ILPB1/415-723/11-3/AP

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 23 sierpnia 2011 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB1/415-723/11-3/AP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 16 maja 2011 r. (data wpływu 23 maja 2011 r.), uzupełnionym w dniu 9 sierpnia 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 maja 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna. Zainteresowany ma zamiar w najbliższym czasie kupić lokal mieszkalny, który w całości przeznaczy na prowadzenie działalności gospodarczej - biura firmy. Zakup lokalu ma zamiar sfinansować poprzez zaciągniecie kredytu hipotetycznego wraz z małżonką. Żona podpisze oświadczenie, w którym zgodzi się na wykorzystywanie tegoż lokalu na cele prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej. Lokal ten Wnioskodawca ma zamiar wprowadzić na stan środków trwałych Jego firmy i dokonywać od jego wartości odpisów amortyzacyjnych.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany wskazał, że zakup lokalu mieszkalnego, który w całości będzie przeznaczony na prowadzenie działalności gospodarczej, nastąpi w ramach ustawowej wspólności małżeńskiej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1.

Czy Wnioskodawca ma prawo zaliczać do kosztów podatkowych swojej działalności gospodarczej, w której wykorzystywany jest lokal, wartość odsetek z tytułu zaciągniętego na zakup tego lokalu kredytu.

2.

Czy ma jakiekolwiek znaczenie, że umowa kredytowa została zawarta pomiędzy bankiem a Wnioskodawcą i Jego małżonką, a nie na Jego firmę.

Zdaniem Wnioskodawcy, kosztem podatkowym w prowadzonej przez Niego firmie w opisanym przypadku może być wartość spłaconych odsetek od kredytu. Jeżeli całość kredytu zostanie przeznaczona na cele działalności gospodarczej, to nie jest przeszkodą w zaliczeniu odsetek do kosztów fakt, że kredyt został uzyskany na obojga małżonków poza prowadzoną działalnością gospodarczą. Fakt, że kredyt został zaciągnięty przez obojga małżonków, nie jest również przeszkodą do zaliczenia pełnej wysokości odsetek od kredytu w koszty podatkowe.

Wnioskodawca uważa, że przepisy nie uzależniają możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na spłatę odsetek od pożyczek (kredytów) od klasyfikacji, nazwy, czy rodzaju kredytów stosowanych przez instytucje finansowe. Zatem kosztem podatkowym firmy mogą być koszty odsetek od kredytu zaciągniętego przez osobę fizyczną pod warunkiem, że spłata odsetek pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym ze źródłem przychodów.

Zgodnie bowiem z treścią art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W przytoczonym wyżej przepisie ustawodawca nie wskazuje enumeratywnie, jakie kategorie wydatków mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów. Wskazuje jedynie, iż aby określony wydatek mógł zostać uznany za koszt uzyskania przychodu:

* musi pozostawać w związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami, bądź też służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów,

* nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* musi być należycie udokumentowany.

W przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Z powyższego wynika zatem, iż nie każdy wydatek związany z prowadzoną działalnością gospodarczą, to wydatek poniesiony w celu uzyskania przychodów lub zachowania (zabezpieczenia) źródła przychodów.

Stosownie do treści art. 23 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów), z tym że kosztem uzyskania przychodów są wydatki na spłatę pożyczki (kredytu) w przypadku, gdy pożyczka (kredyt) była waloryzowana kursem waluty obcej, jeżeli:

* pożyczkobiorca (kredytobiorca) w związku ze spłatą pożyczki (kredytu) zwraca kwotę kapitału większą niż kwota otrzymanej pożyczki (kredytu) - w wysokości różnicy pomiędzy kwotą zwrotu kapitału a kwotą otrzymanej pożyczki (kredytu),

* pożyczkodawca (kredytodawca) otrzymuje środki pieniężne stanowiące spłatę kapitału w wysokości niższej od kwoty udzielonej pożyczki (kredytu) - w wysokości różnicy pomiędzy kwotą udzielonej pożyczki (kredytu) a kwotą zwróconego kapitału.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 32 ww. ustawy, nie stanowią również kosztów uzyskania przychodów naliczone, lecz niezapłacone albo umorzone odsetki od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).

W świetle powyższego należy uznać, że dopiero zapłacenie odsetek daje możliwość zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów.

Z kolei art. 23 ust. 1 pkt 33 cytowanej ustawy stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek, prowizji i różnic kursowych od pożyczek (kredytów) zwiększających koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji.

Odnosząc się do możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków z tytułu odsetek od udzielonego kredytu, zauważyć należy, iż przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na spłatę odsetek od kredytów przeznaczonych na sfinansowanie kosztów prowadzonej działalności gospodarczej od klasyfikacji czy nazwy kredytów stosowanych przez instytucje finansowe, jak również od rodzaju zaciągniętego kredytu. Warunkiem uznania za koszt uzyskania przychodów, odsetek od kredytu jest przede wszystkim istnienie związku przyczynowo-skutkowego między kredytem, a przychodem z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 22 ust. 1 tej ustawy.

Decydujące znaczenie dla ustalenia możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów ma więc faktyczne przeznaczenie kredytu, a nie treść umowy kredytowej zawartej z bankiem.

Z cytowanych przepisów wynika również, że odsetki, aby mogły być zaliczone do kosztów uzyskania przychodu, muszą być zapłacone i nie mogą zwiększać kosztów inwestycji. Do kosztów można więc zaliczyć odsetki zapłacone po oddaniu składnika majątku do używania.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza razem z żoną w ramach ustawowej wspólności małżeńskiej zaciągnąć kredyt bankowy na zakup lokalu mieszkalnego, który w całości przeznaczy na prowadzenie działalności gospodarczej. Przedmiotowy lokal Zainteresowany ma zamiar wprowadzić do ewidencji środków trwałych i dokonywać od jego wartości odpisów amortyzacyjnych.

W związku z powyższym wskazać należy, że wydatki poniesione na spłatę odsetek od kredytu hipotecznego zaciągniętego przez Wnioskodawcę i Jego żonę na zakup lokalu mieszkalnego, który Zainteresowany w całości przeznaczy na prowadzenie działalności gospodarczej, będą stanowiły w pełnej wysokości koszty uzyskania przychodów w prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej.

W przedmiotowej sprawie nie ma znaczenia to, iż stroną kredytu będzie Wnioskodawca i Jego żona, a nie firma Wnioskodawcy, gdyż decydujące znaczenie dla ustalenia możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów ma faktyczne przeznaczenie kredytu.

Jednocześnie należy podkreślić, że odsetki naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania będą zwiększały wartość początkową tego środka trwałego, natomiast odsetki naliczone po tym dniu będą mogły być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na zasadach przewidzianych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl