ILPB1/415-700/14-5/AG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 3 lipca 2014 r. (data wpływu 8 lipca 2014 r.), uzupełnionym w dniu 29 września 2014 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

W dniu 8 lipca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego oraz w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 oraz art. 14f § 1 i § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 19 września 2014 r. znak ILPB1/415-700/14-2/AG na podstawie art. 169 § 1 i § 2 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 22 września 2014 r., a w dniu 29 września 2014 r. wniosek uzupełniono (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 25 września 2014 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca od x maja 2014 r. prowadzi działalność gospodarczą polegająca na sprzedaży wysyłkowej przez internet. Na rozpoczęcie działalności jako osoba bezrobotna otrzymała z Powiatowego Urzędu Pracy w ramach projektu "..." jednorazowe środki na podjęcie działalności gospodarczej - handel detaliczny zabawkami i akcesoriami dla dzieci, w wysokości 20.000 zł, na podstawie umowy z dnia x kwietnia 2014, którą podpisała z Powiatem reprezentowanym przez Dyrektora Powiatowego Urzędu Pracy o przyznanie bezrobotnemu jednorazowo środków na podjęcie działalności gospodarczej.

Przyznane środki pieniężne Wnioskodawca przeznaczył na zakupy towarów, materiałów, wyposażenia i usług, zgodnie z postanowieniami regulaminu przyznawania dofinansowania. Wszystkie zakupy, w ramach dotacji, zostały udokumentowane fakturami zakupu. W ramach dofinansowania Zainteresowany zakupił oprogramowanie komputerowe, komputer z oprogramowaniem, materiały biurowe, towary i usługę polegającą na stworzeniu i uruchomieniu sklepu internetowego w internecie oraz nakładek na (...).

Po rozpoczęciu działalności, Wnioskodawca otrzymanej kwoty dotacji nie zaliczył do przychodów z działalności gospodarczej, w związku z czym dotacja nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od osób fizycznych.

Wydatki na zakup wyposażenia (np. oprogramowanie 800 zł.) o wartości poniżej 3.500 zł oraz towary do odsprzedaży (7.050,28 zł), materiały biurowe (199,71 zł), materiały przeznaczone do pakowania towaru (350,01 zł) oraz usługę stworzenia i uruchomienia sklepu internetowego i nakładek, która nie stanowi wartości niematerialnej i prawnej (brak przeniesienia licencji i praw autorskich) w wysokości 8.000,01 zł. Wnioskodawca zaliczył do kosztów uzyskania przychodów.

Natomiast zakupiony za kwotę 3.600 zł komputer, którego wartość początkowa przekracza 3.500 zł. Wnioskodawca wprowadził do ewidencji środków trwałych. Odpisy amortyzacyjne nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany podał, że środki na podjęcie działalności gospodarczej zostały przyznane na podstawie art. 46 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2013 r. poz. 674, z późn. zm.) oraz rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 23 kwietnia 2012 r. w sprawie dokonywania z Funduszu Pracy refundacji kosztów wyposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego oraz przyznawania środków na podjęcie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2012 r. poz. 457).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy dofinansowanie otrzymane z Powiatowego Urzędu Pracy na podjęcie działalności gospodarczej przez bezrobotnego jest zwolnione z opodatkowania podatkiem od osób fizycznych.

2. Czy wydatki poniesione na zakup wyposażenia, zakup usług i towarów handlowych sfinansowane z przyznanej jednorazowej dotacji z Urzędu Pracy można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

3. Czy słusznie nie zaliczono do kosztów uzyskania przychodów amortyzacji od środków trwałych o wartości powyżej 3.500 zł.

Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie pytania oznaczonego nr 1, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są jednorazowe środki przyznane bezrobotnemu na podjęcie działalności, o której mowa w art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Artykuł ten ma zastosowanie do środków przyznanych jednorazowo bezrobotnemu na podjęcie działalności gospodarczej przez Powiatowy Urząd Pracy. W oparciu o powyższe, Wnioskodawca uważa, że środki przez Wnioskodawcę otrzymane w wysokości 20.000 zł nie podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Zainteresowanego, w zakresie pytania oznaczonego nr 2, art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera wykaz wydatków, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, przy czym na liście tej nie znajdują się wydatki sfinansowane bezrobotnemu na podjęcie działalności gospodarczej (uwzględnione w art. 21 ust. 1 pkt 121 wyżej wymienionej ustawy). Nie zawarto ich szczególnie w pkt 56 przytoczonego artykułu, który dotyczy wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów obcych.

W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, że wydatki poniesione na zakup wyposażenia o wartości poniżej 3.500 zł oraz zakupy towarów do dalszej odsprzedaży, materiałów biurowych, materiałów do pakowania towarów oraz usług związanych z utworzeniem i uruchomieniem sklepu internetowego i nakładek x, czyli kosztów, które są ściśle związane z prowadzoną przez Zainteresowanego działalnością gospodarczą i poniesione zostały w celu osiągnięcia przychodu, słusznie zaliczył do kosztów uzyskania przychodów, na podstawie otrzymanych faktur.

Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie pytania oznaczonego nr 3, zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 45 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztu uzyskania przychodu nie stanowią odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, zwróconym podatnikom w jakiejkolwiek formie. W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, że słusznie nie zaliczył do kosztów uzyskania przychodów, naliczonych odpisów amortyzacyjnych od całej wartości środka trwałego, ponieważ dotacja pokrywa całą wartość.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 - pozarolnicza działalność gospodarcza - uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie natomiast do treści art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Mając na uwadze brzmienie powyższego przepisu należy stwierdzić, iż ustawodawca różnicuje skutki podatkowe otrzymanych dotacji i innych nieodpłatnych świadczeń w zależności od celu, na jaki zostały one przeznaczone, tj.:

* dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na cele inne niż nabycie lub wytworzenie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych - zaliczane są do przychodów z działalności gospodarczej,

* ww. świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków poniesionych przez podatnika na zakup lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych - nie stanowią przychodu z działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są jednorazowe środki przyznane bezrobotnemu na podjęcie działalności, o których mowa w art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2013 r. poz. 674, z późn. zm.).

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca otrzymał na rozpoczęcie działalności jako osoba bezrobotna jednorazowe środki na podjęcie działalności gospodarczej z Powiatowego Urzędu Pracy. Środki te zostały Wnioskodawcy przyznane na podstawie ww. przepisu ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Środki wydatkowano na zakup wyposażenia oraz na zakup środka trwałego.

Mając na względzie, że otrzymane przez Wnioskodawcę jako osobę bezrobotną jednorazowe środki przeznaczone na rozpoczęcie działalności zostały przeznaczone m.in. na zakup wyposażenia (cele nieinwestycyjne), to wówczas stanowią one przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, jednakże jest on zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie powołanego art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W tej części stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Natomiast w przypadku, gdy otrzymane środki zostały przez Wnioskodawcę przeznaczone na cele inwestycyjne - tj. na zakup środka trwałego, to wówczas środki te w ogóle nie stanowią przychodu podatkowego na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 2 powołanej ustawy, a nie jak wskazał Wnioskodawca przychód zwolniony z opodatkowania.

Zatem w tej części stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

Przechodząc do zagadnienia kosztów uzyskania przychodów należy zauważyć co następuje.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem kosztem uzyskania przychodów są wszystkie wydatki, których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów i nie są wymienione w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże ciężar wskazania owego związku spoczywa na Wnioskodawcy, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ww. ustawy,

* być właściwie udokumentowany.

Analiza treści zarówno art. 22 ust. 1 jak i art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że co do zasady nie ma przeszkód, aby podatnik zaliczył do kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione na zakup składników majątku, niezaliczonych do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, a które zostały sfinansowane ze środków dotacji otrzymanej z urzędu pracy. Warunkiem jest występowanie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionymi wydatkami a przychodami z prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

Sfinansowanie wydatków na zakup wyposażenia ze środków przyznanych osobie bezrobotnej z urzędu pracy na podjęcie działalności gospodarczej, nie wyklucza możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów, mimo że przyznane środki korzystają ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten nie został bowiem wymieniony w art. 23 ust. 1 pkt 56 ww. ustawy, zgodnie z którym, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47c, 47d, 116, 122, 129, 136 i 137.

Inaczej przedstawia się sytuacja w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych sfinansowanych dotacją, korzystającą ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Definicja środka trwałego, dla potrzeb podatku dochodowego od osób fizycznych, zawarta została w treści art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Co do zasady, zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów podlegają odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23, co wynika z art. 22 ust. 8 ww. ustawy.

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca przeznaczył otrzymane środki pochodzące z dotacji m.in. na zakup środka trwałego, którego wartość przewyższa kwotę 3.500 zł.

Odnosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że skoro zakupione ze środków otrzymanych na podjęcie działalności gospodarczej składniki majątku o wartości przekraczającej 3.500 zł, będą stanowić środki trwałe, to wydatki poniesione na ich nabycie nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów w prowadzonej działalności gospodarczej, a to na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 45 cyt. ustawy.

W myśl ww. przepisu nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Oznacza to, że odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej środka trwałego zakupionego z otrzymanych na ten cel środków finansowych nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej.

Tak więc, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup wyposażenia oraz braku możliwości zaliczenia do kosztów odpisów z tytułu amortyzacji środka trwałego, którego zakup pokryty został otrzymaną dotacją - jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.