ILPB1/415-656/09-2/AG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 2 czerwca 2009 r. (data wpływu 8 czerwca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 8 czerwca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest wspólnikiem (komplementariuszem) spółki komandytowej wpisanej do KRS. Spółka ta jest osobową spółką handlową, niemającą osobowości prawnej i niebędącą podatnikiem podatku dochodowego. Podatnikiem tym jest (obok drugiego wspólnika) Wnioskodawca, który uzyskuje przychód z działalności w postaci udziału w zysku spółki.

W dniu xx maja 2008 r. Spółka zawarła umowę leasingu na samochód osobowy XX. Umowa została zawarta na okres 36 miesięcy (od dnia xx maja 2008 r. do dnia xx maja 2011 r.), tj. na co najmniej 40 % normatywnego okresu amortyzacji (wynoszącego 5 lat). Suma ustalonych w umowie opłat (raty) wynosi: 36.087,84 zł netto, a wartość zakupu netto wynosi 39.610,05 zł.

Samochód ten jest używany w celu realizacji usług świadczonych przez spółkę na rzecz kontrahentów, tak iż można stwierdzić związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy poniesionymi wydatkami na poczet rat leasingowych, a uzyskanym przez Wnioskodawcę przychodem. Umowa ta spełnia określone w art. 23b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych warunki dla zaliczenia opłat w niej ustalonych do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy, w następstwie czego raty leasingowe w całości ujmowane są w kosztach uzyskania przychodów Wnioskodawcy.

Spółka z powodu ograniczenia współpracy z kontrahentem i chęci zmniejszenia ponoszonych kosztów zamierza rozwiązać ww. umowę leasingu przed upływem terminu na jaki została zawarta. Rozwiązanie umowy będzie oznaczało wygaśnięcie stosunku prawnego leasingu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy rozwiązanie umowy leasingu przed upływem okresu, na jaki została zawarta spowoduje, iż poniesione wydatki na poczet opłaty wstępnej i rat leasingowych, zaliczone do kosztów uzyskania przychodów pozostaną, pomimo tego wcześniejszego rozwiązania, kosztami uzyskania przychodów, bez konieczności korygowania złożonych zeznań podatkowych.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ust. 1. Z przepisu tego, stanowiącego ogólną definicję kosztu uzyskania przychodów wynika, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty racjonalnie i gospodarczo uzasadnione, związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodu, pod tym jednak warunkiem, że nie zostały wymienione w art. 23 tej ustawy jako nie stanowiące z mocy prawa kosztów uzyskania przychodów.

W myśl art. 23a pkt 1 ww. ustawy, umową leasingu jest umowa nazwana w kodeksie cywilnym, a także każda inna umowa, na mocy której jedna ze stron, zwana "finansującym", oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej "korzystającym", podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty.

Stosownie do treści art. 23b ust. 1 cyt. ustawy, opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2, jeżeli umowa ta spełnia następujące warunki:

Wnioskodawca podał, iż zgodnie z art. 23b ust. 2 ww. ustawy, jeżeli finansujący w dniu zawarcia umowy leasingu korzysta ze zwolnień w podatku dochodowym przysługujących na podstawie:

W rozumieniu ustawy przez "normatywny okres amortyzacji środków trwałych" rozumie się okres, w którym suma odpisów amortyzacyjnych według stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych stanowiących załącznik na 1 do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zrównuje się z wartością początkową środka trwałego (art. 23a pkt 4 lit. a) ww. ustawy). Natomiast "podstawowy okres umowy leasingu" to czas oznaczony, na jaki została zawarta ta umowa, z wyłączeniem czasu, na który może być przedłużona lub skrócona (art. 23a pkt 2 cyt. ustawy).

W ocenie Wnioskodawcy, ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że umowa zawarta przez spółkę spełnia warunki art. 23b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj.:

Wnioskodawca uważa zatem, iż poniesione wydatki związane z leasingowanym samochodem, jako poniesione w celu uzyskania przychodów, a nie wymienione w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowiły koszty uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia. Tego faktu nie zmienia wcześniejsze rozwiązanie umowy leasingu i nabycie przez spółkę jej przedmiotu, bowiem w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca nie przewidział sankcji podatkowych dotyczących kosztów uzyskania przychodów w przypadku wcześniejszego zakończenia leasingu.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku wcześniejszego rozwiązania umowy leasingu nie musi dokonywać korekty kosztów poniesionych z tytułu opłat leasingowych, a poniesione wydatki z tytułu opłat leasingowych, za okres w którym spółka korzystała z samochodu będącego przedmiotem tej umowy w prowadzonej działalności gospodarczej, stanowią koszt uzyskania przychodów Wnioskodawcy.

Wnioskodawca wskazał, iż powyższe stanowisko znalazło oparcie w szeregu interpretacji indywidualnych wydanych przez organy podatkowe, np. w postanowieniu Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu z dnia 26 stycznia 2007 r. nr ZD/4061-243/06, postanowieniu Urzędu Skarbowego Kraków-Stare Miasto z dnia 3 marca 2005 r. nr PDP/423-2/05/BA, postanowieniu Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 11 stycznia 2005 r. nr US72/ROP1/423-880/04/AJ, w interpretacji indywidualnej Ministra Finansów - Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 29 stycznia 2008 r. nr IBPB3/423-247/07/AM/KAN-1757/07.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Natomiast zgodnie z art. 23a ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, przez umowę leasingu rozumie się umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej"finansującym", oddaje do odpłatnego używania albo do używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej "korzystającym", podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty.

Z treści art. 23b ust. 1 tejże ustawy wynika, że opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2 tego artykułu, jeżeli umowa ta spełnia następujące warunki:

* została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 10 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości,

* suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.

Regulacje zawarte w art. 23a-23l cytowanej ustawy nie określają skutków podatkowych rozwiązania umowy przed czasem oznaczonym w umowie leasingowej.

Odnoszą się tylko do rozporządzania przedmiotem leasingu po upływie okresu podstawowego oraz w trakcie trwania umowy. Jeżeli zatem nastąpi rozwiązanie umowy leasingu operacyjnego w czasie krótszym od okresu podstawowego, która w momencie zawarcia spełniła wymienione warunki do uznania jej za umowę leasingu, nie skutkuje to obowiązkiem skorygowania kosztów uzyskania przychodów o poniesione do tego czasu wydatki na spłatę rat leasingowych, ponieważ ma tu zastosowanie zasada kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodu określona w art. 22 ust. 1 z zastrzeżeniem art. 23 cyt. ustawy stanowiąca, że kosztami uzyskania przychodu z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu uzyskania przychodów z wyjątkiem art. 23 cyt. ustawy.

Zatem, w przypadku wcześniejszego rozwiązania umowy leasingu, Wnioskodawca nie traci prawa do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkiego rodzaju opłat leasingowych poniesionych do dnia rozwiązania umowy. Tym samym nie ciąży na Nim obowiązek korygowania kosztów uzyskania przychodów.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ zaznacza, iż w niniejszej interpretacji nie odniósł się do kwestii poprawności rozliczenia poszczególnych opłat leasingowych w czasie i zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów. Przedmiotem zapytania Wnioskodawcy i za tym interpretacji była bowiem kwestia możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów poniesionych wydatków na poczet opłaty wstępnej i rat leasingowych w związku z wcześniejszym rozwiązaniem umowy, bez konieczności korekty złożonych zeznań podatkowych, nie zaś prawidłowość rozliczenia tych opłat w czasie.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę pism urzędowych, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.