ILPB1/415-760/09-5/AG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 1 lipca 2009 r. (data wpływu 7 lipca 2009 r.), uzupełnionym w dniach 4 i 6 sierpnia 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego - jest prawidłowe.

W dniu 7 lipca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 oraz art. 14f § 1 i 14f § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 24 lipca 2009 r. znak ILPB1/415-760/09-2/AG na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 28 lipca 2009 r., a w dniach 4 i 6 sierpnia 2009 r. wniosek uzupełniono (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 4 sierpnia 2009 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie transportu drogowego towarów. Usługi transportowe wykonuje na terenie Polski i krajów UE.

Na podstawie umowy o pracę Wnioskodawca zatrudnia kierowców. W umowach tych, zgodnie z art. 29 § 1 Kodeksu pracy, Wnioskodawca wskazał miejsce wykonywania pracy z siedzibą swojej firmy. Umowy o pracę kierowców zawierają klauzulę o treści: "przysługujące pracownikowi diety i inne należności wypłacane będą na podstawie przepisów Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej sferze budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. z 2002 r. Nr 236, poz. 1990) i poza obszarami kraju (Dz. U. z 2002 r. Nr 236, poz. 1991 z późn. zm.).

Do tej pory Wnioskodawca traktuje każdy wyjazd kierowcy poza teren powiatu jako podróż służbową i zgodnie z postanowieniami umowy o pracę wypłaca kierowcom diety i ryczałty za noclegi, jeśli spełniają przesłanki wynikające z umowy o pracę, tj. przewożą towary poza teren powiatu i ich czas przebywania poza terenem powiatu kwalifikuje się do naliczenia diety bądź ryczałtu za nocleg.

Wypłacone diety i ryczałty za noclegi Wnioskodawca zalicza do kosztów uzyskania przychodów. Po stronie pracowników nie są ustalane przychody do opodatkowania podatkiem dochodowym, gdyż zgodnie z art. 77 ⁵ § 1 ustawy - Kodeks pracy pracownikowi, jeśli wykonuje zadania służbowe poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy lub poza stałym miejscem pracy przysługują należności na pokrycie kosztów związanych z podróżą służbową, a w oparciu o art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, są one wolne od podatku dochodowego. Wnioskodawca podał, że również art. 23 ustawy o podatku dochodowym nie wskazuje aby wypłacone diety i ryczałty z podróży służbowej były wyłączone z kosztów uzyskania przychodów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

Czy diety i ryczałty za noclegi wypłacane kierowcom są w tym wypadku zwolnione z podatku dochodowego.

Zdaniem Wnioskodawcy, kwoty diet wypłaconych kierowcom są wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w związku z tym Wnioskodawca słusznie postępuje nie potrącając z wartości wypłaconych kierowcom diet i ryczałtów za nocleg zaliczek na podatek dochodowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Natomiast w myśl art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży służbowej pracownika, do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju.

Na podstawie powołanego przepisu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pracownikowi, z tytułu odbytej podróży służbowej w terminie i w miejscu określonym przez pracodawcę, przysługują diety oraz zwrot kosztów za przejazdy, dojazdy, noclegi, a także inne wydatki określone przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb, do wysokości określonej w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1990 z późn. zm.), oraz rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1991 z późn. zm.).

Wnioskodawca podał, że umowy o pracę kierowców zawierają klauzulę o treści: "przysługujące pracownikowi diety i inne należności wypłacane będą na podstawie przepisów Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej sferze budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. z 2002 r. Nr 236, poz. 1990) i poza obszarami kraju (Dz. U. z 2002 r. Nr 236, poz. 1991 z późn. zm.).

Wobec powyższego, diety oraz ryczałty za noclegi wypłacane kierowcom są zwolnione od podatku dochodowego od osób fizycznych.

Jednakże warunkiem niezbędnym do skorzystania z powyższego zwolnienia, określonego w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest odbycie przez pracownika podróży służbowej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, że w zakresie pozostałej problematyki dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych (tj. kosztów uzyskania przychodów) wniosek rozstrzygnięto interpretacją indywidualną z dnia 28 września 2009 r. nr ILPB1/415-760/09-6/AG, natomiast w części dotyczącej wskazania czy prawidłowo każdy wyjazd kierowców poza obszar powiatu Wnioskodawca traktuje jako podróż służbową podanie rozstrzygnięto pismem z dnia 28 września 2009 r. nr ILPB1/415-760/09-4/AG.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.