ILPB1/415-746/09-2/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 30 czerwca 2009 r. (data wpływu 3 lipca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie możliwości zachowania prawa do opodatkowania w formie karty podatkowej - jest nieprawidłowe.

W dniu 3 lipca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie możliwości zachowania prawa do opodatkowania w formie karty podatkowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca w prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej jako czynności główne wykonuje działalność w zakresie regeneracji wodomierzy, głównie na zlecenie Zakładu Wodociągów oraz Spółdzielni i Wspólnot Mieszkaniowych.

Proces regeneracji składa się z dwóch cykli. Pierwszy polega na demontażu wodomierzy, oczyszczeniu, wymianie zużytych części i ponownym ich montażu połączonym ze sprawdzeniem oraz wstępną regulacją. Drugi cykl to legalizacja urządzeń, który odbywa się w zakładzie Wnioskodawcy i na jego urządzeniach, lecz realizowany jest przez pracownika Urzędu Miar. Rola Wnioskodawcy w tym cyklu sprowadza się do zamontowania urządzenia na stanowisku legalizacyjnym, ustalenia prawidłowego czasu i przepływu, zamontowaniu plomb legalizacyjnych i po dokonaniu pomiaru i zaciśnięciu plomb przez pracownika Urzędu Miar ponownym jego wymontowaniem. W związku z prowadzoną działalnością, która opodatkowana jest na zasadach ryczałtowych - karta podatkowa, Zainteresowany zatrudnia trzech pracowników, którzy wykonują prace bezpośrednio związane z procesem regeneracji wodomierzy w pierwszej fazie opisanej powyżej - jako związani bezpośrednio z procesem świadczenia usług.

W związku z wykonywaniem czynności legalizacyjnych przez pracownika Urzędu Miar konieczne jest zatrudnienie dodatkowych pracowników w celu wykonywania czynności pomocniczych podczas legalizacji, obowiązek ten wynika z przepisu par. 32 ustawy z dnia 11 maja 2001 r. (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 243, poz. 2441 z późn. zm.). W związku z tym pracownicy przy ustaleniu ich zakresu obowiązków wykonywać będą czynności pomocnicze w zakresie legalizacji, nie związane bezpośrednio ze świadczeniem usług regeneracji wodomierzy, tym samym zwiększenie zatrudnienia nie wpłynie na wyłączenie możliwości opodatkowania w formie karty podatkowej zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 1 z uwagi na przekroczenie liczby zatrudnionych powyżej trzech osób, z uwagi na zastosowanie art. 25 ust. 6 pkt 2 lit. d) ustawy o zryczałtowanym podatku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zatrudnienie dodatkowych pracowników w celu wykonywania prac pomocniczych przy procesie legalizacji wodomierzy, z ustaleniem zakresu obowiązków tylko do tych czynności, przy obecnej liczbie trzech zatrudnionych świadczących pracę związaną bezpośrednio ze świadczeniem usług, spowoduje utratę prawa do opodatkowania w formie karty podatkowej zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, zatrudnienie dodatkowych pracowników, których zakres obowiązków i faktycznie wykonywana praca obejmowała będzie czynności pomocnicze w zakresie legalizacji wodomierzy spowoduje, że ich praca będzie miała charakter pomocniczy w stosunku do zasadniczej działalności w zakresie regeneracji wodomierzy. Zważając na to należy uznać, iż przy ocenie warunków uzasadniających opodatkowanie w formie karty podatkowej i ustaleniu wysokości podatku dochodowego w odniesieniu do podatników, o których mowa w art. 23 ust. 1 pkt 1, do liczby pracowników nie wlicza się osób świadczących czynności pomocnicze zgodnie z art. 25 ust. 6 pkt 1 lit. d), to jest tych pracowników, którzy wykonują prace pomocnicze przy czynnościach legalizacyjnych wykonywanych przez pracownika Urzędu Miar.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.), zryczałtowany podatek dochodowy w formie karty podatkowej mogą płacić podatnicy prowadzący działalność usługową lub wytwórczo-usługową, określoną w części I tabeli stanowiącej załącznik nr 3 do ustawy, zwanej dalej"tabelą", w zakresie wymienionym w załączniku nr 4 do ustawy - przy zatrudnieniu nie przekraczającym stanu określonego w tabeli.

Stosownie do art. 25 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy prowadzący działalność, o której mowa w art. 23, podlegają opodatkowaniu w formie karty podatkowej, jeżeli:

W myśl art. 25 ust. 6 pkt 2 lit. d) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne przy ocenie warunków uzasadniających opodatkowanie w formie karty podatkowej i ustalaniu wysokości podatku dochodowego w odniesieniu do podatników, o których mowa w art. 23 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, do liczby pracowników nie wlicza się pracowników zatrudnionych wyłącznie przy sprzedaży wyrobów, przyjmowaniu zleceń na usługi, utrzymywaniu czystości w zakładzie, prowadzeniu kasy i księgowości, kierowców i konwojentów - pod warunkiem, że podatnik określił na piśmie zakres czynności tych pracowników.

W związku z powyższym zatrudnienie dodatkowych pracowników w celu wykonywania prac pomocniczych przy procesie legalizacji wodomierzy, z ustaleniem zakresu obowiązków tylko do tych czynności, spowoduje utratę prawa do opodatkowania Wnioskodawcy podatkiem dochodowym w formie karty podatkowej. Ww. przepis wskazuje, iż do liczby pracowników nie wlicza się tylko pracowników zatrudnionych wyłącznie przy sprzedaży wyrobów, przyjmowaniu zleceń na usługi, utrzymywaniu czystości w zakładzie, prowadzeniu kasy i księgowości, kierowców i konwojentów, a nie wymienia pracowników, których zakres obowiązków i faktycznie wykonywana praca obejmowała będzie czynności pomocnicze w zakresie legalizacji wodomierzy.

Reasumując, zatrudnienie dodatkowych pracowników w celu wykonywania prac pomocniczych przy procesie legalizacji wodomierzy, z ustaleniem zakresu obowiązków tylko do tych czynności, przy obecnej liczbie trzech zatrudnionych świadczących pracę związaną bezpośrednio ze świadczeniem usług, spowoduje utratę prawa do opodatkowania w formie karty podatkowej, w związku z przekroczeniem stanu zatrudnienia określonego przy tego rodzaju działalności, zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.