ILPB1/415-659/09-4/AG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 1 czerwca 2009 r. (data wpływu 8 czerwca 2009 r.), uzupełnionym w dniu 13 lipca 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 8 czerwca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 19 czerwca 2009 r. znak ILPB1/415-659/09-2/AG na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 7 lipca 2009 r., a w dniu 13 lipca 2009 r. wniosek uzupełniono.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W związku z prowadzeniem działalności gospodarczej, w zakres której wchodzi m.in. pośrednictwo w obrocie nieruchomościami, zarządzanie nieruchomościami, doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej itd. Wnioskodawca podjął studia na Wydziale Prawa.

Wnioskodawca podał, że dzięki tym studiom poszerza wiedzę niezbędną do prowadzenia swojej firmy. Problematyka z jaką spotyka się na co dzień świadcząc usługi, wymaga znajomości prawa i procedury postępowania cywilnego oraz administracyjnego w celu rozwiązywania różnych zawiłości, z którymi przychodzą do firmy klienci. Bardzo często Wnioskodawca zajmuje się regulacją stanów prawnych nieruchomości, niejednokrotnie wynikających z zaniedbań samych klientów, jak również błędów w dokumentach. Firma Wnioskodawcy oferuje doradztwo, w zakres którego wchodzi m.in. pomoc przy znoszeniu współwłasności nieruchomości, przeprowadzaniu postępowań spadkowych, dlatego aby móc rzetelnie świadczyć usługi klientom niezbędna jest wiedza prawnicza.

Wnioskodawca podał, iż poznanie regulacji prawnych, umiejętności czytania dokumentów daje mu możliwość prawidłowego sporządzania umów zarówno z klientami, jak również cywilnoprawnych umów pomiędzy klientami Jego biura. Problematyka prawa cywilnego (wszelkiego rodzaju umowy), prawa spadkowego, podatkowego i gospodarczego przewija się w każdej transakcji prowadzonej i nadzorowanej przez biuro Wnioskodawcy.

Wiedza zdobyta na studiach prawniczych pozwoli Wnioskodawcy podnieść jakość świadczonych usług, a nawet je rozszerzyć, co w konsekwencji wpłynie na zwiększenie przychodu i na powstanie nowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca może uznać za koszt podatkowy fakturę za studia prawnicze, na które uczęszcza.

Zdaniem Wnioskodawcy, można zaliczyć w koszty Jego firmy opłatę za studia prawnicze, na które uczęszcza.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem (zwiększeniem) przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednakże ciężar wskazania owego związku spoczywa na Wnioskodawcy, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Kosztami uzyskania przychodu są zatem wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

Wydatki na opłacenie faktury za studia nie zostały wymienione w katalogu zawartym w art. 23 ww. ustawy, a zatem w przypadku spełnienia pozostałych przesłanek mogą być one zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Do stwierdzenia, czy wydatek poniesiony przez Wnioskodawcę na opłacenie studiów może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, istotnym jest ustalenie:

* czy taki wydatek związany jest z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych, zdobywaniem wiedzy i umiejętności, które są potrzebne w prowadzonej działalności gospodarczej i które mają z nią związek,

* czy taki wydatek służy tylko podnoszeniu ogólnego poziomu wiedzy i wykształcenia nie związanego z działalnością, a więc który co do zasady ma charakter osobisty.

Z powyższych wydatków, jako uzasadnione racjonalnie i gospodarczo, których poniesienie może przyczynić się do osiągnięcia przychodów ze źródła jakim jest działalność gospodarcza, uznać należy wydatki na kształcenie, które pozwolą podatnikowi nabyć uprawnienia, umiejętności i wiedzę niezbędną w prowadzeniu działalności gospodarczej.

Z przedstawionych informacji wynika, iż Wnioskodawca podjął naukę na studiach prawniczych w celu podwyższenia kwalifikacji zawodowych i w związku z tym ponosi wydatki na uiszczenie czesnego. Choć poniesiony wydatek trudno przypisać konkretnym przychodom, to jako przydatny do prawidłowego wykonywania działalności gospodarczej, może stanowić koszt uzyskania przychodów pod warunkiem, że zostanie prawidłowo udokumentowany.

Zatem poniesione przez Wnioskodawcę wydatki związane z podjętymi studiami (opłata za studia) mogą przyczynić się w przyszłości do zwiększenia przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej. Wnioskodawca słusznie uważa, iż czesne za studia można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów z działalności gospodarczej (po wypełnieniu powyższych przesłanek), bowiem wydatek ten pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i ponoszony jest w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu.

W związku z powyższym, wydatki związane z uiszczeniem czesnego za studia prawnicze mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno