ILPB1/415-51/07-2/PW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 20 sierpnia 2007 r. (data wpływu 24 sierpnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 24 sierpnia 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca posiada licencjat z socjologii. Obecnie wykonuje usługi biurowe dla Niepublicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej (NZOZ), polegające na prowadzeniu kartotek pacjentów i pracowników oraz obsłudze dokumentacji związanej z Narodowym Funduszem Zdrowia.

Wnioskodawca rozpoczyna szkolenie w zakresie tzw. metody Feldenkraisa. Szkolenie odbywa się za granicą. Po jego ukończeniu Wnioskodawca będzie świadczyć usługi terapeutyczne dla pacjentów NZOZ w zakresie psychoterapii.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy biorąc pod uwagę fakt, iż szkolenie odbywa się za granicą, wydatki poniesione na szkolenie można zaliczyć do kosztów.

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki na szkolenie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej, gdyż uzyskane umiejętności zaprocentują w przyszłości wyższymi przychodami.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. Nr 14 z 2000 r. poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ww. ustawy. Oznacza to że mogą to być wydatki bezpośrednio lub pośrednio związane z celem jakim jest uzyskanie przychodu.

Dla potrzeb podatkowych ważne jest, aby wydatek był poniesiony w określonym celu. Zatem podatnik powinien wykazać związek między wydatkiem a przychodem, działając w przekonaniu, że poniesienie kosztu doprowadzi do osiągnięcia lub zwiększenia przychodów. Ponadto aby określony wydatek mógł być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, musi być faktycznie poniesiony i nie może być wyłączony z kosztów podatkowych w oparciu o art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Do stwierdzenia czy poniesiony wydatek na dokształcanie może być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej istotnym jest ustalenie, czy taki wydatek związany jest ze zdobywaniem wiedzy i umiejętności, które są potrzebne w prowadzonej działalności i mają związek z tą działalnością, czy też wydatek służy tylko podnoszeniu ogólnego poziomu wiedzy i wykształcenia nie związanego z działalnością gospodarczą, a więc który co do zasady ma charakter osobisty. Koszt podatkowy musi być także odpowiednio udokumentowany.

Wydatki związane z dokształcaniem w formie różnego rodzaju kursów nie są ujęte w katalogu zawartym w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów.

Nie stanowi to jednak wystarczającej przesłanki do zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów. Dla uzyskania takiego statusu konieczne jest również, jak już wcześniej wspomniano, zaistnienie związku przyczynowego między poniesionym wydatkiem, a celem jakim jest osiągnięcie przychodu lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów.

Na gruncie podatku dochodowego istotny jest podział wydatków związanych z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych (dokształcaniem) osób prowadzących działalność gospodarczą na dwie grupy:

Do pierwszej grupy wydatków należy zakwalifikować wydatki związane z różnymi formami kształcenia, w tym w formie kursów, w ramach których podatnik nabywa umiejętności i wiedzę w zakresie prowadzenia działalności.

Druga grupa wydatków obejmuje zaś wydatki podnoszące ogólny poziom wiedzy i wykształcenia nie związanego z działalnością gospodarczą.

Z powyższych wydatków, jako uzasadnione racjonalnie i gospodarczo, których poniesienie może przyczynić się do osiągnięcia przychodów ze źródła jakim jest działalność gospodarcza uznać należy wydatki na kształcenie, które pozwolą podatnikowi nabyć umiejętności i wiedzę niezbędną w prowadzeniu działalności gospodarczej.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego wynika, że szkolenie ma dotyczyć metody terapeutycznej, którą zamierza stosować w usługach świadczonych dla NZOZ w ramach prowadzonej działalności. Zatem poniesione przez Wnioskodawcę wydatki związane z uczestniczeniem w tym szkoleniu przyczynią się w przyszłości do zwiększenia przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej.

W związku z tym poniesione przez Wnioskodawcę wydatki związane z uczestnictwem w takim szkoleniu mogą stanowić koszty uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej.

Nadmienić należy, że bez znaczenia w powyższej sprawie jest fakt, iż szkolenie, w którym uczestniczy Wnioskodawca jest szkoleniem zagranicznym.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.