ILPB1/415-514/08-2/AG

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 13 października 2008 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB1/415-514/08-2/AG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki jawnej, przedstawione we wniosku z dnia 14 lipca 2008 r. (data wpływu 16 lipca 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

* możliwości jednorazowego zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wstępnej opłaty leasingowej - jest nieprawidłowe,

* możliwości jednorazowego zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów pierwszej oraz kolejnych rat leasingowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 lipca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości jednorazowego zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wstępnej opłaty leasingowej oraz pierwszej raty, tzw. raty zerowej, a także kolejnych rat leasingowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka jawna, ze względu na wysokość obrotów zobowiązana jest do prowadzenia ksiąg rachunkowych, na podstawie ustawy o rachunkowości z dnia 29 września 1994 r. (tekst jedn. Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 z późn. zm.).

W dniu 28 lutego 2008 r. Wnioskodawca zawarł umowę leasingu operacyjnego, której przedmiotem jest samochód ciężarowy o wartości ofertowej netto 184.000,00 zł rozłożonej na 59 rat. Wstępna opłata leasingowa wyniosła 18.400,00 zł netto, natomiast opłaty okresowe wynoszą: pierwsza 18.455,49 zł, pozostałe po 3.076,15 zł.

Odpisów amortyzacyjnych od ww. samochodu dokonuje finansujący.

Całą kwotę netto obejmującą wstępną opłatę leasingową w kwocie netto 18.400,00 zł oraz okresowe opłaty leasingowe, w tym pierwszą na kwotę netto 18.455,49 zł - Wnioskodawca zaliczył jednorazowo do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia (otrzymania faktury VAT).

Wnioskodawca podał, że przedmiotowa umowa została zawarta na czas oznaczony, stanowiący 98% normatywnego okresu amortyzacji samochodu, oraz suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środka trwałego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy, w przypadku opisanej umowy leasingu, całą kwotę obejmującą wstępną opłatę leasingową w kwocie 18.400,00 zł netto i okresowe opłaty leasingowe (w tym pierwszą na kwotę 18.455,49 zł netto) można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów korzystającego w dniu poniesienia wydatku (wystawienia faktury VAT), czy też ww. opłaty należy rozliczać w czasie, proporcjonalnie do okresu trwania umowy.

Wnioskodawca uważa, że poniesione wydatki stanowią koszt uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia a zajęcie odmiennego stanowiska, tj. zaliczenie ww. opłat do kosztów proporcjonalnie do czasu trwania umowy - nie znajduje potwierdzenia w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca jest zdania, że stanowisko takie jest zgodne z art. 22 ust. 4 i art. 22 ust. 5c ww. ustawy.

Według tego przepisu, koszty uzyskania przychodów są potrącalne tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione. W odniesieniu do umów leasingu operacyjnego, opłaty ustalone w umowie leasingu (tj. raty oraz inne świadczenia, np. czynsz zerowy), są przychodem finansującego. Analogicznie wydatki te po stronie korzystającego stają się kosztem uzyskania przychodów.

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle powyższych przepisów, całą kwotę netto obejmującą wstępną opłatę leasingową w kwocie 18.400,00 zł i okresowe opłaty leasingowe, w tym pierwszą na kwotę netto 18.455,49 zł, Wnioskodawca powinien zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów jednorazowo w momencie poniesienia wydatku, tj. pod datą wystawienia faktury przez finansującego.

Wnioskodawca uważa, że podobne stanowisko zajmują organy podatkowe m.in. w postanowieniu z dnia 12 lipca 2007 r. Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Białymstoku. Wnioskodawca stwierdził, że stanowisko takie było wcześniej zajmowane w licznych odpowiedziach na zapytania podatników (US Kraków-Podgórze, US Warszawa-Mokotów).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w części dotyczącej:

* możliwości jednorazowego zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wstępnej opłaty leasingowej - uznaje się za nieprawidłowe,

* możliwości jednorazowego zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów pierwszej oraz kolejnych rat leasingowych - uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Natomiast zgodnie z art. 23a ust. ww. ustawy, przez umowę leasingu rozumie się umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej"finansującym", oddaje do odpłatnego używania albo do używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej"korzystającym", podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty.

Z treści art. 23b ust. 1 tejże ustawy wynika, że opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2 tego artykułu, jeżeli umowa ta spełnia następujące warunki:

* została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 10 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości,

* suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.

W świetle obowiązującego przepisu art. 22 ust. 5 ww. ustawy, u podatników prowadzących księgi rachunkowe, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącane w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 5a i 5b.

Natomiast w myśl art. 22 ust. 5c cytowanej ustawy, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów stosownie do art. 22 ust. 5d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz ww. przepisy należy stwierdzić, że opłata wstępna stanowi koszt pośredni. Nie można tego kosztu bezpośrednio powiązać z konkretnymi przychodami osiąganymi przez podatnika, gdyż są one na ogół uiszczane jednorazowo. W przypadku umów leasingu opłata wstępna jest uiszczana jednorazowo przy podpisywaniu umowy leasingowej przed wydaniem przedmiotu leasingu, a jej zapłata jest warunkiem koniecznym do rozpoczęcia realizacji umowy leasingu; pomimo że ponoszona jest jednorazowo, dotyczy zatem ściśle określonego okresu wynikającego z umowy leasingu. Jednakże podkreślić należy, że - bez względu na nazewnictwo (czynsz inicjalny, opłata wstępna) - jeżeli uiszczenie wynikającej z umowy leasingu określonej kwoty jest warunkiem skuteczności tej umowy (jej zawarcia), to - z uwagi na tę właśnie rolę - należy przyjmować, że jest to koszt dotyczący całej umowy i ściśle określonego czasu jej trwania, z reguły przekraczającego rok podatkowy.

Tak więc zgodnie z art. 22 ust. 5c ww. ustawy opłata wstępna podlega rozliczeniu proporcjonalnie do długości okresu którego dotyczy, tj. okresu trwania umowy leasingu. Spółka powinna podzielić koszty poniesienia wstępnej opłaty leasingowej proporcjonalnie do długości okresu którego ona dotyczy, tj. okresu trwania umowy leasingowej.

Natomiast w przypadku rat leasingowych, uiszczanych okresowo, należy wskazać, że raty leasingowe opłacane przez Wnioskodawcę w okresie trwania umowy niewątpliwie są kosztami pośrednio związanymi z przychodami z prowadzonej działalności gospodarczej. Tym samym, o ile pierwsza rata leasingu nie ma charakteru wstępnej, tzn. uiszczana jest w ramach systematycznie płaconych w trakcie leasingu rat okresowych na podstawie przyjętego harmonogramu, wówczas może być zaliczona jednorazowo do kosztów podatkowych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawcę postanowienia Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Białymstoku oraz innych pism urzędowych, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Jednocześnie mając na uwadze, iż wniosek Spółki o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczył stosowania przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), zaznacza się, iż interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla poszczególnych wspólników Spółki. Uregulowania tej ustawy dotyczą bowiem podatników, którymi są osoby fizyczne. Wniosek natomiast złożyła spółka jawna, która w świetle zawartych w niej przepisów nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, podatnikami zaś są poszczególni wspólnicy.

Mając powyższe na uwadze informuje się, że uzyskanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej przepisów ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przez wszystkich wspólników możliwe jest poprzez złożenie wniosków o wydanie interpretacji indywidualnej wraz z wypełnieniem wszystkich warunków określonych w art. 14b i 14f ustawy - Ordynacja podatkowa przez poszczególne osoby fizyczne - wspólników.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl