ILPB1/415-490/11-2/AO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 24 marca 2011 r. (data wpływu 29 marca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika:

* w części dotyczącej zwrotu nienależnie pobranego świadczenia w kwocie uwzględniającej pobraną zaliczkę na podatek dochodowy - jest prawidłowe,

* w części dotyczącej zwrotu nienależnie pobranego świadczenia w kwocie pomniejszonej o zapłacone uprzednio składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne - jest nieprawidłowe.

W dniu 29 marca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest pracodawcą w rozumieniu przepisów Kodeksu pracy. W związku z dokonywaniem wypłat wynagrodzeń dla pracowników lub byłych pracowników pełni funkcję płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określonym w art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z wyrokiem sądu przywracającym zwolnionego pracownika do pracy, Wnioskodawca w dniu xx lutego 2010 r. na podstawie przepisu art. 47 Kodeksu pracy wypłacił przywróconemu do pracy wynagrodzenie i nagrody roczne za okres pozostawania bez pracy, których kwota brutto wyniosła... zł oraz odsetki od wynagrodzeń i nagród w kwocie... zł. Jednocześnie Wnioskodawca realizując powyższą wypłatę (za zgodą pracownika) potrącił wypłaconą mu w miesiącu xx/2009 na podstawie ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn nie dotyczących pracowników odprawę w kwocie... zł brutto.

Na podstawie przepisów art. 31-32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawca dokonując wypłaty pobrał i odprowadził w obowiązującym terminie do urzędu skarbowego zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych w wysokości... zł, z tym, że kwotę odsetek zwolnił z opodatkowania na podstawie przepisu art. 21 ust. 1 pkt 95 ww. ustawy. Ponadto, z wypłaconego pracownikowi wynagrodzenia i nagród rocznych Wnioskodawca pobrał i odprowadził do ZUS składki na ubezpieczenie społeczne w kwocie... zł oraz składkę na ubezpieczenie zdrowotne w wysokości... zł. Przychód wynikający z realizacji przedmiotowej wypłaty, pomniejszony o dokonane potrącenie odprawy, został wykazany w informacji o dochodach oraz pobranych zaliczkach na podatek dochodowy PIT-11 za 2010 rok.

W dniu xx lutego 2011 r. wyrok przywracający pracownika do pracy został zmieniony w ten sposób, że zasądzono na jego rzecz jedynie odszkodowanie. Tym samym odpadła podstawa prawna zatrudnienia pracownika i w rezultacie od dnia xx lutego 2011 r. pracownik nie pozostaje już w zatrudnieniu u Wnioskodawcy. W konsekwencji, wypłacone byłemu pracownikowi w dniu xx lutego 2010 r. na podstawie przepisu art. 47 Kodeksu pracy wynagrodzenie i nagrody roczne za okres pozostawania bez pracy oraz odsetki stały się z dniem xx lutego 2011 r. świadczeniami nienależnymi. Zainteresowany będzie więc wzywał byłego pracownika do zwrotu nienależnych świadczeń. Były pracownik otrzyma co prawda jeszcze od Wnioskodawcy w 2011 i w 2012 r. pewne kwoty wynagrodzenia z tytułu wyrównania nagrody z zysku za 2010 rok i nagrodę z zysku za przepracowaną część 2011 r., jednak będą to kwoty znacznie niższe niż kwota nienależnych świadczeń, a ponadto pracownik nie wyraził zgody na dokonanie z nich potrącenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy, przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie regulują wprost, czy zwrot nienależnie pobranych świadczeń powinien być dokonany w kwocie brutto czy też w kwocie netto, jedynie precyzują w jaki sposób można odzyskać podatek w przypadku dokonania zwrotu nienależnego świadczenia w kwocie uwzględniającej podatek dochodowy.

W ocenie Wnioskodawcy, w sprawie będącej przedmiotem zapytania, kluczowe znaczenie ma nie pozostawanie w zatrudnieniu u Zainteresowanego osoby, od której dochodzony będzie zwrot nienależnie wypłaconych wynagrodzeń, nagród i odsetek i w związku z tym, nie osiąganie przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wprawdzie Wnioskodawca dokona na rzecz tej osoby jeszcze wypłaty wyrównania nagrody z zysku za 2010 rok i nagrody z zysku za okres pracy w 2011 r., jednakże wiadomo, że kwoty te choć nie są obecnie znane co do wielkości, będą wielokrotnie niższe od kwoty nienależnych świadczeń. Ponadto, nie jest znany termin, w którym były pracownik dokona zwrotu. Zatem, w opisanym stanie przyszłym nie znajdzie zastosowania przepis art. 41b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na podstawie którego płatnicy przy ustalaniu wysokości zaliczek na podatek mają obowiązek odjąć od dochodu podatnika kwotę zwrotu nienależnie pobranego świadczenia, w rezultacie czego podatnicy odzyskują za pośrednictwem płatnika zaliczkę na podatek pobraną przy wypłacie nienależnych świadczeń w całości lub częściowo, jeżeli osiągnięty przychód jest niższy niż dokonany zwrot. W tym przypadku, były pracownik będzie musiał dokonać zwrotu nienależnych świadczeń poprzez wpłatę Wnioskodawcy z własnych środków. Jeśli dokona tej wpłaty będzie mu przysługiwało wynikające z art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych prawo pomniejszenia dochodu za rok, w którym wpłata na rzecz Zainteresowanego zostanie zrealizowana, przy czym prawo to dotyczyć będzie tej części zwróconej kwoty, która uprzednio zwiększyła dochód podlegający opodatkowaniu. Z tych względów należy przyjąć, że zwrot winien być dokonany w kwocie uwzględniającej pobraną zaliczkę na podatek dochodowy.

Natomiast w zakresie składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż były pracownik winien zwrócić nienależne świadczenia w kwocie pomniejszonej o zapłacone uprzednio składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne.

Po otrzymaniu od byłego pracownika zwrotu w wysokości kwoty brutto pomniejszonej o zapłacone składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne, Wnioskodawca sporządzi i przekaże do ZUS korekty dokumentów rozliczeniowych za byłego pracownika, w wyniku czego otrzyma z ZUS zwrot nadpłaconych składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne. W sytuacji, gdy pracownik dokona zwrotu nienależnych świadczeń w kwocie pomniejszonej o składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne, Zainteresowany nie będzie przekazywał byłemu pracownikowi składek otrzymanych z ZUS w wyniku złożonych korekt dokumentów rozliczeniowych, ponieważ doszłoby do dwukrotnego ich zwrotu pracownikowi, a w efekcie uszczerbku w majątku Wnioskodawcy.

Jak już wskazano, zwrot nienależnych świadczeń nie będzie mógł być uwzględniony przez Wnioskodawcę i odliczony od dochodu przy poborze zaliczek na podatek, ponieważ pracownik nie pozostaje już w zatrudnieniu i nie otrzymuje od Zainteresowanego wynagrodzenia, z którego pobierane są zaliczki na podatek. Byłemu pracownikowi będzie jednak przysługiwało prawo do pomniejszenia dochodu o zwrócone Wnioskodawcy nienależne świadczenia.

Przy założeniu, że były pracownik ma dokonać zwrotu nienależnych świadczeń w kwocie po odliczeniu składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne, Wnioskodawca sporządzi byłemu pracownikowi informację potwierdzającą dokonanie zwrotu, w której wyspecyfikuje poszczególne kwoty składające się na kwotę wynikową zwrotu.

Składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne zwrócone byłemu pracownikowi pośrednio (wpłata nienależnych świadczeń w kwocie po pomniejszeniu o te składki), będzie on obowiązany na podstawie przepisu art. 45 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych doliczyć do dochodu (składki na ubezpieczenie społeczne) oraz do podatku (składkę zdrowotną w wysokości odliczonej od podatku) w rozliczeniu rocznym podatku za rok, w którym zwrócił Wnioskodawcy nienależne świadczenie. Zatem, w zeznaniu podatkowym o wysokości osiągniętego dochodu za rok, w którym nastąpi zwrot nienależnych świadczeń, były pracownik odliczy od dochodu kwotę brutto nienależnych świadczeń pomniejszoną o składki na ubezpieczenie społeczne oraz doliczy do podatku składkę zdrowotną.

W rezultacie, były pracownik odzyska w ten sposób podatek w związku z dokonanym zwrotem nienależnego świadczenia, w części, w której świadczenie to w dacie wypłaty zostało opodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

* prawidłowe - w części dotyczącej zwrotu nienależnie pobranego świadczenia w kwocie uwzględniającej pobraną zaliczkę na podatek dochodowy,

* nieprawidłowe - w części dotyczącej zwrotu nienależnie pobranego świadczenia w kwocie pomniejszonej o zapłacone uprzednio składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródłami przychodów są: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Ponadto, na podstawie art. 11 ust. 1 cyt. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z art. 31 ww. ustawy, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca, jako płatnik w związku z wyrokiem sądu przywracającym zwolnionego pracownika do pracy, w lutym 2010 r. wypłacił przywróconemu do pracy wynagrodzenie i nagrody roczne za okres pozostawania bez pracy oraz odsetki od wynagrodzeń i nagród. Jednocześnie realizując powyższą wypłatę potrącił wypłaconą mu w miesiącu xx/2009 na podstawie ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn nie dotyczących pracowników odprawę. W lutym 2011 r. wyrok przywracający pracownika do pracy został zmieniony w ten sposób, że zasądzono na jego rzecz jedynie odszkodowanie. W konsekwencji, wypłacone byłemu pracownikowi w lutym 2010 r. wynagrodzenie i nagrody roczne za okres pozostawania bez pracy oraz odsetki stały się świadczeniami nienależnymi. Wnioskodawca będzie więc wzywał byłego pracownika do zwrotu nienależnych świadczeń. Były pracownik otrzyma od Wnioskodawcy w 2011 i 2012 r. pewne kwoty wynagrodzenia, jednak będą to kwoty znacznie niższe niż kwota nienależnych świadczeń, a ponadto pracownik nie wyraził zgody na dokonanie z nich potrącenia.

Należy podkreślić, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie regulują wprost czy zwrot nienależnie pobranych świadczeń powinien być dokonany w kwocie brutto czy też w kwocie netto, jednakże precyzują w jaki sposób można odzyskać podatek w przypadku dokonania zwrotu nienależnie pobranego świadczenia w kwotach uwzględniających pobrany podatek dochodowy.

W sytuacji dokonania w roku podatkowym zwrotu nienależnie pobieranych świadczeń w kwotach uwzględniających pobrany podatek dochodowy, które uprzednio zwiększały dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, rozliczenie tego zwrotu następuje poprzez zastosowanie jednego z dwóch rozwiązań.

W przypadku, gdy zwrot nienależnie pobranego świadczenia dokona pracownik na rzecz pracodawcy w roku podatkowym, w którym nienależne świadczenie zostało jemu wypłacone, płatnik, rozliczy dokonany zwrot stosownie do art. 41b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z ww. przepisem, jeżeli podatnik dokonał zwrotu nienależnie pobranych świadczeń, które uprzednio zwiększyły dochód podlegający opodatkowaniu, przy ustalaniu wysokości podatku (zaliczki) płatnicy, o których mowa w art. 31, 33, 35 i 41, odejmują od dochodu kwotę dokonanych zwrotów, łącznie z pobranym podatkiem (zaliczką).

Zatem płatnik, któremu pracownik zwrócił na skutek różnych okoliczności kwotę przez niego wcześniej wypłaconą, obowiązany jest pomniejszać miesięczny dochód ustalany dla celów obliczenia zaliczki o dokonany przez podatnika zwrot począwszy od miesiąca, w którym on nastąpił. Jeżeli kwota dokonanego w tym miesiącu zwrotu przekracza dochód tego miesiąca, płatnik może o powstałą różnicę pomniejszyć dochód z miesiąca następnego, aż do pełnego pomniejszenia. Przy czym powyższe pomniejszenia mogą być stosowane przez płatnika wyłącznie w tym roku podatkowym, w którym podatnik dokonał zwrotu.

Brak możliwości rozliczania przez płatnika kwoty zwrotów w latach następnych nie oznacza, iż powyższa kwota podatnikowi przepada. Oprócz procedury polegającej na odejmowaniu przez płatnika od dochodu kwoty zwróconej przez podatnika ustawodawca wprowadził procedury dokonywania takich odliczeń przez podatnika.

W sytuacji, gdy zwrotu nienależnie pobranego świadczenia dokona pracownik po upływie roku podatkowego, w którym nienależne świadczenie otrzymał, płatnik nie rozliczy podatnikowi ww. zwrotu. W tym wypadku uprawnienie do rozliczenia świadczenia przysługuje samemu podatnikowi (na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), który dokona tego poprzez odliczenie świadczenia od dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok podatkowy, w którym dokonał zwrotu nienależnie pobranego wynagrodzenia.

Jak wynika z art. 26 ust. 1 pkt 5 ww. ustawy, podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2 lub art. 25, po odliczeniu kwot dokonanych w roku podatkowym zwrotów nienależnie pobranych świadczeń, które uprzednio zwiększyły dochód podlegający opodatkowaniu, w kwotach uwzględniających pobrany podatek dochodowy, jeżeli zwroty te nie zostały potrącone przez płatnika.

Stosownie zaś do art. 26 ust. 7h cyt. ustawy kwota, o której mowa w ust. 1 pkt 5, przekraczająca kwotę dochodu, o którym mowa w ust. 1, może być odliczona od dochodu uzyskanego w najbliższych kolejno po sobie następujących 5 latach podatkowych.

Zatem w sytuacji, gdy płatnik nie dokona - na podstawie art. 41b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - potrącenia kwoty nienależnie pobranego świadczenia, a podatnik dokona takiego zwrotu płatnikowi z własnych środków - wówczas podatnikowi będzie przysługiwało, wynikające z art. 26 ust. 1 pkt 5 tejże ustawy prawo do pomniejszenia dochodu przed opodatkowaniem o kwotę dokonanego na rzecz płatnika zwrotu nienależnie pobranego świadczenia.

Należy podkreślić, że zarówno art. 41b, jak i art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy sytuacji, w której zwracane przez podatnika nienależnie pobrane świadczenia uprzednio zwiększały dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, dlatego też zwrot ten dokonywany łącznie z pobranymi zaliczkami na podatek dochodowy - gwarantuje odzyskanie przez podatnika kwoty tych zaliczek.

A zatem niezależnie od tego, czy wartość nienależnie wypłaconego świadczenia rozliczy płatnik na podstawie zwrotu dokonanego przez pracownika czy sam podatnik w zeznaniu podatkowym, należy uwzględnić w kwotach uwzględniających pobrany podatek dochodowy. Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w tej części jest prawidłowe.

Odnosząc przedstawione powyżej uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy w części dotyczącej zwrotu nienależnie pobranego świadczenia w kwocie pomniejszonej o zapłacone uprzednio składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne, stwierdzić należy, że jeśli otrzymany przez podatnika przychód ze stosunku pracy okazał się nienależny, to pracownik powinien dokonać jego zwrotu pracodawcy w pełnej wysokości.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie posługuje się pojęciem "wynagrodzenia netto" i "wynagrodzenia brutto", a pojęciem "przychodu" i "dochodu". W tym przypadku, przychodem podatnika była cała kwota pobranego wynagrodzenia i nagród rocznych za okres pozostawania bez pracy, a skoro świadczenia te były nienależne, to ich zwrot powinien dotyczyć łącznej kwoty tych świadczeń.

Zatem, były pracownik powinien zwrócić nienależne świadczenia w całej wysokości przychodu, tj. w kwocie nie pomniejszonej o zapłacone uprzednio składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne. Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w części dotyczącej zwrotu nienależnie pobranego świadczenia w kwocie pomniejszonej o zapłacone uprzednio składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne należy uznać za nieprawidłowe.

Reasumując, były pracownik powinien zwrócić Wnioskodawcy nienależnie pobrane wynagrodzenie i nagrody w kwotach uwzględniających pobrany podatek dochodowy, bez pomniejszania o składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne. Użyte w art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w stosunku do nienależnie pobranych świadczeń wyrażenie: "w kwotach uwzględniających pobrany podatek dochodowy" oznacza wynagrodzenie wraz zaliczką na podatek dochodowy. Przychodem byłego pracownika była cała kwota przysługujących mu świadczeń ze stosunku pracy, a zatem jeśli świadczenia te stały się nienależne, to powinny być zwrócone w pełnej wysokości, czyli wraz z zaliczką na podatek dochodowy i składkami na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.