ILPB1/415-563/09-3/AMN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 11 maja 2009 r. (data wpływu 13 maja 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest nieprawidłowe.

W dniu 13 maja 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Od 1994 r. do września 2008 r. współwłaścicielami nieruchomości zabudowanej budynkiem wielorodzinnym byli Wnioskodawczyni, Jej mąż oraz teściowa.

Większościowe udziały posiadała teściowa. Na jej nazwisko i imię przychodziły faktury, decyzje dotyczące podatku od nieruchomości.

Żaden z współwłaścicieli nie prowadził i nie prowadzi działalności gospodarczej. W PIT-37 teściowa Wnioskodawczyni rozlicza się za najem lokali zgodnie Księgą Przychodów i Rozchodów. Od kilku lat w związku z przeprowadzonymi remontami nieruchomości w PIT wykazywane były straty.

Również deklaracja VAT-7 wypełniona była na nazwisko i imię teściowej.

We wrześniu 2008 r. aktem notarialnym teściowa darowała swoje udziały w nieruchomości swojemu synowi (mężowi Wnioskodawczyni).

Akt notarialny darowizny zawierał między innymi zapis dotyczący spłaty drugiego syna (brata męża Wnioskodawczyni) przez męża Wnioskodawczyni z przychodów z ich nieruchomości.

Obecnie Wnioskodawczyni i Jej mąż są jedynymi właścicielami nieruchomości.

Jako większościowy współwłaściciel mąż Wnioskodawczyni widnieje w decyzji o podatku od nieruchomości, deklaracji VAT-7, fakturach dostawców mediów i usług itp.

W związku z powyższym zadano następujące pytania w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Zdaniem Wnioskodawczyni, ponieważ spłata brata męża ma być dokonywana z dochodów z nieruchomości powinna być kosztem. Przez zapis w akcie notarialnym Wnioskodawczyni i jej mąż musza ograniczyć remonty, co pośrednio spowoduje dochód.

Środki z darowizny brat męża zgłosi do O.S. i będzie zwolniony z podatku od spadków i darowizn. Dlaczego więc mąż Wnioskodawczyni ma płacić podatek od spłaty jako podatek dochodowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem kosztem uzyskania przychodów są wszystkie wydatki, ale tylko takie, których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem (zwiększeniem) przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów i nie zostały wymienione w art. 23 ww. ustawy.

Kosztami uzyskania przychodu są zatem wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

Natomiast w myśl art. 23 ust. 1 pkt 8 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę innych zobowiązań, w tym z tytułu udzielonych gwarancji i poręczeń.

Z przedstawionych we wniosku informacji wynika, iż od 1994 r. do września 2008 r. współwłaścicielami nieruchomości zabudowanej budynkiem wielorodzinnym byli Wnioskodawczyni, Jej mąż oraz teściowa. We wrześniu 2008 r. teściowa Wnioskodawczyni, aktem notarialnym darowała swoje udziały w nieruchomości, synowi (mężowi Wnioskodawczyni). Akt notarialny darowizny zawierał między innymi zapis dotyczący spłaty drugiego syna (brata męża Wnioskodawczyni) przez męża Wnioskodawczyni z przychodów z ich nieruchomości. Obecnie Wnioskodawczyni i Jej mąż są jedynymi właścicielami nieruchomości.

Mając powyższe na uwadze należy uznać, że w przedmiotowej sprawie przelane przez Wnioskodawczynię i Jej męża środki z konta nieruchomości na brata męża (zgodnie z zapisem w akcie notarialnym) nie można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, gdyż wynikają one z zobowiązań cywilnych i nie mają powiązania z przychodami z najmu. Spłata dokonana na rzecz brata męża Wnioskodawczyni nie umniejszy ewentualnego dochodu do opodatkowania z nieruchomości.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Rozstrzygnięcie przedstawionego we wniosku pytania dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie podstawy opodatkowania, zawarto w interpretacji indywidualnej z dnia 5 sierpnia 2009 r. nr ILPB1/415-563/09-2/AMN.

Jednocześnie, tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14b § 1 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Z uwagi na to, że wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej stosowania przepisów ustawy z dnia 26 lipca1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych został złożony przez Wnioskodawczynię - jednego ze współwłaścicieli przedmiotowej nieruchomości, zaznacza się, iż interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla drugiego ze współwłaścicieli - męża Zainteresowanej.

Mąż Zainteresowanej chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinien wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.