ILPB1/415-675/10-2/AG - Skutki podatkowe likwidacji działalności gospodarczej w zakresie pośrednictwa sprzedaży nieruchomości.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 21 maja 2010 r. (data wpływu 10 czerwca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 10 czerwca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od 2006 r. w zakresie pośrednictwa w sprzedaży nieruchomości, opodatkowaną stawką podatku dochodowego - liniowy 19% i jest zarejestrowany jako czynny płatnik podatku od towarów i usług. W listopadzie 2008 r. zakupił działkę budowlaną z myślą wybudowania na powyższym gruncie domu z częścią na wynajem pokoi gościnnych lub krótkotrwałego zakwaterowania. W związku z planowaną inwestycją, zakupiony grunt został wprowadzony do środków trwałych. W związku z zakupem przedmiotowego gruntu przysługiwało prawo odliczenia VAT-u naliczonego wg stawki 22%, który Wnioskodawca odliczył.

W najbliższym czasie z przyczyn osobistych jak i ekonomicznych, Wnioskodawca będzie zmuszony zlikwidować działalność gospodarczą. Tym samym w dniu likwidacji zostanie w środkach trwałych działka gruntowa, od której przysługiwało odliczenie VAT naliczonego, który odliczono.

W związku z planowaną likwidacją działalności gospodarczej Wnioskodawca będzie zobowiązany sporządzić remanent likwidacyjny tylko do celów VAT-u, gdyż ze względu na zakres prowadzonej działalności gospodarczej nie występują towary handlowe a jedynie środki trwałe, od których Wnioskodawca miał prawo do odliczenia podatku naliczonego. Towary ujęte w tym remanencie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT (działka gruntowa), a nie podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca podał, że jeżeli po likwidacji działalności gospodarczej byłby zmuszony sprzedać przedmiotowy grunt, to podatek dochodowy od osób fizycznych zapłaciłby wg stawki 19%.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Czy prawidłowe jest rozumowanie, że po likwidacji działalności gospodarczej a ewentualną późniejszą sprzedażą przedmiotowego gruntu, Wnioskodawca będzie zobowiązany zapłacić podatek dochodowy od osób fizycznych w wysokości 19% od dochodu uzyskanego pomiędzy zakupem a sprzedażą.

Zdaniem Wnioskodawcy, w myśl obowiązujących przepisów na podatniku prowadzącym działalność gospodarczą, który likwiduje działalność gospodarczą, ciąży obowiązek związany ze sporządzeniem remanentu likwidacyjnego, osobno na potrzeby podatku dochodowego i osobno na potrzeby podatku od towarów usług, a towary ujęte w tych remanentach będą podlegały opodatkowaniu. Ustalenia dochodu z likwidacji działalności gospodarczej uregulowane zostały w rozdziale 5 ustawy o PIT poświęconym szczególnym zasadom ustalania dochodu. I tak w spisie remanentu likwidacyjnego sporządzonego przez podatnika należy ująć wszystkie pozostałe na dzień likwidacji towary handlowe, materiały (surowce) podstawowe i pomocnicze, półwyroby, wyroby gotowe, braki i odpadki oraz rzeczowe składniki majątku związanego z wykonywaną działalnością, jeżeli wydatki na ich nabycie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów niebędących środkami trwałymi.

Wobec powyższego i zgodnie z art. 44 ust. 4 ustawy o PIT składniki majątku zaliczane do środków trwałych nie ujmuje się w spisie likwidacyjnym. Tym samym nie odprowadza się podatku dochodowego od środków trwałych.

Spis z natury dla potrzeb VAT różni się od remanentu likwidacyjnego przygotowanego dla potrzeb podatku dochodowego. Różnica polega na tym, że spis dla potrzeb VAT zawiera środki trwałe i wyposażenie, ponieważ są to "towary" w rozumieniu ustawy o VAT art. 4 ust. 1 ustawy o VAT. Natomiast spis dla podatku dochodowego nie zawiera tego rodzaju majątku. Obowiązek sporządzenia spisu z natury dla potrzeb VAT wynika z art. 14 ust. ustawy o VAT. Wśród towarów, które należy objąć opodatkowaniem w przypadku likwidacji działalności są również środki trwałe, jeżeli podatnik w chwili ich nabycia miał prawo do odliczenia podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z brzmieniem art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

W myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Natomiast zgodnie z art. 10 ust. 3 ww. ustawy, przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W świetle art. 14 ust. 1 ww. ustawy za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. u podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

Stosownie do treści art. 24 ust. 2 pkt 1 powołanej ustawy (...) Dochodem z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, jest przychód z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. b), a w pozostałych przypadkach dochodem lub stratą jest różnica między przychodem z odpłatnego zbycia a wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem pkt 2, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od tych środków i wartości".

W myśl art. 44 ust. 4 powołanej ustawy, podatek od dochodu, o którym mowa w art. 24 ust. 3 (tekst jedn. z remanentu likwidacyjnego), ustala się w formie ryczałtu w wysokości 10% tego dochodu. Podatek jest płatny w terminie płatności zaliczki za ostatni miesiąc prowadzenia działalności, a w przypadku podatników, którzy wybrali kwartalny sposób wpłacania zaliczek - w terminie płatności zaliczki za ostatni kwartał prowadzenia działalności. W tym przypadku podatnik jest obowiązany w terminie płatności tego podatku złożyć w urzędzie skarbowym spis pozostałych na dzień likwidacji towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, wyrobów gotowych, braków i odpadków oraz rzeczowych składników majątku związanego z wykonywaną działalnością, w tym także dzieł sztuki, eksponatów muzealnych i aparatury audiowizualnej, niebędących środkami trwałymi, wycenionych według cen zakupu, jeżeli wydatki na ich nabycie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Z treści przytoczonego przepisu wynika - jak wskazał Wnioskodawca - iż w remanencie likwidacyjnym nie ujmuje się składników majątku będących środkami trwałymi.

Przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku używanych aktualnie w działalności, jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane.

W przypadku składników majątku wycofanych z działalności gospodarczej przychód z działalności gospodarczej nie powstaje, jeżeli między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym zostały one wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, iż Wnioskodawca zmuszony jest do likwidacji działalności gospodarczej. Najprawdopodobniej nastąpi również sprzedaż środka trwałego wykorzystywanego w prowadzonej działalności - gruntu. Zainteresowany działalność gospodarczą miał opodatkowaną zgodnie z przepisami art. 30c ww. ustawy.

Reasumując, po likwidacji działalności gospodarczej, w przypadku sprzedaży przedmiotowego gruntu, Wnioskodawca będzie zobowiązany zapłacić podatek dochodowy od osób fizycznych, zgodnie z wybraną dla prowadzonej działalności gospodarczej formą opodatkowania - w wysokości 19%. Dochód ten stanowić będzie różnica pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia składnika majątku a wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Natomiast jeżeli między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składnik majątku zostanie wycofany z działalności a dniem jego odpłatnego zbycia upłynie 6 lat, przychód z działalności gospodarczej nie powstanie - stosownie do treści art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. organ informuje, że w zakresie problematyki dotyczącej podatku od towarów i usług wniosek rozstrzygnięto interpretacją indywidualną z dnia 20 sierpnia 2010 r. nr ILPP2/443-840/10-2/JKa.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.