ILPB1/415-523/09-6/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 22 kwietnia 2009 r. (data wpływu 29 kwietnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania wartości świadczeń przyznanych przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych:

* w części dotyczącej świadczeń otrzymanych przez pracownicę nie skierowaną z zakładu pracy - jest nieprawidłowe

* w części dotyczącej świadczeń otrzymanych przez pracownicę skierowaną z zakładu pracy - jest prawidłowe.

W dniu 29 kwietnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania wartości świadczeń przyznanych przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14f § 1 i § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 1 lipca 2009 r., znak ILPB1/415-523/09-2/AK, na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 7 lipca 2009 r., a w dniu 8 lipca 2009 r. wniosek uzupełniono.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej. Przedmiotem działalności jest praktyka lekarska dentystyczna, wykonywana w kilku miejscowościach.

Działalność gospodarcza opodatkowana jest w 2009 r. 19% podatkiem liniowym.

Wnioskodawczyni prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów.

Do świadczenia usług stomatologicznych i protetycznych zatrudnia w oparciu o umowy o pracę lekarzy stomatologów i asystentki stomatologiczne.

W bieżącym roku dwie osoby zatrudnione na podstawie umów o pracę (posiadają niepełne kwalifikacje na zajmowanych stanowiskach), zwróciły się z prośbą o dofinansowanie nauki w prywatnej szkole medycznej.

Szkoła ta na swojej stronie internetowej określa się jako niepubliczna z uprawnieniami szkoły publicznej, realizuje program zatwierdzony przez Ministra Edukacji Narodowej.

Pracownice wniosły o dofinansowanie:

* jedna osoba - mieszka i pracuje w tej samej miejscowości jako asystentka stomatologiczna. Chce podjąć naukę ww. szkole celem uzupełnienia kwalifikacji na podstawie skierowania z zakładu pracy. Pracownica podpisze umowę określającą wzajemne prawa i obowiązki stron. Osoba ta wnosi o dofinansowanie czesnego, opłaty rekrutacyjnej, podręczników, kosztów dojazdu do szkoły.

* druga osoba - prosi o częściowe dofinansowanie analogicznych kosztów. Nie chce skierowania z zakładu i nie podpisze umowy określającej obowiązki i prawa stron.

Podjęcie nauki w prywatnej szkole medycznej pozwoli obu pracownicom na uzyskanie tytułu higienistki stomatologicznej, tj. wykształcenia zgodnego z wykonywaną pracą.

Wnioskodawczyni chciałaby, kierując się przepisami Kodeksu pracy, umożliwić tym osobom uzupełnienie kwalifikacji, dofinansować ich szkołę, ale postąpić zgodnie z przepisami, stąd prośba o udzielenie interpretacji.

W związku z powyższym zadano następujące pytania dotyczące zwolnienia z opodatkowania wartości świadczeń przyznanych przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w zakresie zwolnienia z opodatkowania wartości świadczeń przyznanych przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych, w myśl art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wartość otrzymanych świadczeń na podnoszenie kwalifikacji przysługujących pracownikom podejmującym naukę w szkołach jest wolna od podatku dochodowego i nie podlega składkom ZUS. Skierowanie przez zakład pracy pracownika do prywatnej szkoły, by uzupełnił kwalifikacje, spełnia wszystkie przesłanki wymienione w cytowanym przepisie.

W przypadku świadczeń wypłaconych drugiej pracownicy, zdaniem Wnioskodawczyni, brak jest podstaw do zastosowania zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Świadczenie to nie jest przyznane w oparciu o odrębne przepisy tj. rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Ministra Pracy i Polityki Społecznej, dlatego podlega opodatkowaniu i składkom ZUS. Dla pracownika stanowi przychód ze stosunku pracy na mocy przepisu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie zwolnień przedmiotowych uznaje się za:

* nieprawidłowe w części dotyczącej świadczeń otrzymanych przez pracownicę nie skierowaną z zakładu pracy

* prawidłowe w części dotyczącej świadczeń otrzymanych przez pracownicę skierowaną z zakładu pracy.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkie dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Natomiast w myśl art. 12 ust. 1 ww. ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z wyżej wymienionych przepisów, jednoznacznie wynika, że do przychodów ze stosunku pracy zalicza się praktycznie wszystkie świadczenia otrzymane przez pracownika, w związku z faktem pozostawania w stosunku pracy z danym pracodawcą.

Nie przesądza to jednak o tym, że wszystkie z nich podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym, bowiem w świetle art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego pracownika, z wyjątkiem wynagrodzeń otrzymywanych za czas urlopu szkoleniowego oraz za czas zwolnień z części dnia pracy, przysługujących pracownikom podejmującym naukę w szkołach lub podnoszącym kwalifikacje zawodowe w formach pozaszkolnych.

Zatem, warunkiem zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 90 ww. ustawy jest to, aby świadczenie zostało przyznane pracownikowi zgodnie z odrębnymi przepisami oraz dotyczyło podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego.

W omawianym zakresie podstawowe regulacje prawne mają oparcie w rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 12 października 1993 r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych (Dz. U. z 1993 r. Nr 103, poz. 472 z późn. zm.).

Przepisy powyższego rozporządzenia stosuje się do osób podnoszących kwalifikacje zawodowe i wykształcenie ogólne, zakładów pracy oraz organizatorów oświaty dorosłych prowadzących działalność w formach szkolnych i pozaszkolnych.

Zakres świadczeń przysługujących pracownikom został zróżnicowany w zależności od formy kształcenia: szkolnej bądź pozaszkolnej oraz od faktu, czy pracownik podjął naukę na podstawie skierowania pracodawcy, czy bez skierowania.

W przypadku pracownika podejmującego naukę w szkole ze skierowaniem zakładu pracy zakres świadczeń bądź uprawnień, jakie mogą mu być przyznane przez pracodawcę z tego tytułu, reguluje przepis § 4 ust. 1 ww. rozporządzenia, który stanowi, iż takiemu pracownikowi przysługuje urlop szkoleniowy i zwolnienie z części dnia pracy w wymiarach określonych w § 7, płatne według zasad obowiązujących przy obliczaniu wynagrodzenia za urlop wypoczynkowy.

Dodatkowo zakład pracy może też pokryć pracownikowi koszty związane z nauką, o których mowa w § 4 ust. 2 cytowanego rozporządzenia, tj.:

* koszty przejazdu, zakwaterowania i wyżywienia na zasadach obowiązujących przy podróżach służbowych na obszarze kraju, o ile nauka odbywa się w innej miejscowości niż miejsce zamieszkania i miejsce pracy pracownika,

* koszty podręczników i innych materiałów szkoleniowych,

* opłaty za naukę, pobierane przez szkołę.

Zgodnie z § 5 powyższego rozporządzenia dodatkowe świadczenia, o których mowa w § 4 ust. 2 pkt 1-3 rozporządzenia, w tym pokrycie opłaty za naukę mogą być przyznane także pracownikowi podejmującemu naukę w formach szkolnych bez skierowania pracodawcy.

Pytanie Wnioskodawczyni dotyczy jedynie kształcenia pracowników w formach szkolnych. W tej sytuacji - zarówno w przypadku podjęcia nauki na podstawie skierowania pracodawcy, jak i bez tego skierowania - wolne od podatku są świadczenia przyznane przez pracodawcę na podstawie ww. rozporządzenia.

Reasumując należy stwierdzić, iż dofinansowanie kosztów nauki w prywatnej szkole medycznej, poniesione na rzecz pracownic zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, bez względu na to czy powyższa nauka odbywa się ze skierowaniem czy bez skierowania z zakładu pracy, korzysta ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, że w zakresie zagadnienia dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów wniosek rozstrzygnięto interpretacją indywidualną z dnia 17 lipca 2009 r. nr ILPB1/415-523/09-5/AK.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.