ILPB1/415-632/09-3/AA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 28 maja 2009 r. (data wpływu 1 czerwca 2009 r.), uzupełnionym w dniu 14 sierpnia 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 1 czerwca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna na zasadach ogólnych, której przedmiotem są usługi transportowe w kraju i za granicą. W najbliższym czasie Wnioskodawca planuje zatrudnić kierowców do przewozów towarów. Kierowcy będą przewozili towary środkami transportu (do 3,5 tony), które są własnością pracodawcy, a wyjazdy będą najczęściej kilkudniowe. W umowie o pracę jako miejsce wykonywania pracy wskazany będzie G.....

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Czy można do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej działalności gospodarczej zaliczyć wypłacone z tego tytułu należności.

Zdaniem Wnioskodawcy, kierowca wykonując na polecenie pracodawcy zadanie służbowe poza stałym miejscem pracy przebywa w podróży służbowej. W siedzibie przedsiębiorstwa, które wskazane jest jako miejsce przedsiębiorstwa, które wskazane jest jako miejsce wykonywania pracy, wydawane są polecenia wyjazdu służbowego i ustalane parametry podróży służbowej. Przepisy podatkowe nie definiują pojęcia "podróż służbowa", dlatego Zainteresowany odnosi się do definicji słownikowej określenia "służbowy". Za podróż służbową należy uznać zorganizowaną, zhierarchizowaną pracę. Oznacza to, że pracownik na polecenie pracodawcy wykonuje zadanie służbowe poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy lub poza stałym miejscem pracy (art. 77 ⁵ § 1 k.p.).

Wnioskodawca uważa, że jeśli wyjazdy pracowników w celu wykonania pracy do innej miejscowości stanowią podróże służbowe, to pracownikowi przysługują z tego tytułu należności. Kierowcy zatrudnieni na umowę o pracę i wykonujący na polecenie pracodawcy zadania poza stałym miejscem pracy mają prawo do otrzymania diet z tytułu podróży służbowych, które mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodu (art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a). Należności z tego tytułu są zwrotem kosztów wyżywienia podczas wyjazdu.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy wydatek stanowi koszt uzyskania przychodu, jeśli służy osiągnięciu przychodu, tzn. został poniesiony w celu jego osiągnięcia (zachowania, zabezpieczenia), musi on także pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym ze źródłem przychodu i nie może być wymieniony w art. 23 ustawy, co zdaniem Wnioskodawcy ma miejsce w przytoczonym przypadku. Uwzględniając regulacje prawne (art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a), gdy na podstawie przepisów prawa pracy pracownik odbywa podróż służbową i przysługują mu diety z tytułu podróży służbowej, to wartość tych świadczeń jest zwolniona z opodatkowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem kosztem uzyskania przychodów są wszystkie wydatki, których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów i nie są wymienione w art. 23 ww. ustawy. Jednakże ciężar wskazania owego związku spoczywa na Wnioskodawcy, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

Koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu. Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

Należy zauważyć, iż kosztami podatkowymi są m.in. tzw. koszty pracownicze. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników.

W związku z powyższym w przedmiotowej sprawie wypłacone pracownikom należności stanowią dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, że w dniu 19 sierpnia 2009 r. wydano odrębną interpretację dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnień przedmiotowych nr ILPB1/415-632/09-4/AA.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.