ILPB1/415-745/09-4/AG

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 23 września 2009 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB1/415-745/09-4/AG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 1 lipca 2009 r. (data wpływu 3 lipca 2009 r.), uzupełnionym w dniu 3 sierpnia 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 lipca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 24 lipca 2009 r. znak ILPB1/415-745/09-2/AG na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 28 lipca 2009 r., a w dniu 3 sierpnia 2009 r. wniosek uzupełniono.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej prowadzonej przez Prezydenta Miasta. Wybrana przez Wnioskodawcę forma opodatkowania na 2009 rok to podatek w stawce 19% (art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - forma uproszczona art. 44 ust. 6h).

Roczne rozliczenie podatku nastąpi na podstawie prowadzonych przez firmę ksiąg handlowych i złożonego do Urzędu Skarbowego zeznania podatkowego PIT-36L w terminie do 30 kwietnia 2010 r.

Wnioskodawca zawarł w dniu xx kwietnia 2007 r. z bankiem ramową umowę w sprawie zasad współpracy w zakresie transakcji rynku finansowego. Uregulowanie zasad zawierania, potwierdzania i rozliczania transakcji rynku finansowego zawarte jest w regulaminie banku "Walutowe transakcje zamiany stóp procentowych (CIRS)". Jako przedsiębiorca Wnioskodawca skorzystał w dniu xx września 2008 r. z walutowej transakcji zamiany stóp procentowych (CIRS).

Zgodnie z postanowieniami Regulaminu banku normującego współprace z klientami w zakresie transakcji rynku finansowego nastąpiło zamknięcie transakcji przez bank w dniu xx stycznia 2009 r.

Kwota zobowiązania firmy Wnioskodawcy wobec banku z tytułu rozliczenia CIRS została pobrana przez bank z rachunku rozliczeniowego. W księgach handlowych zaksięgowano ją jako stratę finansową w ciężar kosztów finansowych.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, iż ww. ramowa umowa w sprawie zasad współpracy w zakresie rynku finansowego została zawarta przez Wnioskodawcę jako przedsiębiorcę w związku z posiadaniem w banku, w którym została zawarta umowa rachunku bankowego, służącego do prowadzenia rozliczeń finansowych wynikających z prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

Ramowa umowa zawiera uregulowania zasad zawierania, potwierdzania i rozliczania transakcji rynku finansowego. Integralną częścią umowy jest Regulamin "Walutowe transakcje zamiany stóp procentowych CIRS".

Wnioskodawca skorzystał z możliwości uruchomienia walutowej transakcji stóp procentowych CIRS w dniu xx września 2008 r. Od tej daty bank co miesiąc naliczał odsetki od zawartej transakcji pochodnej CIRS, zaś kwoty odsetek przekazywał na rachunek bankowy firmy. Kwoty odsetek zostały zaksięgowane w prowadzonych przez Wnioskodawcę księgach handlowych jako przychód z działalności gospodarczej według prawa bilansowego i rozliczony jako przychód podatkowy w rocznym rozliczeniu w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2008 rok. Wszystkie operacje związane z zawartą transakcją zamiany stóp procentowych (otwarcie, odsetki, koszty dodatkowe i zamknięcie transakcji) zostały zaksięgowane w księgach handlowych firmy, ponieważ prowadzone były w ramach działalności gospodarczej za pośrednictwem rachunku bankowego, a nie osobistego rachunku rozliczeniowego.

Skorzystanie z instrumentu pochodnego CIRS stanowiło formę przewalutowania kredytu, a co się z tym wiązało także zmianą stopy procentowej będącej podstawą jego oprocentowania. Operacja ta w pierwszym okresie przynosiła przychody w postaci odsetek wypłacanych przez bank, które stanowiły przychód firmy.

Odsetki te służyły bezpośrednio zmniejszeniu kosztów finansowych ponoszonych przez firmę z tytułu obsługi kredytu obrotowego w rachunku bieżącym, który służy finansowaniu bieżącej działalności. Przychody z odsetek poprawiały bieżącą płynność finansową i rentowność prowadzonego przedsiębiorstwa. Transakcje te, zdaniem Wnioskodawcy, służyły zatem utrzymaniu źródła przychodów jakim jest prowadzone przedsiębiorstwo i miały bezpośredni związek z prowadzoną działalnością gospodarczą. Zamiarem Wnioskodawcy było zwiększenie przychodów firmy w postaci odsetek wypłacanych co miesiąc przez bank.

Wydatki ponoszone przez firmę z tego tytułu stanowiły zdaniem Wnioskodawcy koszt poniesiony w celu osiągnięcia przychodów. Na podstawie dostępnej wiedzy w chwili zawarcia transakcji CIRS, Wnioskodawca uznał iż poniesione w tym celu wydatki zapewnią osiągnięcie przychodów.

Wnioskodawca podał, iż odwrócenie się trendów na rynkach walutowych spowodowało, że transakcja po pewnym czasie zamiast przynosić dalsze dochody, spowodowała stratę.

Zamknięcie transakcji w dniu xx stycznia 2009 r. wyniknęło z postanowień regulaminu banku "Walutowe transakcje zamiany stóp procentowych CIRS". Skutkiem tej operacji jest strata finansowa, która zgodnie z ustawą o rachunkowości została zaksięgowana jako inne koszty finansowe według prawa bilansowego.

Wnioskodawca uznał poniesioną w wyniku zamknięcia transakcji stratę za koszt uzyskania przychodów. Zainteresowany podkreślił, iż zawarta transakcja miała służyć zwiększeniu przychodów firmy, obniżeniu ryzyka gospodarczego oraz miała bezpośredni związek z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą.

Wnioskodawca poinformował, że przedmiot Jego działalności gospodarczej nie obejmuje finansowej działalności usługowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy strata poniesiona przez Wnioskodawcę, która powstała w momencie zakończenia walutowej transakcji zamiany stóp procentowych (CIRS) i wzajemnym przekazaniu przez bank i klienta (Wnioskodawcę) należnych im kwot bazowych, a wynikająca z różnicy kursu waluty obcej w której rozliczona została transakcja, może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawcy, poniesioną stratę w wyniku zamknięcia przez bank walutowej transakcji zamiany stóp procentowych (CIRS) należy uznać za koszt uzyskania przychodów w prawie podatkowym

Zainteresowany podał, iż zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są kostzy poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. poniesiony wydatek należy zakwalifikować jako koszt poniesiony w celu osiągnięcia przychodu.

W IV kwartale 2008 r. z tytułu zawartej transakcji Wnioskodawca uzyskał co miesiąc określone kwoty odsetek, które to w rocznym rozliczeniu za 2008 rok przyjęto jako przychód podatkowy.

Tym samym, Wnioskodawca uważa, że poniesioną stratę w wyniku zamknięcia transakcji należy uznać jako koszt uzyskania przychodów. Art. 5a pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że ilekroć w ustawie mowa jest o pochodnych instrumentach finansowych oznacza to instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi. Do pochodnych instrumentów finansowych zalicza się m.in. opcje na stopy procentowe, opcje walutowe oraz inne równoważne instrumenty finansowe rozliczane pieniężnie.

Swoje stanowisko Wnioskodawca uzasadnia interpretacją indywidualną z dnia 30 marca 2009 r. ILPB1/415-54/09-4/AG.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W art. 10 ust. 1 pkt 3 i 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) wyszczególniono dwa odrębne źródła przychodów w postaci:

* pozarolniczej działalności gospodarczej (pkt 3),

* kapitałów pieniężnych i praw majątkowych (pkt 7).

Definicja pozarolniczej działalności gospodarczej zawarta została w art. 5a pkt 6 ww. ustawy. Zgodnie z jego treścią, działalność gospodarcza albo pozarolnicza działalność gospodarcza to działalność zarobkowa:

a.

wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa,

b.

polegająca na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c.

polegająca na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,

- prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Przepisy art. 17 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy stanowią, iż za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających. Stosownie do treści art. 17 ust. 1b ww. ustawy przychód określony w ust. 1 pkt 10 powstaje w momencie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, a przy ustalaniu jego wartości stosuje się odpowiednio przepisy art. 19 (art. 17 ust. 2 ww. ustawy).

W myśl art. 5a pkt 13 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o pochodnych instrumentach finansowych - oznacza to instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2005 r. Nr 183, poz. 1538 z późn. zm.). Zgodnie z treścią tego przepisu instrumentami finansowymi w rozumieniu ustawy są niebędące papierami wartościowymi:

a.

tytuły uczestnictwa w instytucjach zbiorowego inwestowania,

b.

instrumenty rynku pieniężnego,

c.

finansowe kontrakty terminowe oraz inne równoważne instrumenty finansowe rozliczane pieniężnie, umowy forward dotyczące stóp procentowych, swapy akcyjne, swapy na stopy procentowe, swapy walutowe,

d.

opcje kupna lub sprzedaży instrumentów finansowych, opcje na stopy procentowe, opcje walutowe, opcje na takie opcje, oraz inne równoważne instrumenty finansowe rozliczane pieniężnie,

e.

prawa majątkowe, których cena zależy bezpośrednio lub pośrednio od wartości oznaczonych co do gatunku rzeczy, określonych rodzajów energii, mierników i limitów wielkości produkcji lub emisji zanieczyszczeń (pochodne instrumenty towarowe),

f.

inne instrumenty, jeżeli zostały dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym na terytorium państwa członkowskiego lub są przedmiotem ubiegania się o takie dopuszczenie.

Zgodnie z dyspozycją przepisu art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek dochodowy od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych i z realizacji praw z nich wynikających oraz z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółkach mających osobowość prawną albo wkładów w spółdzielniach w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, wynosi 19% uzyskanego dochodu.

W myśl art. 30b ust. 2 pkt 3 ww. ustawy dochodem, o którym mowa w ust. 1, jest między innymi osiągnięta w roku podatkowym różnica między sumą przychodów uzyskanych tytułu odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38a - osiągnięta w roku podatkowym.

Przy czym zgodnie z treścią art. 23 ust. 1 pkt 38a ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków związanych z nabyciem pochodnych instrumentów finansowych - do czasu realizacji praw wynikających z tych instrumentów albo rezygnacji z realizacji praw wynikających z tych instrumentów albo ich odpłatnego zbycia - o ile wydatki te, stosownie do art. 22g ust. 3 i 4, nie powiększają wartości początkowej środka trwałego oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Z brzmienia art. 30b ust. 4 wynika jednak, iż przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli odpłatne zbycie papierów wartościowych i pochodnych instrumentów finansowych oraz realizacja praw z nich wynikających następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej. Dochodów, o których mowa w ust. 1, nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27 oraz art. 30c (art. 30b ust. 5 ww. ustawy).

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny stwierdzić należy, iż przychody uzyskane z tytułu realizacji terminowych transakcji walutowych stanowią przychody z kapitałów pieniężnych, określone w art. 17 ust, 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji dochody uzyskane z ww. tytułu podlegają opodatkowaniu według zasad określonych w art. 30b ww. ustawy. Natomiast w sytuacji, gdy w wyniku realizacji terminowych transakcji walutowych wystąpi strata, jest ona stratą ze źródła przychodów jakim są kapitały pieniężne.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca zawarł z bankiem umową dotycząca walutowej transakcji zamiany stóp procentowych (CIRS). Walutowe transakcje terminowe są transakcjami, których przedmiotem jest sprzedaż lub kupno walut wymienialnych z rozliczeniem w przyszłości. Zawieranie tego typu transakcji terminowych nie stanowi przedmiotu działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę.

Reasumując, strata poniesiona w momencie zakończenia walutowej transakcji zamiany stóp procentowych (CIRS) i wzajemnym przekazaniu przez bank i klienta (Wnioskodawcę) należnych im kwot bazowych, a wynikająca z różnicy kursu waluty obcej w której rozliczona została transakcja nie może zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodów w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Odnosząc się do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnej, tut. Organ informuje, że została ona wydana w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Do uzupełnienia wniosku załączono informację o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do oceny załączonych dokumentów; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl