ILPB1/415-540/09-2/AMN - Obowiązek wystawienia deklaracji PIT-4R.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 30 lipca 2009 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB1/415-540/09-2/AMN Obowiązek wystawienia deklaracji PIT-4R.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 4 maja 2009 r. (data wpływu 6 maja 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 maja 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

X jest jednostką budżetową Miasta Y powołaną Uchwałą Rady Miasta Y z dnia 16 października 2008 r. Prezydent podpisuje umowę o pracę z dyrektorem, który wynagrodzenie otrzymuje ze środków X. Dyrektor X wykonuje czynności pracodawcy dla pozostałych pracowników. CIRS jako jednostka organizacyjna Miasta prowadzi księgowość samodzielnie. X jest ujęty w budżecie Miasta Y i z tego budżetu otrzymuje środki na swoje utrzymanie i realizację zadań zleconych innymi ustawami. Na dzień 30 kwietnia 2009 r., w X jest zatrudnionych 20 pracowników. Urząd Miejski zgodnie z art. 9 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (tekst jedn. Dz. U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335 z późn. zm.) podpisał umowę o prowadzenie wspólnej działalności socjalnej z X. Umowa, której załącznikiem jest Zarządzenie Prezydenta Y w sprawie regulaminu korzystania z usług i świadczeń z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, określa pełen zakres działalności przewidziany ww. ustawą. X posiada w swoim budżecie (planie finansowym) plany odpisów na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych, zatwierdzone uchwałą Rady Miasta. Kwota planowanego odpisu przekazywana jest na odrębny rachunek bankowy Urzędu Miejskiego, zgodnie z ustawą - 75% do 31 maja, a pozostałe 25% do 30 września. Pod koniec roku kwota ta jest korygowana do faktycznego zatrudnienia osób w danej jednostce. W Urzędzie Miejskim prowadzona jest pełna księgowość dochodów i wydatków z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych dla pracowników urzędu i jednostki organizacyjnej X. Prezydent Miasta Y administruje, zarządza, a także podpisuje wszelkie świadczenia udzielane pracownikom Urzędu Miejskiego i X z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych po zaopiniowaniu przez przedstawicieli załogi. Świadczenia te byłyby wypłacane przez Urząd Miejski, który potrącałby należny podatek i odprowadzał go na konto Urzędu Skarbowego. Środki nie wykorzystane w danym roku kalendarzowym przechodzą na rok następny. X wyjaśnia, że umowa wspólnego prowadzenia działalności socjalnej została podpisana w celu uniknięcia przede wszystkim kosztów działalności bankowej związanej z prowadzeniem odrębnego rachunku bankowego dla zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, a także dodatkowej dokumentacji w postaci ksiąg rachunkowych, kart wydatków i dochodów, odrębnej dla jednostki. Ponadto liczba zatrudnionych w X pracowników nie pozwalałaby na pełne korzystanie z działalności socjalnej np. w zakresie pożyczek mieszkaniowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle obowiązujących przepisów Urząd Miejski wypłacając świadczenia pieniężne oraz świadczenia rzeczowe z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych na mocy ww. porozumienia winien wystawić PIT-4R, PIT-8A oraz PIT-11 dla pracowników jednostki organizacyjnej X.

Zdaniem Wnioskodawcy, analizując uregulowania prawne przychód ze stosunku pracy tak i dla pracowników Urzędu Miejskiego jak i dla pracowników X, a obowiązki wymienione w art. 31, art. 38, art. 39 tj. obliczanie zaliczek na podatek dochodowy od uzyskanych przychodów, odprowadzenie ich na właściwy rachunek bankowy Urzędu Skarbowego, a także wykazanie pobranych zaliczek na podatek w deklaracji PIT-4R, PIT-8A i informacji PIT-11 należą do płatników, którymi są Urząd Miejski Y w zakresie wypłat z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych jak i X w zakresie wypłat wynagrodzeń i innych. W związku z powyższym, X się z prośbą o stwierdzenie czy zaprezentowane stanowisko i rozumienie ustawy jest prawidłowe.

W sprawie opisanej powyżej nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa oraz postępowanie przed sądem administracyjnym.

X jest jednostką budżetową Miasta Y i jest zwolniona z opłaty skarbowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zasady tworzenia przez pracodawców zakładowego funduszu świadczeń socjalnych oraz zasady gospodarowania środkami tego funduszu określa ustawa z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (tekst jedn. Dz. U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ww. ustawy pracodawcy mogą prowadzić wspólną działalność socjalną na warunkach określonych w umowie, która zgodnie z ust. 3 tego przepisu określa w szczególności przedmiot wspólnej działalności, zasady jej prowadzenia, sposób rozliczeń oraz tryb wypowiedzenia i rozwiązania umowy. Umowa może także określać warunki odstąpienia od jej stosowania oraz odpowiedzialność stron z tego tytułu. Środki funduszu winny być gromadzone na odrębnym rachunku bankowym, co wynika z art. 12 cytowanej ustawy.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca - jednostka budżetowa Miasta Y, na podstawie zawartej umowy prowadzi, zgodnie z przepisami ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, wspólną działalność socjalną wraz z Urzędem Miejskim.

Pojęcie płatnika zdefiniowane zostało w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.). W świetle jego treści płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Z regulacji zawartej w przepisie art. 31 ustawy z dnia z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) wynika, że osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Stosownie do treści art. 38 ust. 1 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w art. 31 i 33-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.

W myśl art. 38 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31 i 33-35, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczną deklarację, według ustalonego wzoru (deklaracja roczna o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy PIT-4R).

Natomiast, zgodnie z art. 39 ust. 1 ww. ustawy, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przekazać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru, z zastrzeżeniem ust. 5. Informację, o której mowa w zdaniu pierwszym, sporządza się również w przypadku dokonywania wypłaty świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 46 i 74. W informacji tej wykazuje się również dochody zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych (informacja o dochodach oraz po pobranych zaliczkach na podatek dochodowy PIT-11).

Ponadto zgodnie z treścią art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu świadczeń otrzymanych przez emerytów lub rencistów, w związku z łączącym ich uprzednio z zakładem pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunkiem pracy, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 26 i 38 - w wysokości 10% należności.

W myśl art. 41 ust. 4 ww. ustawy, płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a i 13 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 5.

Zgodnie natomiast z treścią art. 42 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby.

Jak wynika z ust. 1a art. 42 ww. ustawy, w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru (deklaracja roczna o zryczałtowanym podatku dochodowym PIT-8AR).

Z przedstawionych we wniosku informacji wynika, iż X jest jednostką budżetową Miasta Y powołaną Uchwałą Rady Miasta. Prezydent podpisuje umowę o pracę z dyrektorem, który wynagrodzenie otrzymuje ze środków X. Dyrektor X wykonuje czynności pracodawcy dla pozostałych pracowników X jako jednostka organizacyjna Miasta prowadzi księgowość samodzielnie. W X zatrudnionych jest 20 pracowników. W Urzędzie Miejskim prowadzona jest pełna księgowość dochodów i wydatków z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych dla pracowników urzędu i jednostki organizacyjnej X. Prezydent Miasta Y administruje, zarządza, a także podpisuje wszelkie świadczenia udzielane pracownikom Urzędu Miejskiego i X z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych po zaopiniowaniu przez przedstawicieli załogi.

Wobec powyższego uznać należy, że Urząd Miejski, z którym Wnioskodawca podpisał umowę o prowadzenie wspólnej działalności socjalnej, nie jest zakładem pracy dla pracowników jednostki organizacyjnej X, a zatem nie jest właściwym podmiotem (w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) do sporządzenia informacji i deklaracji podatkowych od wypłat świadczeń z prowadzonej wspólnej działalności socjalnej. Urząd Miejski jest płatnikiem tylko dla osób, które uzyskują od niego przychody ze stosunku pracy. Wobec czego zobowiązany jest do sporządzenia informacji i deklaracji podatkowych od ww. wypłat, wyłącznie własnym pracownikom.

Obowiązek poboru zaliczek oraz sporządzenie informacji i deklaracji podatkowych w stosunku do pracowników X ciąży natomiast na zakładzie pracy, z którym łączy pracownika stosunek pracy, tj. na Wnioskodawcy.

Reasumując w świetle obowiązujących przepisów Urząd Miejski wypłacając świadczenia pieniężne oraz świadczenia rzeczowe z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych na mocy ww. porozumienia, nie jest zobowiązany wystawić PIT-4R, PIT-8AR oraz PIT-11 dla pracowników jednostki organizacyjnej X.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl