ILPB1/415-708/11-4/AP

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 18 sierpnia 2011 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB1/415-708/11-4/AP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 16 maja 2011 r. (data wpływu 19 maja 2011 r.), uzupełnionym w dniu 4 sierpnia 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika - jest:

* prawidłowe - w części dotyczącej obowiązku pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych,

* nieprawidłowe - w części dotyczącej obowiązku sporządzenia informacji o wysokości przychodów (PIT-8C).

UZASADNIENIE

W dniu 19 maja 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

Z uwagi na fakt, iż przedmiotowy wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 28 lipca 2011 r. nr ILPB1/415-708/11-2/AP Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 28 lipca 2011 r. (skutecznie doręczono w dniu 1 sierpnia 2011 r.), natomiast w dniu 4 sierpnia 2011 r. do tut. Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie, w której Zainteresowany uzupełnił ww. wniosek (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 2 sierpnia 2011 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W 2010 r. Spółka nabyła od dwóch osób fizycznych mających miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej urządzenia kanalizacyjne, które zostały wybudowane przez te osoby na ich koszt, w celu przyłączenia nieruchomości (domów jednorodzinnych) do sieci kanalizacyjnej. Osoby te na podstawie art. 31 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków wystąpiły wobec Spółki z roszczeniem nabycia wybudowanych urządzeń na własność Spółki odpłatnie, tj. za zwrotem poniesionych na ich wybudowanie kosztów.

Ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków stanowi, że przedsiębiorstwo wodno-kanalizacyjne jest obowiązane zapewnić budowę urządzeń wodociągowych i urządzeń kanalizacyjnych ustalonych przez gminę studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego w zakresie uzgodnionym w wieloletnim planie (art. 15 ustawy). W "planie rozwoju i modernizacji urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych na lata 2007-2010" Spółki budowa przedmiotowych urządzeń kanalizacyjnych nie była przewidywana z powodu braku środków finansowych.

Zgodnie z treścią art. 31 ustawy, osoby które wybudowały z własnych środków urządzenie wodociągowe i kanalizacyjne mogą je przekazać odpłatnie gminie lub przedsiębiorstwu wodno-kanalizacyjnemu na warunkach uzgodnionych w umowie.

W związku z powyższym Spółka przeprowadziła procedurę odpłatnego przejęcia urządzeń kanalizacyjnych od ww. osób. W pierwszym przypadku nabycie urządzenia nastąpiło w wykonaniu wyroku sądu nakazującego: przeniesienie prawa własności urządzenia na Spółkę, zwrot kosztów budowy, zapłaty ustawowych odsetek za zwłokę w zapłacie oraz zwrot kosztów procesu. W drugim przypadku nabycie urządzenia nastąpiło na podstawie zawartej umowy, za zwrotem poniesionych kosztów budowy. W obydwu przypadkach przejęcie urządzeń (zbycie) nastąpiło po upływie 6 miesięcy od ich wybudowania.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1.

Czy osobie fizycznej z tytułu zapłaty za przejęcie urządzeń kanalizacyjnych Spółka zobowiązana jest pobrać zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych.

2.

Czy podstawą obliczenia zaliczki są wszystkie wypłacone kwoty, tj. zwrot kosztów budowy urządzenia, odsetki z tytułu zwłoki w zapłacie, zwrot kosztów procesowych.

3.

Jeżeli odpowiedź na pytanie zawarte w pkt 1 jest negatywna, to czy Spółka ma obowiązek wystawienia PIT-8C.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pierwszego z zadanych pytań, zwrot poniesionych kosztów, które osoba fizyczna otrzymała od Spółki (po upływie 6 miesięcy od ich wybudowania) zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) (odpłatne zbycie innych rzeczy - wszystko co nie jest nieruchomością jest ruchomością - rzeczą ruchomą, przyłącze, sieć nie jest gruntem, budynkiem czy częścią budynku i stanowi rzecz ruchomą; art. 45, 46 i 49 Kodeksu cywilnego) nie podlega opodatkowaniu i Spółka nie jest zobowiązana do pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych i odprowadzania jej do właściwego urzędu skarbowego.

W odniesieniu do drugiego z zadanych pytań, Zainteresowany wskazuje, że jeżeli odpowiedź na pytanie nr 1 jest negatywna, to pytanie nr 2 jest bezprzedmiotowe.

W odniesieniu do trzeciego z zadanych we wniosku pytań Wnioskodawca wskazuje, iż zgodnie z art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody za odpłatne zbycie rzeczy nie podlegają opodatkowaniu i w związku z tym nie należy wystawiać informacji o przychodach PIT-8C.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

* prawidłowe - w części dotyczącej obowiązku pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych,

* nieprawidłowe - w części dotyczącej obowiązku sporządzenia informacji o wysokości przychodów (PIT-8C).

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie przepisem art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania "w szczególności" wskazuje, iż definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w art. 20 ust. 1 ww. ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Stosownie do treści art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w 2010 r. Spółka nabyła od dwóch osób fizycznych urządzenia kanalizacyjne, które zostały wybudowane przez te osoby na ich koszt, w celu przyłączenia nieruchomości do sieci kanalizacyjnej. Osoby te na podstawie art. 31 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków wystąpiły wobec Spółki z roszczeniem nabycia wybudowanych urządzeń na własność Spółki odpłatnie, tj. za zwrotem poniesionych na ich wybudowanie kosztów. W pierwszym przypadku nabycie urządzenia nastąpiło w wykonaniu wyroku sądu nakazującego przeniesienie prawa własności urządzenia na Spółkę, natomiast w drugim przypadku nabycie urządzenia nastąpiło na podstawie zawartej umowy, za zwrotem poniesionych kosztów budowy.

Zgodnie z art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 123, poz. 858 z późn. zm.), osoby, które wybudowały z własnych środków urządzenia wodociągowe i urządzenia kanalizacyjne, mogą je przekazywać odpłatnie gminie lub przedsiębiorstwu wodociągowo-kanalizacyjnemu, na warunkach uzgodnionych w umowie.

Z treści wniosku wynika, że wskazane osoby fizyczne otrzymały od Wnioskodawcy refundację kosztów budowy urządzeń kanalizacyjnych. Należy zatem stwierdzić, że otrzymane kwoty spowodowały powstanie korzyści majątkowych po stronie tychże osób fizycznych.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że przychód z tytułu zwrotu poniesionych nakładów na budowę urządzeń jest przychodem z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, a nie - jak wskazuje Wnioskodawca - przychodem ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d), tj. przychodem z odpłatnego zbycia innych rzeczy. Dodać przy tym należy, iż bez znaczenia dla przedmiotowego rozstrzygnięcia pozostaje podnoszony przez Zainteresowanego fakt upływu okresu półrocznego.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz przytoczone regulacje prawne, wskazać należy, że na Spółce - w związku z dokonaniem na rzecz osób fizycznych zapłaty za przejęcie urządzeń kanalizacyjnych - ciąży obowiązek sporządzenia informacji o wysokości przychodów (PIT-8C), zgodnie z art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca nie ma natomiast obowiązku pobrania od ww. świadczeń zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy w części dotyczącej obowiązku pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych uznano za prawidłowe, natomiast w części dotyczącej obowiązku sporządzenia informacji o wysokości przychodów (PIT-8C) uznano za nieprawidłowe. Jednocześnie tut. Organ informuje, że odpowiedź na drugie z zadanych we wniosku pytań stała się bezprzedmiotowa.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl