ILPB1/415-544/08-2/AA - Wydatki przedsiębiorcy związane ze świadczeniem usług transportowych.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 28 października 2008 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB1/415-544/08-2/AA Wydatki przedsiębiorcy związane ze świadczeniem usług transportowych.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana,.., przedstawione we wniosku z dnia 22 lipca 2008 r. (data wpływu 28 lipca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej:

*

diet oraz innych kosztów związanych ze świadczeniem usług transportowych, w ramach delegacji krajowych i zagranicznych - jest prawidłowe,

*

ryczałtów za noclegi związanych ze świadczeniem usług transportowych w ramach delegacji krajowych i zagranicznych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 lipca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej: diet, ryczałtów za noclegi oraz innych kosztów związanych ze świadczeniem usług transportowych, w ramach delegacji krajowych i zagranicznych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca od początku ubiegłego r. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług transportowych, międzynarodowych. Powyższe usługi wykonuje przy pomocy jednego zestawu transportowego, będąc jego kierowcą. Wnioskodawca informuje, że usługi świadczy na bieżąco w związku z czym stale jest poza miejscem prowadzenia działalności. Podczas wyjazdów Wnioskodawca sam ponosi koszty związane z wyżywieniem, noclegiem i innymi opłatami związanymi z delegacją służbową poza kosztami przejazdu, ponieważ porusza się pojazdem świadczącym usługi, jako jego kierowca.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy osoba prowadząca działalność gospodarczą i jednocześnie samodzielnie wykonująca usługi może w koszty uzyskania przychodów zaliczyć koszty związane z delegacją, a więc: diety, ryczałty za nocleg, oraz inne koszty związane ze świadczeniem usług transportowych, w ramach delegacji krajowych i zagranicznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, podczas wykonywania usług transportowych, wykonuje takie same zadania jak kierowca, którego mógłby zatrudniać. Wnioskodawca uważa, że przysługują mu diety, ryczałty za noclegi oraz inne wydatki związane z delegacją w takiej wysokości jak pracownikowi zatrudnionemu na umowę o pracę, które może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej:

*

diet oraz innych kosztów związanych ze świadczeniem usług transportowych, w ramach delegacji krajowych i zagranicznych - jest prawidłowe,

*

ryczałtów za noclegi związanych ze świadczeniem usług transportowych w ramach delegacji krajowych i zagranicznych - jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem (zwiększeniem) przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednakże ciężar wskazania owego związku spoczywa na Wnioskodawcy, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Kosztami uzyskania przychodów są zatem wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

*

pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

*

nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

*

być właściwie udokumentowany.

Zgodnie z ogólną zasadą wynikającą z ww. przepisu, wydatki dotyczące krajowych i zagranicznych wyjazdów służbowych przedsiębiorcy oraz osób będących jego pracownikami mogą obciążać koszty uzyskania przychodów pozarolniczej działalności gospodarczej, jeżeli ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na osiąganie przychodu, bądź też zmierza do zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów i wydatki te nie są wyszczególnione jako wydatki niestanowiące takich kosztów w art. 23 ust. 1 ww. ustawy.

Jednocześnie art. 23 ust. 1 pkt 52 ww. ustawy stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wartości diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą i osób z nimi współpracujących - w części przekraczającej wysokość diet przysługujących pracownikom, określoną w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra.

Mając powyższe na względzie, jeżeli podróże krajowe i zagraniczne, jakie odbywa Wnioskodawca są podróżami służbowymi związanymi z prowadzoną przez niego pozarolniczą działalnością gospodarczą, to w ciężar kosztów uzyskania przychodów tejże działalności może zaliczyć diety związane z tymi podróżami, jednakże wyłącznie w części nie przekraczającej wysokości diet przysługujących pracownikom, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra, tj. rozporządzeniach Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r.:

*

w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz. U. z 2002 r. Nr 236, poz. 1991 z późn. zm.),

*

w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. z 2002 r. Nr 236, poz. 1990 z późn. zm.).

Należy przy tym podkreślić, że pojęcie "podróż służbowa" unormowane jest w przepisach prawa pracy - art. 775 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks Pracy (tekst jedn. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.), a w konsekwencji rozstrzygnięcie kwestii, czy podróże jakie Wnioskodawca odbywa są "podróżami służbowymi" nie leży w kompetencji organów podatkowych.

Wydatki związane z podróżą służbową to przede wszystkim wydatki dotyczące przejazdów, dojazdów, noclegów a także inne, w zależności od uzasadnionych potrzeb. Powyższe koszty zalicza się do kosztów uzyskania przychodów pozarolniczej działalności gospodarczej w wysokości faktycznie poniesionych wydatków.

Należy zwrócić uwagę, że poniesione wydatki można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów pod warunkiem prawidłowego ich udokumentowania.

Niezbędnym jest również posiadanie dowodów, świadczących o wykonanych usługach umożliwiających w sposób bezsporny ustalenie związku przyczynowo-skutkowego poniesionych wydatków z uzyskanymi przychodami, a ponadto potwierdzających racjonalność poniesionych wydatków.

Jeżeli więc poniesione wydatki spełniają wszystkie wymienione powyżej warunki, to mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Dlatego też przedstawione przez Wnioskodawcę we wniosku stanowisko w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej - diet oraz innych kosztów związanych ze świadczeniem usług transportowych, w ramach delegacji krajowych i zagranicznych, uznać należy za prawidłowe.

Jednocześnie należy zauważyć, iż nieprawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy dotyczące możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów pozarolniczej działalności gospodarczej - ryczałtów za noclegi.

W odniesieniu do Wnioskodawcy, jako osoby fizycznej prowadzącej pozarolniczą działalność gospodarczą, przepisy ww. rozporządzeń Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. jako dotyczące pracowników, znajdują zastosowanie wyłącznie w zakresie wynikającym z art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji do podatnika nie stosuje się pozostałych przepisów tego aktu prawnego, w tym w szczególności § 9 ust. 2, z którego wynika, iż w razie nieprzedłożenia rachunku za nocleg, pracownikowi przysługuje ryczałt w wysokości 25% limitu określonego w załączniku do rozporządzenia.

Z powyższej przyczyny wyżej wskazany ryczałt nie może stanowić kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl