ILPB1/415-5/10-6/AG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 22 grudnia 2009 r. (data wpływu 28 grudnia 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 lutego 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu rozliczenia opłat eksploatacyjnych - jest prawidłowe.

W dniu 28 grudnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu rozliczenia opłat eksploatacyjnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu xx listopada 2009 r. w ewidencji działalności gospodarczej prowadzonej przez Prezydenta Miasta zarejestrowana została jednoosobowa działalność gospodarcza Wnioskodawcy.

Jako przedmiot działalności Przedsiębiorcy, zgłoszone zostały następujące rodzaje usług (nomenklatura i symbole zgodne z PKD- 2007):

* Działalność fizjoterapeutyczna (86.90.A),

* Pozostała działalność w zakresie opieki zdrowotnej, gdzie indziej niesklasyfikowana (86.90.E),

* Pozostała pomoc społeczna z zakwaterowaniem (87.90.Z),

* Pomoc społeczna bez zakwaterowania dla osób w podeszłym wieku i osób niepełnosprawnych (88.10.Z),

* Pozostała pomoc społeczna bez zakwaterowania, gdzie indziej niesklasyfikowana (88.99.Z),

* Nauka języków obcych (85.59.A),

* Technika (85.32.A),

* Pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane (85.59.B),

* Działalność usługowa związana z poprawą kondycji fizycznej (96.04.Z),

* Pozostała działalność usługowa, gdzie indziej niesklasyfikowana (96.09.Z).

Z wykształcenia Przedsiębiorca jest fizjoterapeutą.

Tym samym w ramach prowadzonej działalności (w przeważającej części) Wnioskodawca zamierza świadczyć usługi polegające na poprawie zdrowia osób fizycznych poprzez wykorzystanie różnych technik masażu.

Niezależnie od powyższego Wnioskodawca pozostaje pracownikiem Akademii Wychowania Fizycznego na Wydziale xx jest zatrudniony na stanowisku asystenta (pracownik naukowo - dydaktyczny). Na ww. uczelni Wnioskodawca ma także otwarty przewód doktorski. W zakresie obowiązków akademickich Wnioskodawcy, leży przekazanie studentom wiedzy z zakresu masażu klasycznego i leczniczego. Także studia doktoranckie Wnioskodawcy mają na celu poszerzenie jego wiedzy z zakresu masażu leczniczego. W ramach umów zlecenia i umów o dzieło Przedsiębiorca prowadzi także zajęcia na prywatnych uczelniach. Także i tam kształci on studentów w zakresie masażu klasycznego i leczniczego wykorzystując w tym celu wiedzę zdobytą w trakcie studiów magisterskich jak i doktoranckich.

W związku z podjęciem przez Przedsiębiorcę decyzji o założeniu działalności gospodarczej w celu rozszerzenia katalogu świadczonych przez siebie usług, przedsiębiorca zdecydował również o rozpoczęciu dodatkowych 5 - letnich studiów z zakresu osteopatii, tj. holistycznego traktowania pacjenta pod kątem procesu diagnozowania i leczenia manualnego, który kładzie nacisk na rozwiązanie problemów, a nie jedynie skutków związanych z zaburzeniami funkcjonalnymi organizmu człowieka, w celu przywrócenia pełnego zdrowia poprzez likwidację ogólnych dysfunkcji ruchomości w obrębie stawów i tkanek, mających wpływ na pojawienie się choroby lub jej podtrzymanie.

Na uwagę zasługuje fakt, iż wiedza z zakresu osteopatii (jako tzw. metody manualnej alternatywnej względem medycyny konwencjonalnej), w skutek ścisłego programu nauczania obowiązującego na uczelniach wyższych do realizacji którego Wnioskodawca zobowiązany jest jako pracownik naukowy, nie zostanie przez niego wykorzystana w żaden sposób jak tylko poprzez świadczenie usług w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Wiedza i umiejętności zdobyte w trakcie ww. studiów pozwolą Przedsiębiorcy zatem jedynie na poszerzenie oferty handlowej swojej działalności, a nie uzyskanie dodatkowych przychodów z innych źródeł tj. przychodów ze stosunku pracy czy przychodów z działalności wykonywanej osobiście.

Jako miejsce wykonywania działalności, we wniosku o wpis do ewidencji, Przedsiębiorca wskazał dwie lokalizacje. Jedną stanowi lokal użytkowy wynajmowany od innego przedsiębiorcy. Drugi, to lokal mieszkalny będący współwłasnością w częściach równych Przedsiębiorcy i jego żony. Lokal ten został nabyty przez Przedsiębiorcę i jego żonę jeszcze przed zawarciem małżeństwa.

W celu świadczenia usług fizjoterapeutycznych na wysokim poziomie i w celu zapewnienia pacjentom komfortowych warunków, Przedsiębiorca zdecydował o wykorzystaniu/ udostępnianiu pacjentom następujących pomieszczeń znajdujących się w stanowiącym jako współwłasność lokalu mieszkalnym:

Udostępnienie łazienki wynika z faktu używania przez Przedsiębiorcę różnego rodzaju olejków, oliw i innych preparatów, które natłuszczają skórę pacjentów. Konieczność używania ww. środków uzasadnione jest dobrem pacjenta, jako że brak odpowiedniego natłuszczenia wywołać może skutek w postaci otarć, a przy niektórych metodach masażu wręcz oparzeń skóry. Po zakończonym zabiegu pacjent uprawniony jest zatem skorzystać z łazienki w celu zmycia z siebie ww. preparatów - tak by nie pobrudzić swojej odzieży.

Z uwagi na fakt, iż lokal mieszkalny został nabyty przez Przedsiębiorstwo i jego żonę w okresie przed zawarciem związku małżeńskiego, jako majątek osobisty nie wszedł do majątku wspólnego Przedsiębiorcy i jego żony.

Przedsiębiorca rozlicza się na zasadach ogólnych prowadząc w tym celu podatkową księgę przychodów i rozchodów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu rozliczenia opłat eksploatacyjnych.

Czy dla celów ustalenia proporcji opłat eksploatacyjnych ponoszonych przez Przedsiębiorcę jako stanowiących koszty uzyskania przychodu uprawnione jest przyjęcie proporcji połowy łącznej powierzchni wykorzystywanego pokoju i łazienki do połowy łącznej powierzchni nieruchomości stanowiącej współwłasność Przedsiębiorcy i odniesienia tej wartości do połowy czynszu i opłat za media należnych za cały lokal mieszkalny.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Powyższe oznacza, iż co do zasady, wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w art. 23 ww. ustawy, stanowić mogą koszty uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami.

Tym samym, kosztami uzyskania przychodu są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać jednak, iż poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła. Jak się zatem powszechnie przyjmuje, aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowo - skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

Bez wątpienia tzw. opłaty eksploatacyjne nie zostały wymieniony w katalogu zawartym w przepisach art. 23 ust. 1 cyt. ustawy, jako wydatki wyłączone z możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów. Co prawda opłaty eksploatacyjne trudno jest przypisać konkretnym przychodom z działalności gospodarczej, ponieważ wpływają na całokształt działalności przedsiębiorcy, to niemniej jednak są one kosztem poniesionym racjonalnie i pozostają w związku z funkcjonowaniem prowadzonej przez Przedsiębiorcę działalności gospodarczej.

Należy mieć jednak na uwadze brzmienie art. 207 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), zgodnie z którym pożyczki i inne przychody z rzeczy wspólnej przypadają współwłaścicielom w stosunku do wysokości udziałów; w takim samym stosunku współwłaściciele ponoszą wydatki i ciężary związane z rzeczą.

Powyższe zdaniem Przedsiębiorcy sprawia, iż jest uprawniony do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu jedynie połowy opłat ponoszonych przez niego i jego żonę na przedmiotową nieruchomość i to tylko w takiej proporcji w jakiej powierzchnia wykorzystywanych na potrzeby działalności pomieszczeń przypada na łączną powierzchnię części stanowiącej własność Przedsiębiorcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, że w zakresie pozostałej problematyki dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych (tekst jedn. możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów opłaty za studia oraz odpisów amortyzacyjnych) wniosek rozstrzygnięto interpretacjami indywidualnymi z dnia 19 marca 2010 r. nr ILPB1/415-5/10-4/AG oraz ILPB1/415-5/10-5/AG, natomiast w zakresie problematyki dotyczącej podatku od towarów i usług wniosek został rozstrzygnięty interpretacjami indywidualnymi nr ILPP2/443-1760/09-3/AK i ILPP2/443-1760/09-4/AK z dnia 11 marca 2010 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.