ILPB1/415-655/08-5/AG - Naliczone lecz niezapłacone składki ZUS w latach 2002-2004 jako koszt uzyskania przychodu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki cywilnej, przedstawione we wniosku z dnia 13 sierpnia 2008 r. (data wpływu 18 sierpnia 2008 r.), uzupełnionym w dniach 15 września 2008 r. oraz 3 listopada 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do koszów uzyskania przychodów naliczonych lecz niezapłaconych składek ZUS w latach 2002-2004 - jest prawidłowe.

W dniu 18 sierpnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do koszów uzyskania przychodów naliczonych lecz niezapłaconych składek ZUS w latach 2002-2004.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 15 października 2008 r. znak ILPB1/415-655/08-2/AG na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 31 października 2008 r., a w dniu 3 listopada 2008 r. wniosek uzupełniono.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W związku z zaliczeniem w koszty uzyskania przychodów w latach 2002-2004 składek ZUS pracowników, które nie zostały zapłacone w terminie, wątpliwość Wnioskodawcy (spółki cywilnej) budzi kwestia, czy sposób prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów jest prawidłowy, uwzględniając fakt, że Wnioskodawca prowadzi księgę metodą memoriałową (czyli zgodnie z art. 22 ust. 5-5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Spółka w następnych latach 2005-2007, spłacając zaległe należności główne wraz z odsetkami - niezapłacone składki ZUS pracowników w latach 2002-2004, nie ujęła ich w kosztach uzyskania przychodów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka prawidłowo w latach 2002-2004 zaliczyła do kosztów uzyskania przychodów naliczony ZUS płatnika lecz niezapłacony?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 22 ust. 5 i art. 22 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - wg stanu na dzień 1 stycznia 2003 r. - składki ZUS płatnika spółka księgowała prawidłowo, ponieważ koszty te dotyczyły przychodów tego okresu. Zdaniem Wnioskodawcy, analogiczne stanowisko znajduje się w interpretacji przepisów w publikacji "Rachunkowość zamknięcie roku 2002", dział "opodatkowanie wyniku działalności gospodarczej podatkiem dochodowym od osób fizycznych", pkt 6 Koszty uzyskania przychodu, autorstwa Edwarda Kosakowskiego.

Wnioskodawca uważa, że zbieżne stanowisko prezentowane jest w orzeczeniach i pismach urzędów skarbowych oraz Ministra Finansów:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym do końca 2006 roku, kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23, natomiast od 1 stycznia 2007 r. kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Kosztami uzyskania przychodu są zatem wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

Artykuł 23 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym do końca 2004 roku nie zawiera zapisu odnoszącego się do braku możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów naliczonych lecz niezapłaconych składek ZUS pracownika w części finansowanej przez płatnika składek.

W świetle powyższego, składki na ubezpieczenia społeczne pracowników, jeżeli zostały zarachowane do okresu i roku podatkowego, za który były one należne oraz były znane kwoty - są kosztem uzyskania przychodów w roku podatkowym, w którym zostały zarachowane, mimo że w danym roku podatkowym nie zostały zapłacone.

Reasumując, mając na uwadze treść przytoczonych przepisów oraz przedstawiony stan faktyczny, Wnioskodawcy przysługiwało w latach 2002-2004 prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów niezapłaconych składek na ubezpieczenie społeczne pracowników, w części finansowanej przez Spółkę jako płatnika składek.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, że w zakresie pozostałej problematyki dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, tj.:

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.