezpieczenia.

Poza tym, jak już wyżej zostało stwierdzone, w zasadzie niemożliwym jest ustalenie ile osób w chwili płacenia składki podlegać będzie ochronie ubezpieczeniowej, gdyż polisa obejmuje zarówno byłych, obecnych, jak i przyszłych członków organów i niektórych pracowników, podlegających rotacji w Spółce.

W ocenie Spółki, jedynie umowa ubezpieczeniowa konkretnej osoby z imienia i nazwiska oraz sprawowanej funkcji po jej stronie, jako osoby uposażonej składką ubezpieczeniową, rodziłaby obowiązek opodatkowania przyporządkowanej składki jako przychodu. Składka ubezpieczeniowa mogłaby stanowić przychód podatkowy tylko wtedy, gdy jest przypisana konkretnej osobie z imienia i nazwiska, a taki przypadek w analizowanym stanie faktycznym nie wystąpił.

Powyżej wskazane stanowisko Spółki, co ważne, znajduje również poparcie w licznym orzecznictwie sądów administracyjnych. Przykładowo w wyroku z dnia 24 marca 2010 r. WSA we Wrocławiu (sygn. I SA/Wr 17/10) stwierdził, że "Jeżeli bowiem przychód powstaje w chwili zapłaty składki, to jak przyporządkować przychód pracownikom czy członkom organów Spółki (Spółki zależnej), którzy przestali pracować, czy pełnić funkcje np. po zapłacie składki, a przed rozpoczęciem ochrony ubezpieczeniowej, albo w trakcie trwania okresu ubezpieczenia lub pracownikom (członkom organów), którzy podjęli zatrudnienie (zostali powołani) w trakcie trwania okresu ubezpieczenia. Nie do zaakceptowania jest metoda wskazana przez Organ bowiem przyjmuje ona hipotetyczne założenie, że konkretne osoby zatrudnione w Spółce (członkowie organów) w dniu zapłaty składki ubezpieczeniowej będą tam pracowały przez cały okres ochrony ubezpieczeniowej".

Analogiczne stanowiska prezentują także sądy w innych wyrokach: z dnia 9 lutego 2010 r. WSA w Łodzi (sygn. I SA/Łd 1129/09), z dnia 13 października 2009 r. WSA we Wrocławiu (sygn. I SA/Wr 1254/09), z dnia 30 października 2009 r. WSA w Warszawie (sygn. III SA/Wa 804/09), z dnia 26 lutego 2009 r. WSA w Warszawie (sygn. III SA/Wa 2019/08).

Również organy podatkowe w interpretacjach indywidualnych potwierdzają stanowisko przyjęte przez Spółkę. Przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 21 sierpnia 2009 r. (sygn. ILPB1I415-638/09-2/AMN), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 21 kwietnia 2010 r. (sygn. IBPBII/1/415-70/10/ASz), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z dnia 22 marca 2010 r. (sygn. lTPB2/415-1059/09/ENB), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 5 lutego 2010 r. (sygn. lPPB4/415-796/09-2/JS), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 25 stycznia 2010 r. (sygn. IPPB4/415-743/09-2/SP), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 2 listopada 2009 r. (sygn. IPPB4/415-542/09-4/MP), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 24 lutego 2009 r. (sygn. IPPB2/415-1583/08-4/AS), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z dnia 19 lutego 2010 r. (sygn. ITPB2/415-939/09/PS), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 8 stycznia 2010 r. (sygn. IBPBII/1/415-798/09/BD).

Podsumowując, zdaniem Spółki, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie konkretnej kwoty składki przyporządkowanej do danej osoby objętej ochroną ubezpieczeniową w związku z zawartą umową, to siłą rzeczy nie można uznać, ze po stronie tej osoby powstało nieodpłatne świadczenie podlegające opodatkowaniu podatkiem PIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania. W myśl tej zasady wyrażonej w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Wyrazem jej praktycznej realizacji jest art. 11 ust. 1 ww. ustawy, z którego treści wynika, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Dla celów podatkowych pojęcie "nieodpłatne świadczenie" obejmuje bowiem nie tylko działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby, ale również wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest nie związane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Przy tym, zgodnie z art. 11 ust. 2a ww. ustawy wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

Dotyczy to zarówno podatników osiągających przychody ze stosunku pracy, jak i podatników uzyskujących przychody z działalności wykonywanej osobiście.

W praktyce, w pojęciu przychodu mieści się każda realna korzyść, jaką uzyskał podatnik. Do tych korzyści zaliczyć należy również kwoty składek OC pokrywanych przez Spółkę członkom organów oraz innym osobom objętych ubezpieczeniem. Wobec braku przepisów zwalniających je z opodatkowania stanowią one, co do zasady, przychód podlegający opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 805 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) przez umowę ubezpieczenia zakład ubezpieczeń zobowiązuje się spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę.

Natomiast stosownie do zapisu art. 822 tejże ustawy przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej zakład ubezpieczeń zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, względem których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo osoba, na której rzecz zostaje zawarta umowa ubezpieczenia.

Z treści tego przepisu wynika, że umowa ubezpieczenia OC nie musi koniecznie dotyczyć osoby ubezpieczającej. Osoba ta może zawrzeć umowę, której przedmiotem ubezpieczenia będzie odpowiedzialność za szkody spowodowane przez inną osobę (np. członka zarządu). Sytuacja, w której składka opłacana jest przez inną osobę niż ta, w której interesie majątkowym zawierana jest umowa powoduje jednak powstanie przychodu u osoby, na rzecz której zawierana jest umowa. Jest to bowiem odstępstwo od ogólnej zasady pokrywania kosztów ubezpieczenia przez podmiot, którego interesów umowa dotyczy.

Na gruncie prawa podatkowego przychodem podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jest każda forma przysporzenia majątkowego tzn. zarówno pieniężna jak i niepieniężna.

Świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika należą do nieodpłatnych świadczeń. Ich pojęcia nie definiuje jednak ustawa o podatku dochodowym. Termin "świadczenie" pojawia się na gruncie Kodeksu cywilnego i zgodnie z art. 353 Kodeksu oznacza przedmiot stosunku zobowiązaniowego, który wyraża się obowiązkiem określonego zachowania się przez podmiot zobowiązany. Dla celów podatkowych pojęcie "nieodpłatnego świadczenia" ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje ono nie tylko działanie lub zaniechanie na rzecz innej strony, ale w jego zakres wchodzą także wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest nieodpłatne przysporzenie majątku innej osobie kosztem majątku innego podmiotu, mające konkretny wymiar finansowy.

Ponadto sposób ustalania płatności, tj. bezimienna forma ubezpieczenia (gdzie ubezpieczonymi są byli, obecni i przyszli członkowie zarządu, rady nadzorczej), nie może stanowić przeszkody w określeniu wysokości przychodu przypadającego na konkretną osobę.

Z uwagi na to, że ilość pracowników objętych świadczeniem, okres, w czasie którego sprawowali funkcję oraz ich dane osobowe są Wnioskodawcy wiadome, nie ma jakichkolwiek trudności z ustaleniem wartości świadczenia przypadającego na konkretną osobę. Zatem uwzględniając wysokość zapłaconych składek na ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej OC oraz ilość ubezpieczonych osób, można ustalić wysokość przychodu uzyskanego przez daną osobę.

Nadmienić należy, iż kwota składki rozkłada się solidarnie na wszystkich członków organów Spółki i innych osób objętych przedmiotowym ubezpieczeniem. Składka w częściach odpowiadających poszczególnym osobom stanowi dla nich przychód ze stosunku pracy lub z działalności wykonywanej osobiście.

Skoro są to nieodpłatne świadczenia ponoszone przez Spółkę za osoby, z którymi łączą je różne stosunki prawne to przychód u tych osób powstanie w momencie poniesienia tych świadczeń przez Spółkę, a więc w momencie zapłaty składki ubezpieczeniowej.

Konsekwencją zaliczenia składek na ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej członków organów Spółki oraz innych osób do przychodów jest stosowanie wobec tej należności zasad poboru zaliczek na podatek dochodowy.

Zgodnie z treścią art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych na osobach fizycznych, osobach prawnych i jednostkach organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej zwanych dalej "zakładami pracy" spoczywają obowiązki płatnika, które sprowadzają się do obliczenia i pobrania w ciągu roku zaliczek na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej. Zasady obliczania i poboru w ciągu roku zaliczek na podatek dochodowy od zakładów pracy zostały określone w art. 32 i 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przypadku członków organów Spółki, których przychody stanowią przychody określone w art. 13 pkt 7 ww. ustawy, obowiązki płatnika na Spółkę nakłada art. 41 ust. 1 ww. ustawy, który stanowi iż osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Reasumując, opłacona przez Spółkę składka z tytułu bezimiennego ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej członków organów Spółki oraz innych osób objętych ubezpieczeniem stanowi dla tych osób przychód z tytułu nieodpłatnego świadczenia, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wysokość uzyskanego przez poszczególne osoby przychodu z tytułu ww. ubezpieczenia Spółka winna określić uwzględniając wysokość zapłaconych składek na ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej oraz ilość ubezpieczonych osób w danym okresie ubezpieczenia, wypełniając tym samym obowiązki płatnika.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, tut. organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Jednocześnie należy wskazać, iż powołane w treści wniosku orzeczenia sądów administracyjnych nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując tych orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego należy stwierdzić, iż zdaniem organu podatkowego tezy badanych rozstrzygnięć nie mają zastosowania w przedmiotowym postępowaniu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.