ILPB1/415-68/11-4/AGr

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 12 stycznia 2011 r. (data wpływu 18 stycznia 2011 r.), uzupełnionym w dniu 6 kwietnia 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów - jest:

* nieprawidłowe - w części dotyczącej wskazania źródła przychodów,

* prawidłowe - w części dotyczącej pomniejszenia przychodu o podatek od towarów i usług.

W dniu 18 stycznia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie w zakresie zastosowania wyroku NSA w przedmiotowej sprawie oraz dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 24 marca 2011 r. nr ILPB1/415-68/11-2/AGr wezwano Zainteresowanego do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 28 marca 2011 r., natomiast w dniu 6 kwietnia 2011 r. wniosek uzupełniono (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 4 kwietnia 2011 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W ramach prowadzonego gospodarstwa rolnego Wnioskodawca nabył, wraz z innymi osobami, następujące grunty na współwłasność:

W latach poprzednich, jak i 2009 - 2010 Wnioskodawca dokonywał sprzedaży wydzielonych działek na cele nierolnicze, tj. pod budownictwo mieszkaniowe. Sprzedaż działek Zainteresowany klasyfikował jako sprzedaż majątku osobistego i uznał, że przychód ze sprzedaży działek klasyfikować należy jako źródło przychodu określone w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W odniesieniu do sprzedaży działek w 2004 r. Naczelny Sąd Administracyjny wydał wyrok oddalający skargę kasacyjną z dnia XXX o sygn. XXX od orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w XXX z dnia 28 sierpnia 2007 r. sygn. XXX. WSA w XXX uznał, iż sprzedaż działek należy zaliczyć do przychodów z działalności gospodarczej i jednocześnie zaaprobował sposób w jaki organy podatkowe określiły wysokość tego przychodu, tj. bez pomniejszania o podatek od towarów i usług. W świetle tak przedstawionego stanu faktycznego powstaje wątpliwość w jaki sposób prawidłowo określić przychód podlegający opodatkowaniu w latach 2009-2010.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany podał, iż gdy dokonywał sprzedaży działek był przekonany, że dokonuje sprzedaży własnego majątku osobistego, nie sądził, że przychód uzyskany ze sprzedaży działek może być kwalifikowany jako przychód z działalności gospodarczej. W przekonaniu Zainteresowanego sprzedaż działek nie była w żaden sposób zorganizowana, nie prowadził bowiem w tym zakresie działalności gospodarczej.

Wnioskodawca nie był i nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Zainteresowany nie odprowadzał podatku od towarów i usług, gdyż posiadał interpretację Naczelnika Urzędu Skarbowego XXX z dnia 5 października 2005 r., z której wynikało, że czynność sprzedaży działek nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Tut. organ informuje, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na drugie pytanie przedstawione we wniosku w zakresie opodatkowania przychodów. Natomiast wniosek w zakresie zastosowania wyroku NSA w przedmiotowej sprawie został rozstrzygnięty w dniu 22 kwietnia 2011 r. postanowieniem nr ILPB1/415-68/11-5/AGr.

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle prawomocnego wyroku WSA w XXX sprzedaż działek podlega opodatkowaniu ze źródła przychodu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako działalność gospodarcza. Jednocześnie Sąd nie podważył sposobu określenia wysokości przychodu, który w decyzjach wydanych przez organy podatkowe został określony bez pomniejszania przychodu o podatek od towarów i usług. W związku z tym, że wyrok odnosi się do stanu faktycznego, jaki miał miejsce w 2004 r. zachodzi wątpliwość, czy prawomocne rozstrzygnięcie wiąże podatnika, co do skutków podatkowych w latach następnych w odniesieniu do tych samych okoliczności.

Zgodnie z przepisem art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług. Sprzedaż gruntu z pewnymi wyjątkami, co do zasady podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jednakże sprzedaż udziału w nieruchomości nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem. W związku z tym Wnioskodawca stoi na stanowisku, że uzyskując przychód z tytułu sprzedaży działek, których Zainteresowany był współwłaścicielem nie należy pomniejszać tego przychodu o podatek od towarów i usług. Należy zatem uznać, że prawomocny wyrok WSA w XXX ma zastosowanie również do skutków podatkowych lat następnych, jako wiążące podatnika w przedmiotowej sprawie (tj. za lata 2009-2010).

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionej sytuacji, sprzedaż majątku osobistego stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Niemniej jednak przedstawione stanowisko jest sprzeczne z prawomocnym wyrokiem WSA w XXX. W związku z tym, jeśli Wnioskodawca uzna, iż uzyskany przychód stanowi źródło przychodu z działalności gospodarczej, zgodnie z oceną Sądu, to powstaje problem z ustaleniem czy przychód należny winien zostać pomniejszony o podatek od towarów i usług, czy też nie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

* nieprawidłowe - w części dotyczącej wskazania źródła przychodów,

* prawidłowe - w części dotyczącej pomniejszenia przychodu o podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

Zatem przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części, oraz udziału w nieruchomości nie podlega, w świetle ww. przepisu, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

* odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej), oraz

* zostało dokonane po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.

Ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2006 r. Nr 217, poz. 1588 z późn. zm.) doprecyzowano definicję działalności gospodarczej. Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r. - ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

Aby określoną działalność uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, musi ona mieć charakter zarobkowy. Działalność ma charakter zarobkowy wówczas, gdy jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności. Definicja działalności gospodarczej wymaga również, aby działalność taka wykonywana była w sposób zorganizowany i ciągły. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej nie należy rozumieć jako konieczność wykonywania działalności bez przerwy. Istotny jest zamiar powtarzalności określonych czynności celem osiągnięcia dochodu.

Prowadzenie działalności w sposób zorganizowany oznacza, iż podejmowane działania są podporządkowane obowiązującym regułom, normom i służą osiągnięciu celu, mają wpływ na racjonalność gospodarowania posiadanymi środkami, a tym samym uczestnictwa w obrocie gospodarczym.

Należy przy tym zastrzec, iż rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie, czy sprzedaż wyodrębnionych działek wypełnia znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, bowiem stanowi to domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, iż Wnioskodawca w latach 1999-2003, w ramach prowadzonego gospodarstwa rolnego nabył, wraz z innymi osobami na współwłasność, niezabudowane grunty. W latach poprzednich, jak i 2009 - 2010 Wnioskodawca dokonywał sprzedaży wydzielonych działek na cele nierolnicze, tj. pod budownictwo mieszkaniowe.

W świetle powyższej definicji stwierdzić należy, że działanie takie jest rodzajem aktywności określonej jako działalność handlowa podjęta w celu zarobkowym, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły. A zatem, w kontekście powołanych wyżej definicji, przychody uzyskane przez Zainteresowanego należy zakwalifikować do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

W konsekwencji, nie znajdzie w zaistniałym stanie faktycznym zastosowania przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a dochód uzyskany ze sprzedaży opisanych działek, w okolicznościach wskazujących na to, że sprzedaż ta wykonywana jest w ramach prowadzonej działalności, winien być opodatkowany zgodnie z zasadami przewidzianymi dla tego właśnie źródła - pozarolniczej działalności gospodarczej, na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy w tym miejscu wskazać, iż zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, tj. pozarolniczej działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany podał, iż nie był i nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług, Wnioskodawca nie odprowadzał podatku od towarów i usług.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż sprzedaż przez Wnioskodawcę przedmiotowych działek należy zakwalifikować jako przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy. Jeżeli zgodnie z przepisami ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) Wnioskodawca nie był obowiązany do odprowadzenia od czynności sprzedaży ww. działek należnego podatku od towarów i usług, wówczas przychód powinien zostać wykazany w kwocie brutto.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.