ILPB1/415-732/08-2/TW

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 8 grudnia 2008 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB1/415-732/08-2/TW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 10 września 2008 r. (data wpływu 15 września 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi budowlanej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 września 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi budowlanej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca wraz z żoną korzystał z ulgi na budowę mieszkań pod wynajem. W dniu 14 listopada 2000 r. Wnioskodawca wraz z małżonką zawarł umowę na wybudowanie budynku wielomieszkaniowego. W dniu 6 marca 2002 r. otrzymali Oni pozwolenie na użytkowanie budynku. Od 2002 r. Małżonkowie wynajmują mieszkania i od dochodu z najmu po 50% każdy z Nich odprowadza podatek na zasadach ogólnych. Prowadzą również działalność gospodarczą w formie spółki jawnej od dnia 20 kwietnia 2001 r. (wcześniej od 1994 r. w formie spółki cywilnej). W spółce jawnej są równymi udziałowcami po 50% każdy, nie ma pomiędzy Nimi rozdzielności majątkowej. Dochody z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej opodatkowują wg stawki liniowej 19%. Małżonkowie chcieliby wnieść w formie aportu do spółki jawnej mieszkania wybudowane w budynku mieszkalnym wielorodzinnym z przeznaczeniem na wynajem. W KRS spółki jawnej w przedmiocie działalności spółki m.in. wpisana jest obsługa nieruchomości. Wniesione aportem lokale nadal przeznaczone będą pod wynajem, a dochody osiągnięte z najmu wraz z dochodami z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej będą opodatkowane łącznie po 50% od każdego z nich podatkiem liniowym wg stawki obowiązującej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wniesienie do spółki jawnej, opodatkowanej podatkiem liniowym 19%, której Wnioskodawca wraz z małżonką są wspólnikami po 50% każdy, mieszkań wybudowanych pod wynajem pozbawi ich prawa do ulgi z tytułu budowy mieszkań z przeznaczeniem na wynajem.

Zdaniem Wnioskodawcy, wniesienie aportem mieszkań pod wynajem do spółki jawnej, której wraz z żoną jest udziałowcem po 50% każdy z Nich, nie pozbawi ich prawa do ulgi budowlanej na budowę przedmiotowych mieszkań pod wynajem, gdyż nie nastąpi zmiana ich właściciela i nadal stanowić będą współwłasność łączną małżonków. Wspólnicy spółki jawnej to również osoby fizyczne podlegające tej samej ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zdaniem Zainteresowanego przesłankami do utraty praw do odliczeń są: zbycie budynku, wynajem osobom z I grupy podatkowej, zmiana przeznaczenia.

Ponieważ ww. okoliczności są jedynymi, które powodują utratę prawa do ulgi podatkowej, a aport nie jest zbyciem, lokale nadal w formie prowadzonej działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem liniowym będą lokalami na wynajem, nie będą wynajmowane osobom z I grupy podatkowej i nie zmienią swojego przeznaczenia, dlatego małżonkowie nie stracą prawa do ulgi. Podatek od dochodu z najmu, Małżonkowie będą płacili wg stawki liniowej w proporcji 50% każdy z Nich wraz z podatkiem od dochodów z działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2000 r., podatnikom przysługiwała ulga polegająca na odliczeniu od dochodu wydatków poniesionych w roku podatkowym na budowę własnego lub stanowiącego współwłasność budynku mieszkalnego wielorodzinnego, z przeznaczeniem znajdujących się w nim co najmniej pięciu lokali mieszkalnych na wynajem, oraz wydatków na zakup działki pod budowę tego budynku.

Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2000 r. Nr 104, poz. 1104 z późn. zm.) skreśliła przepis art. 26 ust. 1 pkt 8 stanowiący o uldze, a także ust. 2-4 oraz ust. 8-12. Ustęp 7 tego artykułu otrzymał nowe brzmienie.

Ponadto zgodnie z art. 14 tej ustawy w przypadku zaistnienia okoliczności wynikających z art. 26 ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2001 r. stosuje się art. 26 ust. 10-12.

Przepisy tego artykułu stanowiły, że jeżeli przed upływem dziesięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym otrzymano decyzję właściwego organu o pozwoleniu na użytkowanie budynku lub lokalu, w związku z budową którego dokonano odliczeń na podstawie ust. 1 pkt 8:

1.

nastąpiło zbycie budynku, lokalu mieszkalnego, udziału we współwłasności lub

2.

wynajęto budynek albo lokal mieszkalny osobom, które w stosunku do właściciela lub chociażby do jednego ze współwłaścicieli zaliczone są do I grupy podatkowej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn, lub

3.

dokonano zmiany przeznaczenia budynku lub lokalu z mieszkalnego na użytkowy albo przeznaczono budynek lub lokal mieszkalny na potrzeby właściciela lub współwłaściciela

- podatnik jest obowiązany wykazać w zeznaniu i doliczyć do dochodów roku podatkowego, w którym zaistniały te okoliczności, uprzednio odliczone kwoty w części przypadającej na ten budynek lub lokal. Kwoty doliczone do dochodu zwiększa się o 10% za każdy rok kalendarzowy brakujący do upływu okresu, o którym mowa w zdaniu poprzedzającym.

Z dniem 1 stycznia 2004 r. art. 7 ust. 14 ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw otrzymał nowe brzmienie. Zmiana została wprowadzona przez art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 12 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2003 r. Nr 202, poz. 1956 z późn. zm.). W myśl tego przepisu podatnicy, którzy korzystali z odliczeń, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym w latach 1997-2000 i przed upływem dziesięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym:

1.

nastąpiło zbycie budynku, lokalu mieszkalnego, udziału we współwłasności lub

2.

wynajęto budynek albo lokal mieszkalny osobom, które w stosunku do właściciela lub chociażby do jednego ze współwłaścicieli zaliczone są do I grupy podatkowej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn, lub

3.

dokonano zmiany przeznaczenia budynku lub lokalu mieszkalnego na użytkowy albo przeznaczono budynek lub lokal mieszkalny na potrzeby właściciela lub współwłaściciela, lub

4.

zbyto działkę lub prawo wieczystego użytkowania gruntu pod budowę tego budynku

- są obowiązani doliczyć do dochodów roku podatkowego, w którym nastąpiły te okoliczności, uprzednio odliczone kwoty.

Ponadto zgodnie z art. 7 ust. 14a cytowanej powyżej ustawy dziesięcioletni okres w przypadkach wymienionych w pkt 1-3 liczy się od końca roku podatkowego, w którym otrzymano decyzje właściwego organu o pozwoleniu na użytkowanie budynku lub lokalu, w związku z budową którego dokonano odliczeń, natomiast odnośnie pkt 4 okres ten liczy się od końca roku podatkowego, w którym nabyto działkę lub prawo wieczystego użytkowania gruntu pod budowę tego budynku.

W myśl ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.) spółka jawna jest zaliczana do osobowych spółek handlowych. Zgodnie z art. 8 § 1 tej ustawy spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozwana. Spółka osobowa prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą. Ma zatem zdolność do czynności prawnej, ale nie posiada osobowości prawnej.

W świetle przepisów tej ustawy, w części dotyczącej spółek osobowych, rzeczy i prawa wniesione tytułem wkładu, a także nabyte lub uzyskane dla spółki w inny sposób, stanowią jej majątek. Majątek spółki osobowej przez czas jej trwania jest traktowany jako majątek odrębny od majątku osobistego każdego z jej wspólników. Wspólnik ma w nim tylko nieoznaczony żadnym ułamkiem udział. Dla stosunków własności oznacza to współwłasność łączną.

Z przedstawionych informacji wynika, iż Wnioskodawca oraz Jego małżonka zamierzają wnieść wkład niepieniężny (aport) do spółki jawnej. Stosownie do art. 861 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) wkład wspólnika może polegać na wniesieniu do spółki własności lub innych praw albo na świadczeniu usług. Wniesienie nieruchomości do spółki osobowej powoduje zmianę właściciela - właścicielem staje się bowiem spółka osobowa. Zatem, wniesienie aportem nieruchomości do spółki osobowej jest przeniesieniem jej własności, za które Wnioskodawcy przysługuje wkład w spółce osobowej o określonej wartości. Tym samym należy uznać, iż wniesienie przedmiotowej nieruchomości aportem do spółki jawnej jest formą jej odpłatnego zbycia.

Odnosząc powyższe do przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego, należy stwierdzić, że jeżeli Wnioskodawca przed upływem dziesięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym otrzymano decyzję właściwego organu o pozwoleniu na użytkowanie budynku, w związku z którego budową dokonano odliczenia, dokona odpłatnego zbycia przedmiotowego budynku mieszkalnego (w przedmiotowej sprawie poprzez wniesienie aportem do spółki jawnej), to wywoła skutki podatkowe w części dotyczącej ulgi podatkowej, o której mowa w art. 7 ust. 14 ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw.

W myśl art. 7 ust. 15 ww. ustawy, jeżeli podatnik korzystał z odliczenia od dochodu wydatków poniesionych na budowę budynku mieszkalnego wielorodzinnego z przeznaczeniem znajdujących się w nim lokali mieszkalnych na wynajem oraz na zakup działki pod budowę tego budynku i zbył działkę lub budynek, jego część lub lokal (lokale) przed upływem dziesięciu lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło wybudowanie, przychód uzyskany z tego zbycia podlega opodatkowaniu zgodnie z art. 28 ustawy wymienionej w art. 1 (tj. ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Z uwagi na to, że wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej stosowania przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), został złożony przez jednego ze współwłaścicieli zaznacza się, iż interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla małżonki Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl