ILPB1/415-534/09-2/IM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 30 kwietnia 2009 r. (data wpływu 4 maja 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 4 maja 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

X sp. z o.o. (dalej zwana Spółką) zamierza założyć w 2009 r. spółkę komandytową. Spółka będzie komplementariuszem spółki komandytowej. Komandytariuszem spółki komandytowej będzie osoba fizyczna.

Osoba fizyczna zamierza wnieść do spółki komandytowej wkład gotówkowy. Spółka wniesie do spółki komandytowej wkład niepieniężny w postaci zabudowanego gruntu. Na gruncie tym znajdują się budynki i budowle, które obecnie Spółka z o.o. wykorzystuje do prowadzenia działalności gospodarczej. Zabudowany grunt będący przedmiotem aportu jest jednym ze składników majątku Spółki z o.o. Przedmiotem aportu nie będą inne składniki majątkowe stanowiące własność Spółki. Obecnie budynki i budowle są środkami trwałymi w Spółce. Wnioskodawca wnosząc aport do spółki komandytowej określi wartość wnoszonego wkładu (wartość nieruchomości) przy uwzględnieniu jego wartości rynkowej (Spółka wskaże wartość rynkową gruntu, budynków i budowli).

Umowa spółki komandytowej będzie przewidywała określony podział zysków. Udział w zysku danego wspólnika spółki komandytowej nie będzie miał związku z wysokością wkładu wniesionego do spółki komandytowej.

Wniesiona do spółki komandytowej nieruchomość będzie wynajmowana przez spółkę komandytową. W przyszłości, nieruchomość wniesiona do spółki komandytowej może być przez spółkę komandytową sprzedana.

Spółka jednocześnie informuje, że składała już wniosek o interpretację indywidualną w podobnej sprawie i w dniu 6 marca 2009 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu upoważniony przez Ministra Finansów wydał interpretację indywidualną.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Jak określić wartość początkową budynków i budowli wniesionych tytułem aportu do spółki komandytowej... W szczególności, czy wartość początkowa budynków i budowli powinna być ustalona przy uwzględnieniu wartości budynku i budowli wskazanej przez Spółkę w dniu wniesienia aportu do spółki komandytowej (zakładając, że wartość wskazana przez Spółkę odpowiadać będzie wartości rynkowej budynku i budowli).

Zdaniem Wnioskodawcy wartość początkowa budynków i budowli wniesionych aportem do spółki komandytowej powinna być ustalona przy uwzględnieniu wartości tych środków trwałych, wskazanej przez Spółkę w dniu wnoszenia wkładu niepieniężnego. Wartość początkowa budynków i budowli nie może być jednak wyższa od ich wartości rynkowej ustalonej na dzień wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki komandytowej.

W art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej uważa się ustaloną przez wspólników na dzień wniesienia wkładu wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej, z dnia wniesienia wkładu. Sytuacja podatkowa wspólników spółki komandytowej powinna być taka sama, niezależnie od tego, czy wspólnikiem jest osoba prawna, czy też osoba fizyczna.

Prezentowane przez Spółkę stanowisko potwierdzone zostało między innymi w interpretacji wydanej Spółce w podobnej sprawie przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 6 marca 2009 r., znak (...). Analogiczne stanowisko wyraził Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w piśmie z dnia 10 marca 2009 r., znak IBPBI/2/423-1178/08/PC.

Podobne stanowisko wyrażone zostało w interpretacjach:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 26 marca 2008 r., znak IBPB3/423-245/08/SD/KAN-3279/12/07,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 28 października 2008 r., znak IPPB3/423-1001/08-5/MK,

* Dyrektora Izba Skarbowej w Warszawie z dnia 17 października 2008 r., znak IPPB3/423-1069/08-2/MS,

* Dyrektora Izba Skarbowej w Warszawie z dnia 8 września 2008 r., znak IP-PB3-423-960/08-2/MS,

* Dyrektora Izba Skarbowej w Warszawie z dnia 28 lipca 2008 r., znak IP-PB3-423-655/08-3/MB,

* Dyrektora Izba Skarbowej w Warszawie z dnia 22 lipca 2008 r., znak IP-PB3-423-752/08-2/MS,

* Dyrektora Izba Skarbowej w Warszawie z dnia 30 czerwca 2008 r., znak IP-PB3-423-531/08-2/MS.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanych przez Spółkę pism urzędowych tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.