ILPB1/415-682/09-3/AA

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 26 sierpnia 2009 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB1/415-682/09-3/AA

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 10 czerwca 2009 r. (data wpływu 16 czerwca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej ustawy - Ordynacja podatkowa w zakresie obowiązku wystawienia rachunku - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 czerwca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej ustawy - Ordynacja podatkowa w zakresie obowiązku wystawienia rachunku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni podaje, że w latach 2007-2008 jako osoba fizyczna prowadziła jednoosobową działalność gospodarczą, rozliczając się na zasadach ogólnych. Zainteresowana podaje, że nie była opodatkowana podatkiem VAT. W październiku 2008 r. Wnioskodawczyni zakończyła działalność gospodarczą. Zainteresowana podaje, że ciągle należą się jej dywidendy, prowizje z tytułu wcześniej zawartych ubezpieczeń.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Kto ma być wystawiającym - czy Wnioskodawczyni jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności.

Zdaniem Wnioskodawczyni, to Ona wystawia rachunek.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 3 pkt 9 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej - rozumie się przez to każdą działalność zarobkową w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, w tym wykonywanie wolnego zawodu, a także każdą inną działalność zarobkową wykonywaną we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek, nawet gdy inne ustawy nie zaliczają tej działalności do działalności gospodarczej lub osoby wykonującej taką działalność - do przedsiębiorców;

Natomiast treść art. 87 § 1 ustawy stanowi, iż jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy prowadzący działalność gospodarczą obowiązani są na żądanie kupującego lub usługobiorcy wystawić rachunek potwierdzający dokonanie sprzedaży lub wykonanie usługi.

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawczyni w październiku 2008 r. zakończyła działalność gospodarczą, lecz nadal z tytułu zamkniętej działalności otrzymuje dywidendy i prowizje z tytułu wcześniej zawartych ubezpieczeń.

Mając na uwadze powyższe należy uznać, że Wnioskodawczyni jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, w związku z otrzymanymi należnościami z tytułu zamkniętej już działalności gospodarczej, nie ma obowiązku wystawić rachunku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, że w dniu 26 sierpnia 2009 r. w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów wydano postanowienie o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia nr ILPB1/415-682/09-4/AA.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl