ILPB1/415-766/08-2/IM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 23 września 2008 r. (data wpływu 26 września 2008 r.)o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie dochodu - jest prawidłowe.

W dniu 26 września 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie dochodu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca od 1992 r. jest współwłaścicielem przedsiębiorstwa (K (...) Spółka jawna,), z siedzibą w Wołowie, zajmującego się produkcją materiałów budowlanych z tworzyw sztucznych. Udział Wnioskodawcy wynosi obecnie 43% i jest to jedyne źródło utrzymania. W dniu 29 lipca br. Spółka otrzymała zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie X Specjalnej Strefy Ekonomicznej - (XSSE) w podstrefie W (...).

Uruchomienie produkcji w nowym zakładzie (nr II) planowane jest na IV kwartał 2009 r., i jak Wnioskodawca przewiduje, od tego momentu spółka oprócz dochodów z działalności gospodarczej prowadzonej w dotychczasowym miejscu (Zakład nr I) poza strefą, będzie również osiągała dochody z działalności gospodarczej prowadzonej w zakładzie nr II na terenie XSSE, korzystając ze zwolnienia podatkowego na podstawie § 3.1 Rozp. Rady Min. z dnia 19 grudnia 2006 r. w sprawie XSSE.

W związku ze spełnieniem wymogów ujętych w art. 2, ust. 1, pkt 2 ustawy o rachunkowości spółka stosuje się do zasad rachunkowości ww. ustawy prowadząc księgi rachunkowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy mając na uwadze § 5.3 Rozp. Rady Min. z dnia 19 grudnia 2006 r. w sprawie XSSE, który mówi że: "Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 i 2, przysługują wyłącznie z tytułu działalności prowadzonej na terenie strefy. W przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza obszarem strefy, działalności prowadzona na terenie strefy, musi być wydzielona organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o dane jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność wyłącznie na terenie strefy" - spółka może ustalać dochód z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie XSSE w sytuacji, gdy prowadzi również działalność gospodarczą poza strefą, na podstawie ksiąg rachunkowych prowadzonych łącznie dla działalności w strefie i poza nią, a w księgach zostaną wyodrębnione analitycznie przychody i koszty działalności kwalifikowanej w strefie oraz wartość majątku.

Wnioskodawca uważa, że dochód spółki, a w konsekwencji w 43% Jego, może być ustalany na podstawie ksiąg rachunkowych prowadzonych łącznie dla działalności w strefie i poza nią, przy czym w księgach zostaną wyodrębnione analitycznie przychody i koszty działalności kwalifikowanej w strefie oraz wartość majątku.

Zdaniem Wnioskodawcy ze względu na to, że przepisy strefowe nie określają, jaką formę ma przyjąć jednostka prowadząca działalność na terenie strefy, należy uznać, że zarówno oddział samobilansujący, jak i oddział nie prowadzący własnych ksiąg będą taką wyodrębnioną organizacyjnie jednostką w rozumieniu rozporządzeń strefowych. Jednocześnie przepisy prawa nie nakładają obowiązku, aby jednostka wyodrębniona pod względem organizacyjnym była oddziałem w rozumieniu prawa o swobodzie działalności gospodarczej oraz prawa handlowego.

Głównym celem wyodrębnienia jednostki działającej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej jest wyodrębnienie z całości dochodów, dochodu z działalności prowadzonej na terenie strefy na podstawie zezwolenia. Stanowisko takie zajęło Ministerstwo Finansów w odpowiedzi na interpelację poselską z 10 maja 2006 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274), specjalna strefa ekonomiczna jest ustanawiana w drodze rozporządzenia Rady Ministrów, wydawanego na wniosek ministra właściwego do spraw gospodarki uzgodniony z ministrem właściwym do spraw rozwoju regionalnego. Rozporządzenie określa wielkość i warunki udzielania pomocy publicznej przedsiębiorcom prowadzącym działalność gospodarczą na terenie strefy.

Na mocy art. 12 ust. 1 tej ustawy, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zasady tego zwolnienia dotyczące osób fizycznych określa art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.). W myśl tego przepisu wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 5a-5c, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 121, poz. 770, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 2000 r. Nr 117, poz. 1228, z 2002 r. Nr 113, poz. 984 i Nr 240, poz. 2055 oraz z 2003 r. Nr 188, poz. 1840), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie niniejszego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, o którym mowa w cytowanym powyżej przepisie uprawnia do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy i korzystania z pomocy publicznej. Określa ono przedmiot i warunki prowadzenia działalności (art. 16 ust. 1 i 2 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych).

Natomiast zgodnie z przepisami § 5 ust. 3 powołanych rozporządzeń, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 i 2, przysługują wyłącznie z tytułu działalności prowadzonej na terenie strefy. W przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza obszarem strefy, działalność prowadzona na terenie strefy musi być wydzielona organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o dane jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność wyłącznie na terenie strefy.

Tak więc w przepisie § 5 ust. 3 ww. rozporządzeń prawodawca nakazał wyodrębnienie uzyskiwanego dochodu tylko w odniesieniu do działalności prowadzonej na terenie strefy oraz poza strefą. W szczególności powyższe oznacza, iż w przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza obszarem strefy, cała działalność prowadzona na terenie strefy musi być wydzielona organizacyjnie (względem tej prowadzonej poza obszarem XSSE).

Natomiast, w kontekście sformułowanego zapytania, zauważyć należy, że zgodnie z przepisem art. 24a ust. 1 ww. ustawy osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej "księgą", z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o.

Reasumując, Wnioskodawca jest zobowiązany do prowadzenia odpowiednich ksiąg podatkowych w sposób pozwalający m.in. na określenie kwoty dochodu zwolnionego od podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podlegającego opodatkowaniu.

Sposób ich prowadzenia regulowany jest przepisami ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn. Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 14b § 1 Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Tut. Organ zaznacza, że art. 3 pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa stanowi, iż ilekroć w ustawie jest mowa o przepisach prawa podatkowego - rozumie się przez to przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych.

Natomiast poprzez ustawy podatkowe, zgodnie z art. 3 pkt 1 ustawy - Ordynacja podatkowa należy rozumieć ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych.

Ustawa o rachunkowości nie zalicza się do ustaw podatkowych. Zatem prawidłowość stosowania przepisów ustawy o rachunkowości nie może być przedmiotem interpretacji indywidualnej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.